Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Hoe zit het met de mens in dit plan?’

Je kunt dezelfde lijn trekken als het om de mens gaat.
De redding van de mens was Gods bedoeling van meet af
aan. Ook toen de mens zondigde, was dat geen verrassing
voor God. Hij had de mens gemaakt in zijn vlees. De satan
vestigde de aandacht van het vlees op de begeerlijkheid
van de boom van kennis. En de mens hapte letterlijk toe.

‘Dit was door God zo voorbeschikt?’

Het moest zo gaan. Kon niet anders. God had de boom van
kennis midden in de hof geplaatst. Kon niet missen. Daarbij
komt, dat zonder de in de hof gezette de mens niet zou hebben
kunnen zondigen. Het moest zo gebeuren.

‘Het is wat! Maar dan is God verantwoordelijk!’

Dat kan ook niet anders. Alleen God kan verantwoordelijkheid
daarvoor dragen. Met het oog op het grote doel, dat Hij later
alles in allen zou zijn. Daarom schiep Hij eerst Adam, die slechts
een zeer flauwe afspiegeling van God was. Dat deed Hij met het
oog op Hem die komen zou, onze Heer Jezus Christus.
De mens zou door een (lang) proces van beproevingen en test
heen moeten, voordat de heerlijkheid aangedaaan wordt.

‘De schepping was volkomen, dat zien we in ander licht.’

Het was een eerste, grote stap op weg naar het uiteindelijke
doel van God. Verward door menselijke en satanische leer-
stellingen denkt men echter anders. Vaak wordt de gedachte
dat de satan alles opeens onverwacht verstoorde, geloofd.
In plaats van het woord van God. Wanneer we kijken naar
de nieuwe schepping, dan is ook doe tevoren bedoeld.

‘Dus de tegenwerker heeft niets gedaan dat God verraste?’

Nee, die deed exact wat die moest doen. Verwarren, tegen-
werken, ruïneren en dergelijke. Als gevolg van zijn activitei-
ten in de eerste eon kwam de neerwerping van die wereld.
Dat hebben we een tijdje terug met elkaar gezien. Daarna
herstelde God in 6 dagen de tot chaos verworden wereld.

‘Dat was een type van de nieuwe schepping?’

Zo kun je dat wel zeggen, ja. Ook bij Noach kun je na dat
-beperktere- watergericht zeggen, dat God een nieuw be-
gin (8 zielen gered) maakte. Ook een beeld van de ware
nieuwe schepping die later zou komen. En die zal komen,
niet omdat de tegenstander God verraste en God daarom
onverwacht een nieuwe moest creeëren. Nee.
Het was van meet af aan Gods plan en bedoeling, dat een 
nieuwe moest komen. U en ik hebben in Christus al deel
aan die nieuwe schepping!

‘Heel fijn, dat doel van God te kennen.’

Wederzijdse verzoening is het uiteindelijke doel van God.
Daarmee komt de blijvende harmonie tussen God en Zijn
schepping tot stand. De oorspronkelijke schepping was wel
compleet, maar dat is: als nodige stap in de eerste fase van
Gods plan. Zo gezien was de originele schepping niet iets
waarin je Gods uiteindelijke doel direct kon zien.

‘Met deze schepping was de eerste stap gezet?’

Ja, maar iemand kon gemakkelijk zeggen, dat het -zo gezien-
geen volmaakte schepping was. Het antwoord daarop is,
dat de schepping die oorspronkelijk door God zo geschapen
was, wel volmaakt was. Maar nog niet perfect in de zin van:
volkomen opgegroeid tot volwassenheid.   

‘Geestelijk gezien is dat ook zo?’

Dat is zo. Dat zullen we later in een vergelijking zien. Maar
we hebben het nu over de schepping. Deze is door God ge-
maakt, en door een lang proces heen werkt God. In diverse
fasen van het grote plan van God, die steeds een bijdrage
leveren, werkt God door. Elke fase kent eigen gebeurtenis-
sen die nodig zijn om het doel te bereiken. Wanneer je het
zo bekijkt, is de eerste schepping een eerste stap, die moet
leiden tot een volkomen resultaat!

‘God heeft alles gepland.’

Sommigen zullen er dan tegenin brengen, dat de mens in
dat geval helemaal geen vrije wil heeft. Daar kunnen we
later naar kijken, dat is een onderwerp apart.
God laat niets aan het toeval over. Dat blijkt uit wat Hij in
Zijn woord naar voren brengt. God heeft alle stappen in
dat plan zorgvuldig gepland. Zo zal het gaan.

‘Er wordt door Paulus meer over gezegd?’

Wanneer we bij het begin willen beginnen; Kolossenzen
1:16 zegt iets bijzonders:

..want in Hem is het al geschapen, wat in de hemelen en
op de aarde is … het al is door Hem en tot Hem geschapen

Dit is in een korte zin gezegd, het begin van Gods plan; en
in Kolossenzen 1:20 vinden we het einde. Het doel van Gods
wegen is te komen tot een wederzijdse verzoening.

‘Kolossenzen 1:20 zegt het. Duidelijk.’

…en door Hem het al wederzijds met Zichzelf te verzoenen,
vrede makend door het bloed van Zijn kruis, door Hem, hetzij
wat op de aarde, hetzij wat in de hemelen is…

De verzoening is het doel van Gods plan, dan zal alles volko-
men zijn. Dat betekent, dat de schepping –in dat licht gezien-
nog onvolkomen was. Het was aan de andere kant wél volko-
men, omdat het precies het startpunt was wat God bedoelde.
Er moest een tussenliggende periode zijn, waarin vrede ge-
maakt wordt door het bloed van Zijn kruis.   

‘Het is een groot plan.’

Over Gods voornemen lees je alleen in de brieven van
Paulus. Het woord betekent letterlijk voor-plaatsing, het
verwijst naar iets, dat bij Israël bekend was. De toonbro-
den die in het heilige van de tabernakel en tempel ston-
den. Die worden met hetzelfde woord in de grondtekst
aangeduid.
Deze broden werden voor Gods aangezicht geplaatst.

‘Dat is een mooie vergelijking.’

Het hele voornemen van God had Hij voor Zich geplaatst.
Wanneer? Voordat de eonen begonnen. Het gaat dan om
een zeker doel, dat God wil bereiken met dat voornemen.
In Efeziërs 3:11 staat de enige keer in de Schriften:

het voornemen van de eonen, dat Hij uitvoert in Christus
Jezus, onze Heer

Dit vers heeft een zeer diepe betekenis. Het geeft aan, dat
God een zeker plan volvoert tijdens de tijden, de eonen.
Het gaat dan om een vooraf bedacht plan. Daarin wordt
helemaal niets aan toeval overgelaten.

‘Maar dat houdt in, dat God alles bewerkt.’

Alles is tevoren door God precies bepaald en vastgelegd.
De apostel geeft –door God geïnspireerd- aan, dat God
een vast voornemen heeft. Een plan waarin niets mis gaat,
omdat voor alles is voorzien door God. Tot in het kleinste
detail. Elke stap, hoe groot of klein ook, het is door Hem
bedacht en noodzakelijk gemaakt. Dat doet ons de knieën
buigen voor Hem, die ons zo uitermate liefheeft.