Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

29 april 2020

‘De toekomst is in Zijn hand.’

We zien uit naar de bazuin van God. In
ons leven is dat de constante verwach-
ting. Die dag, dat zal iets bijzonders zijn.
Dan blijkt, dat wij in genade geredden
zijn. Paulus kon in zijn brief schrijven:

hetzij wij waken, hetzij wij dommelen,
gelijktijdig tezamen met Hem leven
                     1 Thessalonicenzen 5:10

Die redding is óók door onze Heer Je-
zus Christus, en niet door iets dat van
ons verwacht zou worden.

‘Ja, wat is dat geweldig he.’

We staan -door Zijn genade- in de ge-
nade van God. Niet uit werken blijft te
allen tijde voor ons als gemeenteleden
staan. Dat kan en zal nooit veranderen.
In Paulus’ dagen was dit genade- evan-
gelie een ware ommekeer. Religieuze
mensen konden dat niet verteren. In
Jeruzalem was in Handelingen 15 het
onderwerp, of men al dan niet besne-
den moest worden.

‘Dat was toen al gevoelig punt.’

Petrus kreeg ook het woord en zei:

maar wij geloven door de genade van
de Heer Jezus Christus, gered te wor-
den op dezelfde wijze als ook zij
                             Handelingen 15:11

Daarmee gaf Petrus antwoord aan de
sekte van de farizeeën, waarvan zelfs
degenen die tot geloof waren gekom-
en, zeggen dat de gelovigen uit de na-
tiën besneden moeten worden en de
wet van Mozes moeten houden (Han-
delingen 15:5).

28 april 2020

‘God werkt door.’

God is steeds bezig, via Zijn instrumen-
ten, Zijn voornemen uit te werken. Te
beginnen met de belangrijkste: Zijn ge-
liefde Zoon. Verder via mensen die Hij
riep, zoals Noach, Abraham, Jozef, Mo-
zes en Aäron, profeten, Paulus. Maar
ook via groepen, zoals Zijn volk Israël,
de uitgeroepen gemeente: lichaam van
Christus. Zolang we beseffen, dat God
het is, Die werkt, bewaart ons dat.

‘Waarvoor?’

Snel kan de gedachte bij ons mensen
insluipen, dat er iets van onszelf bij is.
Oftewel, menselijke trots. De geschie-
denis uit Tenach van Abel en Kaïn on-
derwijst ons een belangrijke les. Jah-
weh (Ik ben) sloeg acht op Abels offer
en dat van Kaïn niet. Hoogstwaarschijn-
lijk doordat Jahweh Zelf Abels offer aan-
stak en dat van Kaïn niet. De waarheid
ervan ligt niet zo ver weg.

‘Geen religie, geen eigen werk?’

Zeker. Dat zit al in de betekenis van de
namen; Kaïn betekent verkregen, dat
zei Eva bij zijn geboorte (Genesis 4:1):

Ik verkrijg een man, Jahweh!

De naam Abel echter, betekent ijdel,
leeg, en wijst op het vruchteloze van
menselijke inspanningen. Hij was her-
der terwijl Kaïn de aardbodem diende.
Kaïn offerde van het werk van zijn han-
den; Abel gaf van de eerstgeborenen
van het vee, en hun vet. Dit alles leert
ons het totaal ontoereikende, vruchte-
loze, van werk van mensenhanden en
de alles bewerkende kracht van God.

27 april 2020

‘De zonde was voorzien.’

En daarvoor was voorzien in de oplos-
sing van dat zonde-probleem. Het Lam
van God was tevoren gekend, vóór de
neerwerping van de wereld, schrijft Pe-
trus (1 Petrus 1:19,20). Voor God komt
de zonde niet plotseling als iets dat Hij
niet verwachtte. Daarom gaat bij God
niets mis. Al wat Hij onderneemt, lukt.
Zo is Hij ook in u, jou en mij begonnen.
En dat maakt Hij af ook.

‘Wat goed om dat te beseffen.’

Paulus spreekt daarvan in Filippenzen:

…hiervan overtuigd, dat Hij, Die onder
jullie een goed werk onderneemt, het
voltooien zal tot aan de dag van Jezus
Christus                       Filippenzen 1:6

Dat zouden wij niet vergeten. Maar, in
de praktijk vergeten we dit weleens.
Het geweldige is dat God niets vergeet.
Dat is die grote, betrouwbare God en
Vader, Die alles in Zijn hand heeft.

‘Heerlijk, die rust daarin.’

En dan kun je het heel druk hebben, el-
ke dag weer, maar je leeft uit die rust
en zekerheid. Niets kan je scheiden van
Zijn liefde in Christus Jezus. Wat betreft
onze wil en ons werk lezen we verder:

werkt je eigen redding met vrees en be-
ven uit, want God is het, Die in jullie zo-
wel het willen als het werken voor Zijn
welbehagen bewerkt
                         Filippenzen 2:12^b, 13

Daar kun je niet omheen. God werkt.  

26 april 2020

‘Op weg naar kan moeilijk zijn.’

De lange weg die Adam en Eva gingen
na hun zondigen was bezaaid met dis-
tels en doorns, stekeligheden. De zoon
Abel werd smadelijk omgebracht door
broer Kaïn. Dat bracht veel lijden, ver-
driet met zich mee. Abel, zijn naam lijkt
op het woord dat in Prediker met ‘ijdel’,
‘leeg’, ‘vluchtig’ weergegeven is. Zijn le-
ven duurde veel korter dan dat van zijn
ouders of zijn broers.

‘Het leek vruchteloos.’

Dat is ook zo bij de inspanningen van
mensenhanden: vruchteloos. Religie
van Kaïn was, dat hij van zijn eigen in-
spanningen aan Jahweh offerde. Dat
werd niet aangenomen, het was op-
brengst van het land. Bij Abel was het
anders. Die bracht van de eerstgebo-
renen van zijn kleinvee, en van hun
vet, offers aan God. Hij gaf het beste
van de dieren.

‘Dat was wat God wilde.’

Want het was een verwijzing naar die
grote Eerstgeborene. Hij kwam later,
als het Lam van God, dat de zonde van
de wereld wegdraagt (Johannes 1:29).
Hij zou intens lijden, om de wil van Zijn
Vader te doen. En om alles overstijgen-
de heerlijkheid te brengen aan heel de
schepping. Dat zal iedereen veel meer
dan verbaasd doen staan. In Christus
zijn wij deel van de nieuwe schepping!

25 april 2020

‘De heerlijkheid wacht.’

We zien daar naar uit. Het lijden, dat
ook al in Genesis 3:15,16 werd aange-
kondigd, is noodzakelijk. Wij hebben
daar geen enkele invloed op gehad.
God bepaalde dat het zo zou gaan en
Vader leed Zelf met de Zoon mee. In
het intense lijden op het kruis. De rou-
te van de Zoon ging als Mens via lijden
naar heerlijkheid.

‘Daar was niet aan te ontkomen.’

Het verbaast en verbijstert de mens.
Het lijden, de pijn, de moeite, we zoe-
ken dat niet zelf op. God kent al onze
emotie, tranen (doet Hij in Zijn kruik)
die we hebben. Hij lijdt mee, want Hij
heeft ons lief. God is de God van alle
vertroosting en Vader van het mede-
lijden. Vader stelt alle grenzen vast,
en het lijden is begrensd.

‘God zij dank wel, ja.’

We zien uit, de schepping kijkt uit, in
al het zwoegen, de nood, de druk, et
cetera, naar heerlijkheid, verlossing.

Want ik reken ermee, dat het lijden
van de tegenwoordige era niet op-
weegt tegen de heerlijkheid die aan
ons onthuld zal worden
                                     Romeinen 8:18

Dáár gaat het naartoe! De dagen kun-
nen zwaar en moeilijk zijn, maar toch
straalt over ons leven: tot heerlijkheid
bestemd, vast en zeker.