Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

25 mei 2019

‘God is genadig.’

Ja, wat geweldig is dat he. Tevoren ge-
kend, tevoren bestemd, geroepen, ge-
rechtvaardigd, verheerlijkt. Dat geldt u
die dit leest. Ja, dat geldt eenieder die 
tot het lichaam van Christus behoort.
Wat betreft verleden, heden en de toe-
komst: er kán niets mis gaan. Wat er is
geweest in uw leven: het moest er ken-
nelijk zijn, omdat God dat zo bedoelde.
Hoe pijnlijk het ook was; God stond er
niet ver vanaf te kijken. Het verdriet en
de pijn; Hij leed en lijdt mee.

‘Hij is veel groter en liefdevoller.’

Dat geldt altijd. Wij kunnen van Vader 
denken, dat Hij heel groot in liefde en 
genade is. Maar het blijkt, dat Hij nóg
veel groter en genadiger is dan wij ver-
moeden. Dat is het. Onpeilbaar diep is
Zijn liefde voor u, jou en mij. We kun-
nen Hem van harte daarvoor danken.
Dat is de muziek die Zijn hart verheugt.
De oprechte, en diepe dankbaarheid uit
een hart, mild en zachtmoedig, door de
overvloeiende genade van God, dát ver-
heugt Zijn hart.

‘Ik ben er stil van.’

Ja, hier draait het om in Zijn plan; God 
wil de ongedwongen dank uit een hart, 
dat door allerlei ervaring is gegaan. En 
waar Hij Zijn geest laat inwerken, zal 
het licht van het evangelie van de heer-
lijkheid van Christus in de diepe dank en
liefde tot God woorden wekken, die Zijn 
innerlijk raken. De innige liefde tot God
wordt altijd gewekt in een hart, dat door 
de geest en het woord van God diep ge-
raakt is. Dat is uw hart, door Zijn genade.
Daarom is het goed, onze oprechte dank
ook van harte naar Hem uit te spreken.          

24 mei 2019

‘Rechtvaardiging om niet.’

Wezenlijk onderdeel van Gods plan. Hij
rechtvaardigt de goddeloze. Niet eens
door het geloof van de zondaar zelf. Hij
rechtvaardigt door en op grond van het
geloof van Zijn Zoon. Daarin vind je ook
het eenheidsprincipe; de Ene voor of ten
behoeve van allen. Uiteindelijk rekent de
God en Vader met twee: Adam en Chris-
tus. In Adam allen zondaren en in Chris-
tus allen gerechtvaardigd. In Adam ster-
ven allen. In Christus zullen allen levend-
gemaakt worden.

‘Heel fijn, wat een genade.’

Daar stroomt het evangelie van over. Het
is de Zoon van God, Jezus Christus, Die in
het plan van God het grote werk deed. Hij
is gestorven voor onze zonden, overeen-
komstig de Schriften. En Hij is begraven, 
en Hij werd opgewekt op de derde dag, al-
les overeenkomstig de Schriften. Wat een
eenvoudig evangelie met zulke wereldwij-
de gevolgen. Het gevolg voor u en mij per-
soonlijk zijn niet gering. Het eerste facet
is al om goed tot je te laten doordringen:
Hij stierf voor onze zondenen dus zijn on-
ze zonden weggedaan. 

‘Heerlijk, ik ben daar zo blij mee.’

Christus stierf niet tevergeefs. De dood
van Hem en de opstanding; is niet voor
niets geweest. We hebben een levende
Heer, die Ene, Die stierf voor allen. Hij
brengt allen terug tot Vader. Dan wordt 
dat verdeeld zijn opgeheven en als het 
plan van eonen voorbij is, zal eindeloze 
eenheid de nieuw gemaakte schepping
kenmerken, karakteriseren. Laten wij, 
die in Christus nieuwe schepping zijn, 
dat uitleven. De gezindheid en houding 
die wij tonen zou de één kenmerken. 
We doen niet mee aan verdeeldheid of
partijschappen.        

23 mei 2019

‘Ik ben blij, dat alles één wordt.’

Ja, dat is het thema in deze woord van-
daag stukjes vanaf 13 mei 2019. Het is
waar God naartoe werkt; alles zal naar
Hem als de Oorsprong, terugkeren. De
ene God, van Wie de letter Alef in het
Hebreeuws, de 1, spreekt, werkt door 
de 2 -tegenstellingen- via Zijn huis, de
letter Beth, aan de 1heid die komt. Als
Gods plan voltooid is, zal Hij alles in al-
len zijn. Uit de ene God komen allerlei 
lijnen naar voren. In de schepping wer-
ken veel wetmatigheden. Als de schep-
selen afwijken, zal dat merkbaar zijn.

‘Dat is de zonde.’

Zeker, de juiste definitie van zonde is
niet: overtreding van de wet. Dat zegt 
Johannes ook niet in zijn brief. We le-
zen daar in 1 Johannes 3:4:

zonde is wetteloosheid

Dat is de breedste definitie. Zonde is
je doel missen. Daar waar het schepsel
afwijkt van een wetmatigheid die God 
heeft ingesteld, is sprake van zonde. 
Dat gebeurt dus overal in de schepping.
En dat vormt onderdeel van het grote
plan van God, om door tegenstellingen 
heen de schepselen te onderrichten. Er
is een perfect plan, en God laat de uit-
voering ervan over aan Zijn Zoon.

‘De Zoon zet alles recht.’

Dat kun je wel zo stellen, ja. Hij is, na de
reiniging van de zonden te hebben vol-
bracht, gezeten aan de rechterhand van
God (Hebreeën 1:3). Paulus zegt ervan,
dat Hij tot zonde/zondoffer is gemaakt,
opdat wij zouden worden: Gods recht-
vaardigheid in Hem. Zo is God volledig
gerechtvaardigd en is tegelijk de recht-
vaardiging van de zonde een feit. God is
het, Die de zonde opheft door een ande-
re zonde: de kruisiging van Christus.
Maar, die is óók gerechtvaardigd, want
God liet Zijn geliefde Zoon niet dood in
het graf, maar wekte Hem op.

22 mei 2019

‘Eenheid met Pinksteren?’

Die eenheid van de geest zal in Israël 
gevoeld worden. God zal Zijn geest uit-
gieten op alle vlees en de zonen en de
dochters zullen profeteren. Allerlei te-
kenen zullen dat begeleiden. Zowel de
viering van dat wekenfeest in het ver-
leden -Handelingen 2- alsook in de toe-
komende dagen hebben niets te maken 
met het lichaam van Christus. De gevol-
gen van pinksteren voor Israël zullen al
de 12 stammen merken. Ze worden één
en de verdeeldheid is voorbij.

‘Maar nog niet volkomen.’

Nee, want in het aardse koninkrijk on-
der hun koning David bestaat wel de-
gelijk verdeeldheid tussen Israël en de
volkeren. Geen volkomen harmonie en
werkelijke vrede in al de harten. Chris-
tus zal door het bewaren en bewaken 
van de shalom van Israël rust en vrede 
geven. Maar het is nog lang niet volko-
men. Aan het einde van de 1000 jaar 
blijkt dat; de volkeren trekken op naar
Jeruzalem onder leiding van de weer 
losgelaten tegenstander.

‘Wel eenheid in de gemeente?’

Jawel, en die zouden wij bewaren met 
de band van de vrede. In principe is de
geweldig eenheid van de nieuwe schep-
ping in de gemeente die Zijn lichaam is,
al aanwezig. Door die ene geest. Er be-
staat echter enorm veel verwarring, en
mensen zijn soms op de meeste punten 
misleid en kunnen de waarheid niet be-
vatten. De tradities houden hen vast in
hun -vaak- ijzeren greep. Wie zal zeggen 
wie bij het lichaam hoort? Daarom zou-
den wij vermijden aan verdeeldheid te
werken in plaats van de eenheid van de
geest te belijden en te bewaren.

21 mei 2019

‘Israël zal ook één zijn.’

Voor Israël zal het in de toekomst in
wezen echt pinksteren zijn. Zoals de
apostel Petrus in Handelingen 2 aan-
kondigde. Destijds was dat pinkste-
ren, het wekenfeest dat in Jeruzalem
gevierd werd, waar traditiegetrouw
veel mensen op af kwamen. Ook de
Israëliërs die buiten het land woon-
den, uit de diaspora, de verstrooiing.
Ze hoorden de apostelen ineens in de
eigen taal spreken. Echte tongentaal.

‘Toen wel echte talen.’

Daarna is deze lijn gestopt, het volk 
als geheel, en met name de leiders, 
wezen de koninkrijksboodschap af. 
Dat was ook in Gods plan de bedoe-
ling. Saulus kwam, en werd later, na 
de ommekeer, Paulus genoemd. Dit 
betekende het begin van de gemeen-
te die het lichaam van Christus is. In
dat lichaam geldt de eenheid van de
geest in scherp contrast met de ver-
deeldheid van het vlees in de wereld.

‘Pinksteren is oogstfeest.’

Men noemt het het wekenfeest, om-
dat na de eerstelinggarf na Pesach 7
sabbatten geteld moesten worden.
Op de 50^edag was het Shavuot, ofte-
wel het wekenfeest. Later, in de Griek-
se Schrift de vijftigste. Dat was in we-
zen ook een oogstfeest; graanoogst.
De bedoeling ervan was, dat men dit
feest van Jahweh zou vieren, vrolijk 
zou zijn voor Hem. Typologie zegt, dat 
dit een beeld van de oogst uit de vol-
keren is. Het koninkrijk van de Messias
Jezus zal dan gestalte krijgen, óók over 
de volkeren.