Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

1 januari 2020

‘Een nieuw jaar, 2020.’

Ja, alweer een jaar op onze kalender
aangebroken. Op Gods kalender be-
vinden we ons in de tegenwoordige
boze eon (Galaten 1:4). Daar worden
wij uitgetild door onze Vader. Dat is
Zijn genade. Een andere kant is, dat
wij leven in de dag van de mens. God
heeft aan de mens het bestuur in de
handen gegeven. Dat is geen succes,
net zoals in andere fases de mens in
eigen wijsheid het doel mist. 

‘Opvallend vaak, ook in deze tijd.’

Ja, als het om beheer, administratie
of regering gaat, leven wij in de tijd 
van genade. Of ook: het geheimenis.
Paulus noemt beiden in Efeziërs 3:2 
en 9. Dat wat regeert, is genade. Na-
dat de zonde heerste in de dood, re-
geert nu genade tot in eonisch leven.
Ondanks dat Paulus dat in Romeinen
5:20,21 duidelijk noemt, weten verre-
weg de meesten dat niet. 

‘Ook in dit jaar is dat zo.’

We zien uit naar Zijn terugkeer, en is
dat niet het toppunt en afsluiting van
de genadetijd? De doden in Christus
zullen dan eerst opgewekt worden en
opstaan. Daarna zullen wij allen hele-
maal veranderd worden, zelfs onster-
felijkheid ontvangen. Niet langer een 
tijdelijke tentwoning. Dat nieuwe is
het gebouw uit God, eonisch, in de he-
mel. Dat is blijvend. Christus Jezus zal
dan verenigd worden met heel Zijn li-
chaam. Wat een uitzicht!

31 december 2019

‘We zijn vrij in Christus.’

Ja, dat is: je kunt nooit in wet gerecht-
vaardigd worden. Wat we lezen bij de
apostel Paulus, is gerechtvaardigd in
het bloed van Christus. En gerechtvaar-
digd door het geloof van Christus. Zo is
lees je ook: om niet gerechtvaardigd in 
Zijn genade. Je leest de totale afwezig-
heid van werken. Het vervolg is, dat on-
ze wandel evenmin rechtvaardiging in
wet kent. We leven in genade. Daar re-
kenen wij mee. 

‘We leven door geloof.’

Dat is door het geloof van de Zoon van
God. Zo schrijft de apostel ons in Gala-
ten 2:20. Direct voegt hij eraan toe: ik
wijs de genade van God niet af. Zodra 
de sfeer verandert naar wet, regels en
werken is de genade weg. Het zijn twee
strijdige principes. De werken, die God 
tevoren gereedmaakte opdat wij daar-
in wandelen. Ja, dat is wat wij doen uit
de kracht van Zijn geest.

‘Geen eigen werken meer.’

Dat is het punt. We leven in genade en 
dat zal niet veranderen. Na de bazuin is
dat nog veel sterker, voor ons besef. In 
de tijd tot aan de bazuin zal God ons in-
zetten als instrument in Zijn hand. Hoe
we bezig zijn, dat bepaalt Vader wel. In
Zijn plan gebruikt Hij leden van de uitge-
roepen gemeente om te bidden, er te 
zijn voor de ander, te luisteren, spreken
en al die ‘dagelijkse’ dingen. Zo was het
in 2019 en zal in 2020 ook zo zijn.

30 december 2019

‘De vrijheid in Hem.’

Paulus zegt dat wij zouden staan in de
vrijheid in Christus. Tegelijk voegt hij 
eraan toe, dat wij ons niet opnieuw in 
een juk van slavernij laten vastzetten. 
In Galaten is sprak van leraren die ge-
lovigen in slavernij wilden brengen. En
dat gevaar bestaat nog. Mensen kunnen
komen om ons te bespioneren terwijl
zij de vrijheid van de genade niet kun-
nen begrijpen. Het evangelie van Pau-
lus is bijzonder, het toont Gods gena-
de in volheid. Zóveel genade? Nee dat 
kan niet!

‘Ja, het is geweldig.’

Door het werk van Jezus Christus, Zijn 
leven met de smadelijke dood aan het 
kruis, Zijn opwekking daaruit door de 
Vader, konden de sluizen van genade 
opengezet worden. De zonde was door 
Hem gedragen:

zie het Lam van God, dat de zonde van
de wereld wegdraagt!
                                           Johannes 1:29

Met Zijn opstanding uit de dood, waar-
van de gezalfde opgerichte steen in Be-
thel een type was, was de weg naar de
nieuwe schepping open.

‘De oude mens was ook gestorven.’

God kon de oude mens niet rechtvaar-
digen. Daarom zijn wij gerechtvaardigd 
in de geest. De oude mens ging ook het
graf in. Wat opstond was de nieuwe, in
Christus. De gelovige die bij het lichaam
van Christus hoort, is in Hem de nieuwe
schepping. Verzoening lees je in Romei-
nen 5. Dat hoofdstuk eindigt met:

waar de zonde nu toeneemt 
overstroomt de genade, opdat, net 
als de zonde heerste in de dood,
zo ook de genade heerse door 
gerechtigheid, tot in eonisch leven
door Jezus Christus, onze Heer

29 december 2019

‘De controle is in Zijn handen.’

Gelukkig wel, als dat niet zo was, dan
zou de mensheid zichzelf al vernietigd 
hebben. Gods weerhoudende hand is
het, die ons allen bewaart. Zodra God 
de mens laat gaan, zinkt die weg in ei-
gen denken en het vlees. Hoe diep de
mensheid ook zinkt, God blijft liefheb-
ben en zal Zijn voornemen doorzetten.
Zo hebben we bij Jakob gezien, dat die
de weg van het vlees ging, maar Gods 
zegen bleef bij hem. 

‘Jahweh ging mee naar Syrië.’

Zo is het wonderlijk, hoe God is. God is
het, Die de Zijnen nooit zal begeven of
verlaten. En mensen kunnen tegen de
geopenbaarde wil van God ingaan, Zijn
bedoeling kunnen zij niet weerstaan. In
het evangelie klinken de woorden van 
de overstromende genade van God. Die
zouden wij niet verachten door toch de
eigen werken belangrijk te achten. Mis-
leid als we kunnen zijn, kiezen we soms
toch de dwaalweg van eigen kunnen.

‘Toch blijft God genadig.’

Daar is niets tegenin te brengen. Ook al
kiezen wij in onze onwetendheid de weg
zoals Jakob, niettemin blijven wij uiterst
gezegend. Dat leidt ertoe, dat wij de God
en Vader van onze Heer Jezus Christus in
ons leven niet willen krenken. Waar dat 
onverhoopt toch gebeurt, hebben wij de
vergeving van de krenkingen in overeen-
stemming met de rijkdom van Zijn gena-
de. Dat is ook de vrijheid in Christus waar-
in wij geroepen zijn. 

28 december 2019

‘Het voornemen van God.’

Dat wat God in Zijn voornemen vastge-
legd heeft, kan niet mis gaan. Hij heeft 
daartoe alles in Zijn hand. Boven Jakobs 
leven stond: de meerdere zal de minde-
re dienen. Dát was bepalend, niet het
gedrag van Jakob. Hoe het ging, de om-
weg via Luz (Bethel) was óók tevoren in
Vaders voornemen opgenomen. Geeft
dat niet een heerlijke zekerheid? 

‘Ja, ik zie het in, Gods hand leidt.’

Daarom schrijft Paulus Romeinen 9:16 
dit aan ons:

daarom ligt het dus niet aan degene
die wil, noch aan degene die rent, 
maar aan God, Die barmhartig is

Dit geldt allereerst Jakob en Esau en la-
ter het volk Israël en eventueel de Edo-
mieten. Maar je kunt het op individuele 
mensen toepassen. Als God Saulus niet 
geroepen had op weg naar Damascus, 
dan was hij geen apostel geworden.

‘Hij was eerder afgezonderd.’

Dat lezen wij in Galaten 1:15,16a:

maar toen God Die mij afzonderde van-
af de schoot van mijn moeder, en mij 
riep door Zijn genade, het goed achtte 
Zijn Zoon in mij te onthullen….

Paulus zegt zelf dat hij door God afge-
zonderd was vanaf de schoot van zijn 
moeder. Dat is dus vóór zijn geboorte.
Dat geldt ook voor Jakob en Esau. Als 
we deze lijn doortrekken, dan kom je 
ook bij u, jou en mij terecht. Ons leven 
is tevoren vastgelegd door de grote Re-
gisseur: God Zelf.