Want indien inderdaad
iemand die komt een andere
Jezus verkondigt, die wij niet
verkondigd hebben, of jullie
een andersoortige geest
verkrijgen, die jullie niet
verkregen hebben
2 Korinthiërs 11:4 a,b
Paulus verkondigde Christus
Jezus, opgestaan, verheerlijkt.
Hij sprak als leidraad niet over
de aardse bediening van Hem.
In Romeinen 15 zegt hij dat
ook; Christus was de Dienaar
van de Besnijdenis, ter wille
van de waarheid van God, om
de beloften van de vaderen
te bevestigen.
Andere sprekers waren bezig
met allerlei prediking die een
andersoortige geest met zich
meebracht. Daarin stond (en
staat) niet de Christus van de
Schriften centraal, maar iets
anders. En zo kon zelfs al bij
de Korinthiërs een vreemde,
afwijkende geest komen én
blijven en samenkomsten en
harten bepalen.
Waarschijnlijk kwam gevoel
en emotie op de voorgrond;
‘er gebeurt tenminste iets’ zal
men gezegd hebben. Juist is:
Christus Jezus centraal in de
prediking. Dat brengt ook de
geest van Christus mee, die
woont in de harten van de
gelovige; liefde van God zal
daar echt functioneren.