Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Die uitverkiezing he, dat heet toch de Dordtse leerregels in de kerk?’

Ja, maar liever graag iets anders benaderen dan een leerstuk van de
kerken. Uitkiezen is iets dat God doet, en zijn eigen zoon eveneens.
De Heer Jezus zei tegen zijn discipelen:

Niet jullie hebben Mij, maar Ik heb jullie uitgekozen en jullie aangewezen,
opdat jullie zouden heengaan en vrucht dragen en jullie vrucht zou blijven,
opdat de Vader jullie alles geve, wat jullie Hem bidden in mijn naam.
Johannes 15:16

‘Tsja, dit is wel erg duidelijk. Zij kozen niet voor Hem, Hij koos hen uit.
En hoe zit dat eigenlijk met de gemeente, het lichaam van Christus?’

Als het om de uitkiezing van Israël door God gaat, wordt gezegd, dat het
vanaf de nederwerping van de wereld gekend is (Openbaring 17:8) door-
dat de namen in het boek van het leven staan.

‘Wat staat er dan over het lichaam van Christus geschreven?’

Dat zij uitgekozen zijn in Christus voor de nederwerping van de wereld
(Efeziërs 1:4). Dat gaat dus een stukje verder terug dan Israël. Wij zijn
wat dit betreft verwonderd hoe God dat doet en hoe groot die genade is!

Het heeft alles te maken met de hemelingen; de duisternis en chaos en
water van Genesis 1:2 is het gevolg van een groot gericht door God over
de hemelse machten en krachten, die zijn nu vooral bezig het lichaam
van Christus dwars te zitten. Daarvoor hebben wij de wapenrusting van
God ontvangen!

‘Dat van gisteren over het verschil Israël – volkeren was wel duidelijk.
Maar het verschil tussen de diverse volkeren bestaat in het lichaam
van Christus eigenlijk niet?’

Nee, want in Christus Jezus vallen de verschillen weg. Elk lid van het
lichaam is dat door de doop in de geest geworden, op het moment van
tot geloof komen (1 Corinthiërs 12:13):

..want in één geest zijn wij allen tot (naarbinnen) één lichaam gedoopt,
hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij slaven, hetzij vrijen, en allen zijn wij
met één geest gedrenkt…

We zien dezelfde lijn in Galaten 3:28 :

…hierbij is geen sprake van Jood of Griek, van slaaf of vrije, van mannelijk
en vrouwelijk: jullie allen zijn immers één in Christus Jezus…

‘Geweldig zeg, dat de Schrift zo duidelijk spreekt. Geen verschil in Hem tussen
Jood of Griek. Het verschil tussen de nationaliteit valt helemaal weg.’

Daarmee wordt heel helder, dat in het evangelie van de Onbesnedenen er geen
onderscheid is tussen de volkeren zoals dat in dat andere evangelie wél is.
Later wordt uit Efeziërs duidelijk, dat de scheidsmuur (sorèg) weg is, zodat de
vrede er aan alle kanten is (Efeziërs 2:14-17).
Dat gebeurde in het echt in het jaar 70 toen Jeruzalem en de tempel verwoest
werden. Geestelijk stelde Paulus dat al eerder vast in Efeziërs. Alle gelovigen
hebben vrij toegang tot de Vader, in één geest!

‘Wat betekent dat dan voor de toekomst? Want we hebben nog de 1000 jaar en
de nieuwe aarde periode te gaan.’

Paulus keek geestelijk al verder dan de laatste eon. Uiteindelijk wordt de tweede
dood opgeheven en wordt God alles in allen. Dan valt direct het verschil tussen
Israël en de volkeren weg. En dan zal heel de mensheid ervaren wat in Efeziërs
2:14-18 staat, wat nu al in het lichaam van Christus merkbaar zou zijn/is:

Want Híj is onze vrede, Die beiden één maakt en de middenmuur van de
stenen omheining (de vijandschap in Zijn vlees) wegbreekt 15. en de wet
van geboden in inzettingen buiten werking stelt, opdat Hij de twee in
Zichzelf tot één nieuwe mensheid zal scheppen, vrede makend, 16. en
beiden in één lichaam met God door het kruis wederzijds zal verzoenen,
de vijandschap erin dodend. En in Zijn komen, verkondigt Hij als evangelie
vrede aan jullie die veraf en vrede aan hen die nabij waren, 18. want door
Hem hebben wij beiden in één geest de toegang tot de Vader.