Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘In tegenstelling tot christenen wilde Timotheüs Paulus volgen?’

Ja, hij wel. Hij wordt als voorbeeld in Filippenzen genoemd. In die
brief wordt gezegd dat het domein van het lichaam van Christus
de hemelen toebehoort. Onlangs keken we al naar dit toebehoren.
Het betekent, dat dit domein (in sommige vertalingen staat: burger-
schap) wezenlijk eigen is aan en in de hemelen. Net als bij de verlam-
de zijn verlamming hem toebehoorde vanaf de geboorte (Hand. 3:2). 

‘Je domein in de hemelen, het behoort toe aan de hemelen. Dat is
dan niet op aarde.’

Wanneer je denkt, dat je toekomst niettemin aards is, ga je in tegen
wat Paulus in dit vers (Filippenzen 3:20) schrijft. Overigens, wan-
neer je een aardse toekomst verwacht, heeft vers 21 (net als 20) geen
zin.  Ons lichaam zal worden zoals Zijn heerlijkheidslichaam nu al is.
Onnodig wanneer je op aarde blijft.

‘Ja, en 1 Thessalonicenzen 4:13-18 is ook vreemd, dan.’

De wegrukking van het lichaam van Christus is heel vreemd,wan-
neer je op aarde terugkeert en daar je toekomst is.
Eerst weggehaald naar boven om vervolgens op aarde terug te ko-
men. En de verandering van ons lichaam hoeft dan niet. Geen won-
der, dat men in grote verlegenheid was en is met dit gedeelte.
In kerken wordt er nooit over gepreekt, het is onbekend, men ziet
het verschil tussen de inhoud van de brieven van Paulus en Hande-
lingen niet.

‘Het werkte verhelderend voor mij, de afgelopen dagen.’

Wanneer je meent, dat de toekomst van de gemeente op aarde is,
heeft dat gevolgen hoe je de brieven van Paulus leest.
Een uitdrukking als te midden van de hemelingen is dan zinloos.
Het staat er wel, als decoratie. En: je hebt geen verandering van
je lichaam nodig. Je blijft op aarde, door grote verdrukking konin-
krijk binnengaan.

‘Petrus spreekt niet van een verandering van het lichaam.’

Hij heeft een aardse toekomst. Dat er een verwachting voor de ge-
lovigen gereserveerd is in de hemelen (Kolossenzen 1:5), is mooi.
Maar is –zo gezien- hetzelfde als het ‘koninkrijk van de hemelen’;
een rijk dat uit de hemel op aarde komt.

‘Zo, er is geen verschil, eigenlijk.’

Wel, men heeft Paulus’ boodschap weggeredeneerd, en doet dat
nog steeds. Je hebt geen zicht op wat Paulus in zijn brieven naar
voren brengt, als je alleen denkt en redeneert vanuit: Tenach-
Mattheus/Marcus/Lucas/Johannes – Handelingen. Het doel van
het boek Handelingen, bijvoorbeeld, is antwoord geven op:
Heer, herstelt U in deze tijd het koninkrijk aan Israël? (Hand. 1:6)

‘Ja, dat volgt op de evangeliën.’

Na de teleurstelling over Zijn dood kwam nieuwe hoop bij hen nu
Hij is opgestaan. Zij meenden dat Hij dan het koninkrijk zou op-
richten en van het Romeinse juk bevrijden. Later zou Hij naar de
hemel gaan en vertelt Handelingen wat daarna gebeurde.

‘En toen?’

Het evangelie van het koninkrijk van de Messias Jezus wordt ge-
predikt, door de leiders van het volk afgewezen, en Paulus gaat
in die lijn naar de heidenen. Maar over de inhoud van wat Hij van
de verheerlijkte Heer Jezus Christus toevertrouwd kreeg, zegt
Handelingen……niets. 

‘Wanneer je in christendom gangbare uitleg volgt, is Paulus naar
de natiën gegaan om het koninkrijk op aarde te prediken.’

Ja, ook Galaten 2:7-9 is zo vertaald of wordt zo gelezen. De 12 zijn
voor de besnijdenis en Paulus en Barnabas voor de natiën. Dat was
wellicht het aparte. Wanneer je deze dingen van een afstand bekijkt,
kom je tot de conclusie, dat Paulus niet nodig is. Je kunt zonder.
Veel christenen kunnen prima leven zonder de brieven van Paulus.

‘In feite negeert men Paulus.’

Misschien wat te sterk gezegd, maar toch. Wat je ziet, is dat men
Paulus’ boodschap wil ombuigen. Vanuit aardse gerichtheid. Men
kijkt zo: alles gebeurt volgens de Thora en de profeten op aarde.
Met die bril op wordt gedacht en gesproken. Men vat Paulus ook
onder het ene evangelie; dat hij bijvoorbeeld spreekt over onzicht-
bare machten, hemelsen, dat wordt wel gelezen, maar geen bijzon-
dere betekenis in gezien.

‘Standpunt: hier en nu, op aarde.’

Paulus had in Efeziërs kunnen volstaan, net als Petrus, met 1 keer te
zeggen dat Jezus nu in de hemel is, aan Gods rechterhand. Maar
te midden van de hemelingen, vijf keer genoemd, overbodig.
Men ‘kan er niets mee’, hoor je zeggen.
Levert alleen problemen op. En in het denken en spreken wordt het
liever weggelaten; lastig, moeilijk. Eenvoudig evangelie graag, het
gaat om hier en nu, op aarde. 

‘Tot nu lijkt veel gelijk te zijn tussen de 12 en Paulus.’

Zo leest men binnen de christenheid. Daarbij is binnen kerken
meer belangstelling gekomen voor Israël. Sinds de tweede we-
reldoorlog (holocaust!) en het ontstaan van de Joodse staat.
En er zijn talloze stromingen die een terugkeer naar Israël voor-
staan. Men spreekt steeds vaker over Israël als de oudere broer.
En: het heil is uit de Joden. Ook hoor je, dat de kerk/gemeente
geënt is op de olijfboom Israël.

‘Men zoekt meer aansluiting bij Israël?’

Dat zien we. Dichter bij het volk van God komen, als middel
daarvoor de feesten van Israël gaan meevieren. Bewust de ge-
boden in acht nemen, inclusief de sabbat, het vierde gebod.
De verwachting is het aardse koninkrijk.
Het gebed wordt vaak gebeden: …’Uw koninkrijk kome’…
Dat is uit de bergrede en wijst naar het Messiaanse rijk op aar-
de onder de Messias Jezus Christus.

‘En wat in Efeziërs staat, dan?’

Wat Paulus daar schrijft, over geestelijke zegen en dergelijke, dat
zal genoten worden in het koninkrijk op aarde. Paulus benadrukt
(in deze visie), dat de zegeningen van God komen, uit de hemel
op aarde. Vandaar dat hij diverse keren spreekt over ‘hemelsen’.
Feitelijk is alles hetzelfde als bij de andere apostelen, zo wordt ge-
gezegd. Petrus spreekt over een lotdeel dat in de hemelen bewaard
wordt (1 Petrus 1:4).

‘Ik ben verbaasd. Als ik het allemaal goed begrijp, is wat Paulus
zegt niets nieuws.’

We hebben vanaf 25 mei een beetje gevolgd wat zoal gezegd wordt
over Paulus, door uitleggers. Hij is dan wel apart geroepen, maar
is in de lijn van het ene evangelie, dat ook door de besnijdenis-apos-
telen wordt gepredikt. Hij ging naar de natiën om op te vullen waar
de 12 niet aan toe kwamen. Maar de lijn blijft, dat het heil in Jezus
Christus door gelovigen beleefd wordt, op aarde.

‘Paulus’ bediening lijkt hetzelfde als Petrus en de anderen.’

Nou ja, als we Handelingen lezen, wel. Misschien was hij geroe-
pen om naar de natiën te gaan omdat de 12 daar eigenlijk niet
toe kwamen. Petrus schrijft dan wel aan de vreemdelingen in de
verstrooiing, maar dat zijn Israëlieten. En hij ging wel naar de
proseliet Cornelius, maar die was al genaderd tot de God van
Israël. Paulus zegt niet meer dan wat al bekend was.

‘Is Paulus’ bediening is verlengstuk van de twaalf?’

Petrus ging het eerst naar de heiden, Cornelius. De 12 hadden als
eerste de opdracht gekregen in Lukas 24:46-49 om ook alle volke-
ren te bereiken met de boodschap van bekering, vergeving van
zonden. Paulus liep in dat spoor. Dat blijkt uit Handelingen. 
Hij zegt ook: van vergeving van zonden (Kolossenzen 1:14) en
verlossing door Zijn bloed. Hij spreekt wat meer van genade,
maar Petrus getuigt ook van genade van God.

‘Is bij Paulus eigenlijk wel meer te lezen dan bij anderen?’

Hij diept de redding in Jezus Christus meer uit. De gemeente,
die op pinksterdag begon, breidt zich verder uit, ook onder de
heidenen, en Israël als volk wijst de boodschap af.
Je leest over de plaats van Jezus Christus boven hemelse mach-
ten in 1 Petrus 3:22 :
‘de opstanding van Jezus Christus, Die aan de rechter(hand)
van God is, opgevaren naar de hemel, terwijl de engelen, mach-
ten en krachten Hem onderworpen zijn.’

‘Dit is bij de besnijdenisapostelen bekend.’

Ja,  je kunt je afvragen wat bij Paulus meer is dan we bij de an-
deren lezen. In kerk en groep wordt dit gehoord. In Romeinen
wordt iets van rechtvaardiging gezegd, je kan dat zien als echte
vergeving van zonden. En de verzoening is ook in het oude tes-
tament te lezen, bij Israël. Daar heb je grote verzoendag.
En wordt ook over verzoening iets gezegd in 1 Johannes 2:2,
dat Jezus Christus verzoening is voor onze zonden en die van
de hele wereld.