Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘De reactie van Jobs vrouw was te begrijpen.’

Zeker. Zij was de moeder en de kinderen waren tragisch omgeko-
men. Dat was een enorm diep verdriet, bijna niet te peilen. Ze
sprak in haar verbittering tegen Job:

volhard je nog in je integriteit? Vervloek God en sterf!     Job 2:9

Het antwoord van Job is toch ook weer opmerkelijk:

En Job zei tot haar: ik hoor het spreken van een ontaarde vrouw,
zo spreek jij; zouden wij inderdaad het goede van de Ene, God
(Alueim), ontvangen en het kwaad niet ontvangen? In dit alles
zondigde Job met zijn lippen niet                                Job 2:10,11

‘Dat is nogal wat.’

In het antwoord van Job aan zijn vrouw ontbreekt de tegen-
stander. Job ontving het kwaad uit de hand van God. Hij sprak
dat uit en daarvan wordt gezegd, dat hij niet met zijn lippen
zondigde. Job, een van de zonen van het oosten, sprak.

‘Daaruit blijkt wel geloof.’

Jakobus spreekt van de volharding van Job (Jakobus 5:11). In
de brief spreekt hij ervan dat Job volhardde (in geloof) en dat
het einde van de Heer was, dat Hij ontfermend en barmhartig
bleek te zijn. Dát is de uitwerking van deze enerverende ge-
schiedenis. Dat beleed Job aan het eind. Maar aan het begin
van zijn geschiedenis accepteerde hij het feit, dat IEUE het
kwaad gaf in zijn leven. De tegenstander deed het, maar IEUE
wordt ook door Job verantwoordelijk gehouden. 

Op 24 mei 2016 kwam opnieuw de betekenis van het
kruis naar voren n.a.v. Galaten 6:12-14. Het evangelie
van de apostel is niet naar de mens. De boodschap
van het kruis heeft daarmee te maken. Luister naar deze
bijzondere brief: deel A   deel B

‘Onvoorstelbaar, wat een leed voor Job en zijn vrouw .’

Het was heel heftig en gebeurde in zeer korte tijd. Maar met
zeer grote gevolgen. God liet een hele boekrol erover schrijven.
Dat is niet voor niets. De eerste reactie van Job op het gebeuren
was er een, die de meeste christenen niet kunnen begrijpen en
het Job beslist niet na zouden zeggen:

naakt kwam ik uit de schoot van mijn moeder,
en naakt zal ik daar terugkeren.
IEUE, Hij geeft, en IEUE, Hij neemt;
Gezegend is de Naam van IEUE.                       Job 1:19,20

En de tekst gaat dan verder met:

in al deze dingen zondigde Job niet en
gaf niets ongerijmds aan God (Alueim)               Job 1:22

‘Nou, zo’n reactie, ik weet niet of ik dat zou kunnen.’

Job was een gelovige, hij had gehoord van IEUE. Wellicht geloofde
hij net als Abraham, dat God bij machte was de kinderen weer uit
de dood op te wekken. Dit staat nergens in de Schrift van Job.
Ook wanneer dat het geval was (dat Job geloofde in opstanding,
en waarom niet?), is het nog verschrikkelijk je kinderen in één klap
kwijt te zijn.

‘Ja, dat maakt de reactie van Job buitengewoon.’

En het gaat nog verder. De satan kreeg zelfs de vrije hand Job ziek
te maken. Het werd nog erger voor Job en zijn vrouw. Die laatste
reageerde heel menselijk en zo logisch:

Volhard je nog in je integriteit? Vervloek God (Alueim) en sterf!

Het merkwaardige is, dat voor vervloek in het Hebreeuws BRK
staat, dat meestal met zegenen vertaald moet worden. Hier wordt
het eufemistisch gebruikt, met spottende en cynische ondertoon.
Job spreekt zijn vrouw daarop aan. 

‘Het is me weer wat duidelijker geworden gisteren.’

We kunnen niet anders dan dat concluderen. God heeft het al
in Zijn hand. Dan is het goed. Ook in het leven van Job zien we
zoiets als bij koning David. Job leefde goed en eerde IEUE. Zijn
kinderen hadden het goed met elkaar. Toen gebeurde iets ver-
schrikkelijks. Job raakte door rampspoed al zijn kinderen kwijt.

‘Ja en bijna ook zijn vrouw. Hij werd ook nog ziek.’

Wanneer we eerste hoofdstukken van Job lezen, vragen we
ons af wat dat toch allemaal is. In elk geval erkende satan, die
met IEUE kon spreken (!), dat IEUE aan Job zijn bezit had gege-
ven en Jobs handen had gezegend:

en satan antwoordde IEUE: Is het om niet, dat Job God (Alueim)
vreest? Hebt U zelf hem niet rondom beschut, zijn huis en al wat
van hem is? Het werk van zijn handen hebt U gezegend en zijn
vee is uitgebroken in heel het land.                           Job 1:9,10

Zo sprak de tegenwerker uitdagend tegen IEUE.

‘Ja, en de tegenstander kreeg wel gelegenheid.’

Dat gebeurde. Pas toen IEUE de satan de ruimte had gegeven
om Jobs bestaan aan te tasten, kon de satan zijn gang gaan.
En dat had enorme gevolgen in het leven van Job. Alles ging er-
aan: zijn bezit, zijn kinderen ook (als ergste van alles).
Nu gaat het erom hoe Job daarop reageerde
en wat de gevolgen waren in zijn relatie met IEUE. 

‘Het blijkt, dat God zelfs het kwaad doet?’

Dat lazen we gisteren in Amos 3:6. Daar zijn meer plaatsen
in de Schrift die dat aangeven. En hoe dat dan werkt. Toen
koning David een volkstelling liet houden, zou je zeggen,
dat hij dat zelf in zijn hart voornam. En dat is ook zo. Voor
zijn eigen ervaring zal hij dat zo gedacht hebben. Dat staat
ook in de Schrift.

‘Daarop kwam wel een gericht.’

We kijken naar wat de Schrift zegt:

satan keerde zich tegen Israël en zette David aan, Israël te
tellen. Toen zei David tot Joab en tot de oversten van het volk:
Ga Israël tellen van Berseba tot Dan, en breng mij de uitslag,
opdat ik het getal weet.                             1 Kronieken 21:1,2

David beleed het in 1 Kronieken 21:8 :

ik heb intens gezondigd dat ik dit ding gedaan heb

‘Dat was de oorzaak van het gericht dat kwam.’

Ja, wanneer we het in Kronieken lezen, is het zo dat de tegen-
stander David aanzette tot deze telling. De geest van de tegen-
werker beïnvloedde David kennelijk.
We hebben nu twee die iets deden: de satan die aanzette en Da-
vid die de telling liet uitvoeren. Toch staat volgens de Schrift IEUE
(Jahweh, Ik ben) hier niet buiten als Degene Die afwacht en een
gericht geeft als gevolg van de volkstelling.

‘Er staat ook iets in Samuël, toch?’

Voor veel gelovigen: merkwaardig genoeg wel, ja. Daar staat iets
in 2 Samuël 24, dezelfde geschiedenis als in 1 Kronieken 21. We
lezen in vers 1:

Toen de verontwaardiging van IEUE voortdurend tot hitte werd
tegen Israël, zette Hij David tegen hen aan, zeggend: Ga, tel Israël
en Juda.

Nu zitten we met een probleem. Wie deed het? Wie zette David
aan? De satan of IEUE? In feite was satan het instrument in de
hand van IEUE om David aan te zetten. Volgens de Schrift was
daarmee IEUE uiteindelijk verantwoordelijk. En was Hij het, die
David aanzette tot het opdracht geven om Israël te tellen.

‘Ja, als je het leest, kom je daar niet onderuit.’

We lezen ook iets over koningen en IEUE in Spreuken 21:1

het hart van de koning is in de hand van IEUE als verdelingen
van water, waar het Hem behaagt leidt Hij het heen

En dat is wat in Davids leven gebeurde, onder andere bij de volks-
telling. De tegenwerker zette David aan, maar het was IEUE die
de satan gebruikte als instrument in Zijn hand. Uiteindelijk was
Hij het, die alles leidde en bestuurde, tot wat Hij goed achtte!