Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Ook een boeiende, gisteren, wijsheid die door je oren naar
binnen komt.’

Ook het volgende vers bevat de nodige dingen om over na te denken:

Wie vermaning verwerpt, veracht zijn ziel,
maar wie naar bestraffing luistert, verwerft hart.

Deze is wel helder en soortgelijke opmerkingen vind je vaker in Spreuken
terug. Het woord ‘vermaning’, is aansporing. Daar zit liefde van God achter.
Dat is niet om je zomaar met opgeheven vinger streng toe te spreken, maar
maar een herinneren hoe het ook alweer is. Als je de aansporende woorden
afwijst, stel je je eigen ziel achter, je zult het in je ziel merken.

‘Dat gebeurde toch steeds bij Israël?’

Ja, zij wezen steeds de raad van de profeten af en luisterden vaak niet naar
de Thora, hun onderwijzing. Dat leidde tot schade en schande. En het is nu
niet anders: luister je niet naar de opbouwende woorden via Paulus, dan zul
je in je ziel daarvan schade ondervinden. Genade is iets, dat ons onderwijst.
En daarmee kunnen wij leven in deze boze eon, waar veel erop gericht is af
te leiden van de gezonde woorden van de apostel.

‘En de tweede regel lijkt mij een beetje abrupt te eindigen.’

Het woord ‘bestraffing’ is in feite: correctie. Wij lezen dat in het gebruikte
woord. Luisteren naar correctie is heel goed en als je goed luistert, verwerf
je hart, de concordante tekst voegt toe: wijsheid. En dus eindigt het met:
verwerf je hartswijsheid. De wijsheid van God in je hart, dat helpt je op je
levensweg!

‘Zo dat van gisteren was erg fijn, dat vers 30, wat zitten er toch
een schatten in dat Woord verborgen!’

Ja, bijzonder he, nu gaan we kijken naar vers 31:

een oor dat naar de bestraffing ten leven luistert,
zal te midden van wijzen overnachten.

Hadden we in vers 30 het oog in beeld, nu gaat het om het oor. Dat staat
natuurlijk voor de mens, die hoort naar de woorden van Jahweh. In die
woorden zit ook ‘bestraffing’; het is meer correctie, om van de wegen van
de dood weg te blijven en de weg van leven te gaan, in nauwe verbinding
met Jahweh, want Hij is de Bron van leven.

‘Ja, het is goed om steeds weer die woorden te beluisteren, soms
zit er ‘ruis’ op de lijn.’

Ja, want dan ben je werkelijk wijs geworden, door het woord van God.
De wijsheid (chokmah) komt tot je door Zijn uitspraken, zoals dit boek
ook in hoofdstuk 8 zegt:

Ik heb lief wie Mij liefhebben,
en wie Mij ernstig zoeken, zullen Mij vinden.

Dit zegt de wijsheid. Deze wijsheid komt alleen tot je door Zijn woorden
in je oren te laten komen en je leven ernaar te richten. Wijsheid heb je
elke dag nodig in je leven. Gewoon, heel praktisch. Je slaat verkeerde
wegen in als je niet naar deze wijsheid van God luistert. Dan ben je eigen-
wijs. Laten we ons daarom uitstrekken naar de wijsheid van God: Christus!

‘Zeg, we hebben even over andere belangrijke dingen gesproken,
maar gaan we nu weer met Spreuken verder?’

Dat gaan we zeker doen! Nu is vers 30 aan de orde:

het licht in de ogen verblijdt het hart,
een goed gerucht maakt de beenderen vet

In beide versregels zien we iets dat invloed uitoefent op het
innerlijk van de mens (licht, een goed gerucht). En dat zijn
opbouwende dingen. Het licht in de ogen wijst vanuit de tekst
op verborgen wijze naar de Messias, want Hij is het licht van
de wereld. En het woord ‘verblijdt’ is hier het bekende Hebreeuw-
se ‘simcha’ dat in deze vorm als getalswaarde 358 heeft.

Ja want die kwam in de wereld als het licht van de wereld om zondaren
te redden, en Hij doet dat ook! Allen redt Hij! Dat is werkelijk een goed
bericht, dat is het licht wat is gaan schijnen  in onze harten! Heerlijk
toch? Wat wil je nog meer? Daar gaat het van binnen bij je allemaal wel
beter van lopen, het wordt een en al simcha in je hart!

‘Zeg, dat verschil in tijden die in Gods woord te zien zijn, heb-
ben veel gelovigen niet zo voor ogen.’

Toch zouden wij die wel onderscheiden, omdat je daardoor meer
zicht hebt op Gods plan. Zijn voornemen is van groot belang voor
heel de schepping. Alle mensen heeft Hij op het oog. Dat besef geeft
rust aan een onrustig  hart. Je kunt je zorgen maken over je onge-
lovige familieleden, kinderen en vrienden. Als je weet dat God de
Redder van alle mensen is, geeft dat vrede in je hart.

‘Het blijft een geweldig evangelie, werkelijk goed nieuws.’

Dat God zó is, is lang ondergesneeuwd geweest. Maar nu staat dat
licht weer te schijnen, hopelijk gaan nog veel mensen dat zien voor
de bazuin van God klinkt. Voor veel mensen is de boodschap van
redding alleen door genade een brug te ver. Men wil er wat voor
moeten doen. Dat het na je tot geloof komen ook genade blijft, is
voor zeer velen ook niet te verteren. Niet jij, maar Híj doet het in
ons leven; niet jouw, maar Zíjn kracht!

‘Dat hoor je steeds weer, en dat is nodig ook. Je vergeet het soms en
je gaat onwillekeurig op je eigen  kracht bouwen.’

Paulus moest de gelovigen steeds daarop aanspreken en geeft ons veel
mee in zijn brieven. Een onuitputtelijke bron van wijze raad, genade en
heerlijkheid. Dat gaat ook door lijden en verdrukkingen heen. Paulus
leed zelf ook kwaad met het evangelie en zegt tegen Timotheüs, dat hem
ook kwaad lijden te wachten staat. Maar, na het lijden volgt heerlijkheid!

‘Zo dat was nogal wat, het geciteerde van gisteren uit Uitdaging.’

Ja, zoals altijd was de roeper weer scherp. En ook nu weer terecht.
Het laat zien, doe ver men afwijkt van het geschrevene in Gods woord.
Ook in het oude Israël waren er bij tijd en wijle heel wat profeten die
liever de oren van de mensen kietelden, spraken wat de mensen graag
wilden horen. In plaats van de woorden die Jahweh spreekt.

‘In deze tijd geen spectaculaire manifestaties van heilige geest?’

In deze tijd geneest God niet zoals dat in Handelingen gebeurde. We kunnen
geen stoffelijke (vleselijke) zegen claimen, we ontvangen een gigantische
rijkdom aan geestelijke zegen te midden van de hemelingen in Christus.
Daar zijn we mee overladen, en de brieven Efeziërs, Filippenzen. Kolossenzen
en 2 Timotheüs zijn een rijke schatkist vol aan kostbaarheden voor ons hart,
voor onze geest om door, in, uit en naar te leven!