Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

7 juni 2018
‘Paulus sprak genade.’

Paulus bidt om liefde met fijngevoelig-
heid in Filippenzen 1:9. Naast de erken-
ning bidt hij om fijngevoeligheid. Dat is
nog extra, naast de liefde. We zouden
de waarheid in liefde doorgeven. Het is
vaak gemakkelijk om mensen hard met
waarheid te confronteren. Daarom is
in liefde (van God) zo’n belangrijke toe-
voeging. De toon en omringende fijn-
gevoeligheid is zó belangrijk.

‘Eergisteren Filippenzen.’

Timotheüs was een bijzondere mede-
werker in het evangelie van Paulus. In
Lystra had hij de apostel gehoord en
de oren gingen open voor het evange-
lie van de genade van God. Daarna ge-
bruikte God Timotheüs in veel dienst-
werk. Tot opbouw van het lichaam van
Christus en uitroepen van mensen. De
God en Vader verandert mensen; Hij
werkt door, ook vandaag. We reken-
en daarop. Biddend: het woord van de
Heer mag rennen.

‘En verheerlijkt wordt.’

Dat woord staat bovenaan. Zeggen dat
je God liefhebt en Zijn woord afwijst:
dat gaat niet. God is per definitie een
sprekende God. Plaatselijke gemeentes
zouden dat bovenaan zetten. Om gena-
de van God uit te dragen. Helaas heb-
ben de gelovigen het omgedraaid en
staat de boodschap van de wet (of reli-
gie) centraal in veel gemeentes en ker-
ken. Dan heb je geen evangelie, Dus
gaan wij door in de grote verwachting
van de heerlijkheid van God.

Timotheus is een van die lichtende
voorbeelden in Filippenzen, naast
Epafroditus, Paulus en Christus Je-
zus Zelf. Dankbaar leren we uit de
woorden van 2:19-24 wat deze bij-
zondere medewerker deed en met
wat voor houding.
Naluisteren: deel A en deel B

6 juni 2018
‘In Christus volkomen.’

We zouden dat goed weten. In Hem
zijn we een nieuwe schepping. Gevol-
gen zijn groot. We kennen elkaar niet
langer naar het vlees. Geestelijk zijn
we nauw verbonden met elkaar. Ver-
schil tussen Joden en de natiën valt
weg, dat was in het vlees. Paulus kop-
pelt er direct het gevolg aan vast:

al hebben wij Christus naar het vlees
gekend, dan kennen wij Hem nu zo
niet meer              2 Corinthiërs 5:16

‘Duidelijk.’

Het wordt gezegd naar aanleiding van
het feit dat Één voor allen stierf. Dat
dus allen stierven (vers 14). En dat de
in Hem levenden mee opgewekt zijn.
Dan wéét je als gelovige: nu ben ik het
vlees voorbij. Dat speelt geen rol meer.
Zelfs dat van Christus Zelf, zo zegt vers
16. Wij kennen Hem naar de geest, in
verheerlijkte status, positie.

‘De gevolgen zijn ingrijpend.’

Dat is wat wij als gelovigen beseffen.
Daarom nodig deze dingen opnieuw
tegen elkaar te zeggen. Als bemoedi-
ging: zo is het. Wij kijken naar onze
eigen gedachten en gevoel, onze ge-
brekkige wandel; dan twijfelen we. Als
Zijn leden kijken we naar de feitenen
dan worden we weer blij en dankbaar
voor de genade.
Die schenkt Vader gratis, om niet!

5 juni 2018
‘God werkt door twee.’

We hebben gezien, dat mensen uit
zowel Israël als de natiën geroepen
worden. Ook zijn zij uitgekozen door
Vader van voor de neerwerping van
de wereld (Efeziërs 1:4). We hebben
nauwelijks een besef van wat dat in-
houdt. We zijn er blij mee, dat van-
zelfsprekend wel. In de tijd worden
wij door het goede nieuws: evange-
lie van Paulus, gewekt.

‘Twee groepen in het lichaam.’

Dat wel, maar sedert het schrijven
van Efeziërs 2 ligt het zo, dat twee
groepen één zijn in Christus. En dat
zouden we goed beseffen. In Gala-
ten 3:27,28 was al geschreven:

…doen Christus aan, in Wie noch
Jood noch Griek is…want jullie zijn
allen één in Christus Jezus

Daar staat weliswaar het religieuze
onderscheid op de voorgrond, maar
toch: eenheid.

‘In Efeziërs 2 ook eenheid?’

Daar gaat het een stap verder dan in
Galaten 3. In Efeziërs schrijft Paulus
over de natiën in het vlees. Die wa-
ren tot op dat moment in onderge-
schikte positie. Israël, Gods volk, zou
licht voor de natiën zijn. Paulus zegt
dat in de geest de natiën nu op gelijk
niveau met Israël zijn. In het lichaam
van Christus valt verschil naar het
vlees weg.

4 juni 2018
‘Vader geeft leven.’

Hij is de God van alle vertroosting en
de Vader van het mededogen. Hij is
nabij in al onze omstandigheden. We
kunnen ons wat mensen betreft wel-
eens eenzaam voelen. Maar we zijn
nooit alleen. God laat dat telkens we-
ten: Hij is nabij. De leden van het li-
chaam van Christus weten het: God
woont door Zijn geest in het hart van
elke gelovige.

‘Heel fijn, dat dat zo is.’

Psalm 139 zegt het heel bijzonder:
Hij kent je. Van voor je geboorte, en
dat gold in hoogste zin voor de Heer
Jezus Christus Zelf. Maar ook wij, Hij
ként je. Weet wat in je omgaat en is
betrokken bij je leven. Wat vandaag
gebeurt, de moeilijke weg die je gaat,
Hij is er en draagt. Steun op Vaders
arm, die is sterk genoeg.
 
‘We hoeven het niet zelf te doen.’

Dat is het. Hij geeft kracht aan zwak-
ken. Dat zijn wij als mensen allemaal.
We weten ons verzekerd van Zijn na-
bijheid, daar hoeven we niet om te
vragen, daar kunnen we voor danken.
De tranen die je hebt, Hij ziet ze, lijdt
mee. Het huilende hart, en ogen die
geen tranen meer kunnen voortbren-
gen; het is bij Hem meer dan bekend
en Hij troost en bemoedigt ons. Het
lijden bewerkt heerlijkheid, die alles
zal overstijgen.