Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Was een mooie start gisteravond.’

De brief aan de Filippenzen is rijk, en
het was goed om wat inleidende op-
merkingen toe te voegen. De genade
en vrede die naar je toe komen, het
is het evangelie dat doorklinkt.

‘We zijn rijk, dat maakt blij.’

We kunnen zeker dankbaar zijn voor
de genade en de vrede. God is altijd
de Bron daarvan. En als dat klinkt,
ja dan is het goed. In elk geval heb-
ben we ons weer kunnen verblijden.

‘Het gaat om dat woord.’

Dat is de waarheid (Johannes 17:17)
en dát maakt vrij. Dat was een bijzon-
der punt, ja. De gemeente die Zijn li-
chaam is, zou dat woord centraal
zetten in al het doen en laten. Niet
alleen voor jou en mij persoonlijk,
maar altijd als de gemeente samen-
komt, zou dat Woord van God cen-
traal staan, dat is levend, krachtig,
bouwt op, bemoedigt.

‘Fijn om van genade te leven.’

Dat doen we allemaal als leden van het
lichaam van Christus. Velen zijn zich dat
helaas onvoldoende bewust. De studies
in Galaten hebben duidelijk laten zien
waarin we leven: Gods genade.

‘Velen leven onder de wet.’

Dat was in Paulus’ dagen in toenemen-
de mate het geval. De gemeentes in
Asia verlieten hem. Hij was niet langer
welkom daar waar hij zelf gemeentes
had opgebouwd.

‘Een belangrijk punt was de wet?’

In elk geval wetticisme. De Thora op
zich is heilig, rechtvaardig en goed.
De Thora is geestelijk (Romeinen 7:14).
Paulus laat in zijn brieven zien hoe dat
zit. Vrucht van de geest in de gelovige,
dáár gaat het om!

‘Alles is uit Hem, genade.’

We kunnen nooit meer zonder. Dat
besef, uit Gods genade te leven. Het
stemt dankbaar. Het Griekse woord
voor genade, daar hebben de woor-
den dankbaarheid en danken mee
te maken.

‘We hebben geen verdienste.’

Ons hele leven als gelovige geldt dat
principe. Wanneer het eigen werken
zou betreffen: dan is het geen genade
meer. En andersom: als het genade is,
is het geen werk van jezelf.

‘Lijkt eenvoudig, maar gaat diep.’

Israël wilde het met eigen inspan-
ningen doen. Ging niet. Toen brak
het tegenwoordige beheer van ge-
nade aan. Alle pogingen om op een
andere manier dan in en uit genade
te leven, persoonlijk of als plaatselij-
ke groep; ze zullen mislukken. Want
die ontkennen in de praktijk het leef-
klimaat van elke gelovige.
Gods genade regeert.
Dié zit op de troon.

‘Ja God opent harten.’

Naar Zijn voornemen doet Hij dat. Van
vóór de neerwerping van de wereld.
We zijn door Hem uitgekozen, uit al die
mensen. Daarin ben je van God afhanke-
lijk. Zoveel (tevoren) bestemd waren tot
eonisch leven (leven in de komende tijd-
perken), geloofden. Handelingen 13:48.

‘Dat was Gods wil.’

Ja, God heeft geen wensen waarvan Hij
moet afwachten of die tot stand komen.
Nee.
Hij wil, dat alle mensen gered worden en
tot erkenning van de waarheid komen.
Niets minder dan dat. Alles op Zijn tijd.
In deze tijd van genade de gemeente,
dan Israël. Uiteindelijk óók de volkeren.

‘Gods toekomst staat vast.’

Het ligt vast besloten in Zijn wil.
Men gaat in tegen Zijn wil, maar men
kan nooit ingaan tegen de raad van Zijn
wil (Efeziërs 1:11). Wanneer het dus in
overeenstemming met de raad van Zijn
wil is, dat de leden van het lichaam van
Christus nu moeten komen, dan is daar
niets tegen te doen. God roept uit.

‘Grote toekomst wacht ons.’

Het gaat om heel die schepping. Niets min-
der is het doel van Gods plan. In deze tijd
komen slechts enkelingen (in verhouding)
tot geloof. In 2 Thessalonicenzen 3:2 staat,
dat het geloof nu niet deel van allen is.

‘God geeft het wanneer Hij wil.’

Toch zou de gemeente het woord waar
mogelijk uitdragen, bekendmaken. Niet om
grote aantallen tot ommekeer te brengen.
De verkondiging zelf zou tot eer van God
zijn. De heerlijkheid van Zijn woord.

‘Degenen die horen gaan geloven?’

Dat is geen automatisme. Geloof komt al-
leen door horen, dat is wat Zijn woord zelf
zegt. Een overvloed aan heel fijn luisterma-
teriaal is aanwezig. Ook veel leesmateriaal,
wanneer een horend hart geopend wordt,
komt vaste overtuiging, door Vader gege-
ven. Denk aan Lydia de purperverkoopster
in Handelingen 16:14

en de Heer opende haar hart, zodat zij
acht sloeg op wat Paulus sprak