Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

22 februari 2018
‘Oudsten belangrijk in de gemeente.’

Zij zijn in staat de tegensprekers aan
te tonen. Dat houdt in, dat zij de feiten
bekend maken als het gaat om tegen-
standers. Op Kreta waren dat degenen
die afwijkend onderricht brachten. De
apostel benoemt ze in Titus 1:9-15. En
de kwestie werd voor Titus duidelijk.

‘Wat was er aan de hand?’

Er waren lege praters en misleiders be-
zig de mensen af te leiden van wat de
apostel Paulus onderwijst. En hij zegt
er nota bene bij: vooral die uit de Be-
snijdenis zijn. De gelovigen werden af-
geleid naar Joodse verdichtsels en ge-
boden van mensen.

‘Dat is ernstig, ja.’

Het lijkt net of je de Galatenbrief aan
het lezen bent. Want in vers 14 schrijft
Paulus: die zich van de waarheid afke-
ren. De genade stond ook op Kreta op
het spel, en daarom moest Titus gaan
kijken wie oudsten zijn en met hen in
gesprek gaan zodat de afwijkingen aan-
getoond en weerlegd worden.

Op 20 februari 2018 kwam de
verhoogde positie van Christus
aan de orde. Paulus spreekt er-
van in zijn brieven. Verder enke-
le aspecten van de toekomst
van de gemeente.
Naluisteren: deel A en deel B

21 februari 2018
‘Hij komt voor ons op.’

Dat is één van Zijn kernactiviteiten in
de ekklesia die Zijn lichaam is. Hij bidt
voor ons bij de Vader. Verder is Hij be-
zig in deze tijd met het uitroepen van
de gemeente. Dat gebeurt door de le-
den van dat lichaam heen. Paulus is
het, die in 1 Timotheüs 3:15 iets van
belang aangeeft.

‘Het draait om de waarheid.’

De gemeente zou zijn: pilaar en vast-
heid van de waarheid. En dat is van-
zelfsprekend het woord van God. Als
we dat in het tekstverband daar zien,
dan lezen we over oudsten en diake-
nen (dienaren). In het bijzonder dra-
gen die mee in het vasthouden van de
waarheid voor vandaag: de boodschap
die Paulus doorgeeft.

‘Geweldig, ik ben er blij mee.’

Daarom is een belangrijk gegeven als
Paulus over de oudsten/opzieners iets
zegt: bekwaam om te onderwijzen. In
vers 2 van 1 Timotheüs 3 zo gezegd.

In Titus 1:9 staat het volgende:
Iemand die zich houdt aan het betrouw-
bare woord, dat overeenkomstig de leer
is, zodat hij bij machte is te bemoedigen
door het gezonde onderwijs en ook de
tegensprekers aan te tonen.

20 februari 2018
‘Voldoende bewijs.’

Meer dan 500 broeders tegelijk, die
Hem hebben gezien. Lijkt mij dat je
dan niet veel meer bewijs hoeft te
hebben. Beter dan een youtube film-
pje of iets, dat erop lijkt. Paulus voert
in 1 Korinte 15 nog meer mensen als
getuige op. Het is echt, geen speld er
tussen te krijgen De tegenwerker wil
dat wel, dat de mens zijn leugen eer-
der gelooft. De mens neigt ernaar.

‘Petrus, Johannes en Jakobus.’

Dat waren de steunpilaren (Galaten
2:9) van de Besnijdenis. Paulus zegt
de naam Kefas, en noemt eveneens
de bekende twee erbij: Jakobus en
Johannes. Ook zij hadden de Heer ge-
zien en gesproken en met Hem gege-
ten nadat Hij was opgestaan. Hij was
dus geen geest of schim na Zijn op-
wekking uit de dood.

‘Dat wordt ontkend.’

De Schrift laat erg duidelijk weten als
mededeling dat Hij werd opgewekt
uit de doden. Daar kunnen we het mee
doen. Een onderwerp waar je blij van
wordt én blijft. Paulus laat meerdere
keren de uiterst schadelijke gevolgen
van het ontkennen ervan zien. Een le-
vende Heer is het, Die voor ons bidt
en pleit bij de Vader.

19 februari 2018
‘Het kruis centraal.’

In Gods plan van eonen, ja. Daar werd
getoond hoe ver Vader wilde gaan. In
liefde uiteraard. Hij eiste geen bloedig
offer of zo. Zo’n gedachte schetst een
compleet verkeerd beeld van God. Het
is liefde van God die getoond werd. In
de kruisiging van de Zoon werd de to-
tale vijandschap van de mens gezien.

‘Hij werd veroordeeld.’

Door de mensen, ja. Pilatus stelde vast,
dat er geen schuld in Hem was. Hij had
niets gedaan dat de doodstraf oplever-
de. Het Sanhedrin stelde: wij hebben
een wet en in overeenstemming daar-
mee moet Hij sterven (Johannes 19:7).
Pilatus vond eigenlijk van niet, maar om
politieke redenen leverde hij de Zoon
over om gekruisigd te worden.

‘Hij stierf voor ons.’

Dat niet alleen, Hij stierf voor de hele
wereld. God was in Christus, de wereld
tot Zichzelf verzoenend. Door Hem uit
de doden op te wekken garandeerde
Zijn God en Vader: alle mensen komen
bij Mij. En als teken dat het werk volko-
men was, wekte Vader de Zoon op – uit
de doden en werd Hij gezien door meer
dan 500 broeders tegelijk.