Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

3 december 2016
‘Mozes zag ongewone dingen.’

De goddelijke dienst van de hemelse
machten, boodschappers en derge-
lijke. Dat moet onvolkomen geweest
zijn. Want in de eerste eon kwam de
verstoring van Gods vrede door de ge-
schapen tegenwerker. Daarop kwam
gericht en lezen we in Genesis 1:2 de
chaos, duisternis en leegte. Overal wa-
ter. Door het gericht werd de ontstane
geestelijke vijandschap niet opgeheven.

‘Toch werd God nog gediend.’

Niet alle hemelse wezens gingen in op-
stand de tegenwerker achterna.
De dienst aan God ging door. Maar
die kon de vijandige hemelingen niet
tot vrede en onderschikking brengen.
Daar was iets anders voor nodig. Op
aarde zou dat moeten gebeuren.
Maar daarop was geen voorbeeld.

‘Dat moest Israël gaan doen?’

Kennelijk wel, want direct ná de uit-
tocht uit Egypte werd Mozes op de
berg getoond wat te midden van de
hemelsen gebeurde. Naar dat voor-
beeld moest hij anderen instructies
geven. Tabernakel met al het gerei
en de hele dienst aan God moest in-
gesteld. Met daarin centraal de ark
van het verbond inclusief de stenen
tafels: Gods woord!

2 december 2016
‘Opmerkelijk, dat gezalfde zijn.’

Ook wij, als leden van het lichaam van
Christus (Gezalfde), zijn zelf gezalfd,
volgens 2 Corinthiërs 1:21,22:

en Hij, die ons gezamenlijk met jullie
bevestigt ^nbin Christus en ons ^_zalft,
is God, die ons ook ^_verzegelt en de
waarborg van de geest in onze harten
geeft

En het is bijzonder, dat we dagelijks
dat besef mogen koesteren, opgeno-
men te zijn in het hart van God.

‘Het gaat om de geest van God.’

In deze tijd van genade hebben de
gelovigen geen aardse zegen. Ons is
gegeven: geestelijke zegeningen te
midden van de hemelsen in Christus.
In de aanloop naar Efeziërs zien we,
dat de apostel steeds meer nadruk
op de geest van God en de geestelijke
dingen legt. Vooral in 2 Corinthiërs
blijkt dat.

‘Het gaat van vlees naar geest.’

Zoals bij Israël veel gegeven was in het
vlees, ging het in werkelijkheid om de
geestelijke betekenis. Dat blijkt, want
Mozes moest alles maken in overeen-
stemming met het voorbeeld dat hem
op de berg getoond was. Wat had Mo-
zes dan gezien? Hemelse dingen, de
goddelijke dienst van de hemelsen in
geestelijke bereik (Hebreeën 8:5).

De Heer Jezus is de Christus waar de Schriften over
spraken en spreken. Enkelen van Zijn volk herkenden
dat Hij de ware Messias, de Gezalfde is. Zij waren erg
blij en dankbaar. Aan de andere kant waren anderen,
die Hem niet aanvaardden, zoals Hij merkte in Zijn eer-
ste optreden in de synagoge. Wat houdt dat in, gezalfd
zijn? Dat en meer kwam naar voren op 30 november.
Na te luisteren: deel A en deel B.

1 december 2016
‘Was diepgaand gisteravond.’

We raken zo snel de grote waarheden
uit Zijn woord kwijt. Daarom is het na-
denken over Zijn Naam en titels goed.
We herinneren ons wat onze Heer doet.
We zien opnieuw zien hoe groot Hij is.
Christus is de Gezalfde en dat heeft bij-
zondere betekenis.

‘We zijn gezegend.’

Onverdiende gunsten hebben we ont-
vangen. Het is louter Gods genade dat
wij deze zaken mogen overdenken en
naspreken. Het gaat om de betrouw-
bare uitspraken van God, onze Vader.
Dat geeft onherroepelijk strijd zoals
bij de profeten van Israël en bij onze
Heer zelf.

‘David doodde Saul niet.’

Omdat Hij de gezalfde van de Heer
was. Wijst op de bijzondere plaats
die de gezalfden innamen in Israël.
Zo heeft onze Heer een aparte plek
in Gods plan. Hij zal zelfs de hoogste
blijken te zijn in heel de schepping!

30 november 2016
‘De strijd spitst toe?’

Overal waar het woord van de waarheid,
het evangelie van redding uitgedragen
wordt, komt strijd. Vroeg of laat – mees-
tal op het moment waarop je het niet ver-
wacht – komt de aanval. In Paulus’ dagen
was dat zo, en nog steeds. Onveranderd.
De geestelijke machten reageren op de
melding van overwinning door de Heer
Jezus Christus.

‘God redt allen door Hem.’

God is redder, en tegelijk kun je zeggen,
dat Jezus Christus redder is. Bij Zijn ge-
boorte werd ook gezegd, dat Hij Zijn volk
kwam redden van hun zonden (Mattheüs
1:21). Daarom werd Hij uiteindelijk gekrui-
sigd. Door toedoen van geestelijke mach-
ten, die door mensen heen werken. Het
Sanhedrin, dat ook toen een belangrijke
rol speelde, bepaalde: Hij moet sterven.

‘De Romeinen deden het.’

Ja, zij voerden het praktisch uit. Pilatus
vond geen schuld in Hem, Herodes wist
niet wat hij met Hem aan moest. Over-
priesters en schriftgeleerden wel. Petrus
maakt later – door heilige geest gedre-
ven – duidelijk:

Jezus de Nazarener, een Man die jullie
van Godswege is aangewezen….deze,
die in overeenstemming met het vast-
gestelde raadsbesluit en de voorkennis
van God overgegeven is, hebben jullie
genomen en door de handen van on-
rechtvaardigen aan het kruis gespijkerd
en gedood.
God heeft Hem doen opstaan…
                Handelingen 2:22-24 (hSV)

De opstanding was de grote overwinning
nadat de machten door Zijn werk aan het
kruis ontmanteld werden en tentoon ge-
steld (Kolossenzen 2:15).