Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘We zijn dicht bij Zijn terugkeer?’

Ja, en de laatste dagen, daar leven we echt in. We zijn bijzonder
begenadigd, wanneer we zicht hebben op de Schrift. Want gelovigen
zullen in de laatste dagen lauw zijn, als het om de Bijbelse boodschap
gaat. Men zal dan liever religieus bezig zijn, dan werkelijk het evan-
gelie omarmen. En men zal het evangelie van genade niet accepte-
ren. Want dat is, nogeens gezegd, niet naar de mens.

‘De mens wil het liever zelf doen?’

Dat is ook het geval wanneer de mens een gelovige is. Paulus had
heel erg veel moeite met de gemeente in Korinte. En wanneer we
ook iets tot lering willen nemen uit de brief aan Laodicea die in
Openbaring staat, dan zie je ook veel lauwheid om je heen. In het
geloof, dan. Men is vaak niet koud, want men bezoekt samenkom-
sten, en ook niet heet. Niet te hard lopen, dus.

‘Dat zie je wel bij mensen, ja.’

We zien veel gebeuren. Net als in Korinte zijn er groepen, die alle-
maal hun eigen ‘speerpunt’ hebben. De ene groep gemeentes wil-
len graag zoveel mogelijk buigen voor en naar het Jodendom. Men
eet en leeft kosjer en wil graag de ‘feesten’ uit Leviticus vieren. De
sabbat wordt op zaterdag en zondag gehouden, al naar gelang waar
je komt. Dan is er de groep die erg nadruk legt op de doop in heilige
geest en de gaven – in plaats van de vrucht.

‘Dat zie je om je heen. Herkenbaar.’

En er zijn groepen waar men niet zozeer luistert naar, maar meer zelf
discussieert over de waarheid. Elke discussieerder heeft zijn/haar eigen
waarheid. En daarmee bevinden ze zich er niet in, maar in iets anders.
Voor heel wat gelovigen gaat het niet zozeer om luisteren naar uitleg
van de Schrift, maar om zelf bezig te zijn na een ‘inleiding’.
Niet dat je dan veel verder komt, dat kom je wel wanneer hoort naar
boodschappers die het goede verkondigen (Romeinen 10:14-17). 

‘We leven dicht op terugkeer van Jezus Christus?’

Ja, we weten geen jaartal, laat staan de dag. Wat we wel mogen
weten, is dat het dichtbij is. De Joodse staat, alle bijbelse landen
eromheen, de kaart is een Bijbelse. De profetieën kunnen in ver-
vulling gaan. Wanneer we op Hem gericht leven, leven we daar
naartoe. Als je roept dat het nog wel 100 jaar kan duren, dan wil
je ook dat de enorme nood waarin de wereld is, nog zo lang duurt.

‘Dat wordt pas echt opgelost wanneer Hij terugkeert.’

Volgens de profetieën van de Schrift gaat dat zo, ja.
Pas als de echte (niet de valse!) Messias terugkomt, zal de ellende
in de wereld voorbij zijn. Duizend jaar lang zal Hij de shalom voor
Zijn volk bewaren/bewaken. Dat wil nog niet zeggen, dat Hij al die
tijd ook letterlijk op de troon in Jeruzalem zit. David zal dan de vorst
zijn over het volk. De 12 apostelen zullen op 12 tronen zitten om
de 12 stammen te richten, in de wedergeboorte (Mattheüs 19:28).

‘We zullen dan Hem ook boven zien?’

We zijn dan boven, en zullen daar onze bediening uitvoeren. Hij,
Christus Jezus, onze Heer, zal ons daar inzetten. Net zoals Hij op
aarde Zijn volk inzet. Is Hij aan de aarde gebonden in de 1000 jaar?
Nee. Is Hij dan boven, om ons te leiden als Zijn lichaam? Ja, dat ook.
Het zal allemaal leiden tot uiteindelijk dat grote doel wat God voor
ogen staat. Dat God alles in allen zal zijn!

‘We zijn gezegend, dat we weten van God, onze Redder.’

Dat is een heerlijk besef. God is onze Redder. Dan speelt ons geloof
of onze keuze geen rol. Hij is Redder en had allang voor ons ‘geko-
zen’ om het op menselijke manier te zeggen. Ga Hem danken voor
de redding die al een feit is. Alleen is het een kwestie van tijd, dat
iedereen tot dat besef komt. Dit is evangelie, goed nieuws.

‘Waarom zei de Heer dan, dat Maria het goede deel koos?’

Zij was al gewekt door de woorden die Hij sprak. Zij koos voor het
goede deel. Zitten aan Zijn voeten en luisteren. Dat vulde het hart
van deze bijzondere vrouw, die de woorden van Hem in haar hart
bewaarde. Een voorbeeld voor elke gelovige. Het ging er in Lucas 10
helemaal niet om, dat Maria voor eeuwig leven koos, of voor Jezus
koos of iets dergelijks.

‘Het kiezen was dus in die omstandigheden.’

We zouden dat niet wettisch of religieus invullen. In die omstandig-
heid koos zij het goede deel. Martha was druk bezig met al het
dienstwerk. Daarbij wilde zij zelfs de Heer aanspreken, dat Hij zou
stoppen zodat Maria haar ging helpen. Maar dat zou afleiden van wat
Hij sprak. Daarom ging Hij door, Maria luisterde (het goede deel) en
Martha ging door met dienen.

‘Wat is dan goed in deze geschiedenis?’

Het gaat er niet zozeer om, wat goed of fout was. Het gaat om wat
we eruit kunnen leren. De Heer zei, dat Maria het goede deel koos.
In dienstwerk wat wij doen, zou ook Zijn woord centraal staan. Het
allerbelangrijkste blijft steeds: Zijn woord. Binnen de christenheid
is men heel druk bezig, maar de wereld wordt er niet beter op.
Dat is in overeenstemming met de profetieën, ook die van Paulus. 

‘Opnieuw beseffen wie God is, wat Hij doet.’

Wil je Zijn diepgaande liefde voor u, voor jou, proeven en iets
daarvan beseffen, dan kijk je naar Golgotha. Daar stierf de zonde-
loze Zoon voor heel de wereld. Heel de schepping zelfs. De uit-
werking van het kruis gaat ook de geestelijke machten aan. Dat
is misschien nog belangrijker dan wat Hij voor alle mensen deed.

‘De geestelijke machten zijn van een hogere orde?’

Dat lijkt er wel op, want bij ons als gelovigen is het zo, dat het
geestelijke belangrijker is dan het zielse en vleselijke. De mens is
van geboorte af ziels en vleselijk. Elk mens heeft ook een geest,
die gevormd wordt van jongs af aan. Wanneer de mens bijvoor-
beeld in kerkelijk/wettische of evangelisch/wettische omgeving
opgroeit, zal dat vaak leiden tot een wettische instelling.

‘Zo zijn er nog steeds velen.’

In Nederland is sprake van de calvinistisch/wettisch ingestelde
mens. Of die nu gelooft, of niet. Op een of andere manier is dat
calvinisme in onze genen aanwezig. Alleen de geest van God kan
door het woord van Zijn genade daar echt verandering in aan-
brengen. De waarheid maakt vrij, zei de Heer in Johannes 8, Hij
liep keihard tegen de wettische Joden aan, die Hem wilden om-
brengen. Uiteindelijk lukte dat, en Hij werd door Vader opgewekt
uit de dood, die daarmee overwonnen is! 

‘Paulus ondervond veel tegenstand.’

Uiteindelijk is God het, die alles in Zijn hand heeft. Hij zal
doen wat Hij beloofde. Hij is bij machte, veel meer te doen
dan wij verzoeken of bidden. Wat wij bidden is niet maat-
gevend. God werkt Zijn plan door Christus Jezus uit. Niets
kan Hem tegenhouden. Het evangelie verspreiden en Gods
woord bekendmaken, dat is strijd.

‘Kennelijk moet dat dan zo zijn.’

Uiteindelijk wel. Paulus zegt tegen Timotheüs, dat hij kwaad
zou lijden met het evangelie in de kracht van God. Timotheüs
is een voorbeeld voor ons. Hij kwam in dezelfde ervaringen als
de apostel zelf, waarom? Omdat hij Paulus navolgde. En het
evangelie van genade sprak. Dan krijg je tegenstand, altijd.
Omdat de religieuze wereld echt niet zit te wachten op een
boodschap waar de zuivere genade van God in klinkt.

‘Het evangelie is niet naar de mens.’

Het is dan ook het evangelie van God, het evangelie van genade,
het evangelie van de genade van Christus. Christus Jezus is in de
wereld gekomen om zondaren te redden. En dat doet Hij ook.
Wij kunnen onszelf niet redden, Hij redt. Wij maken geen keuze.
Hij kiest. Uiteindelijk iedereen.

God is niet onmachtig, zodat Hij af moet wachten tot de mens
voor Hem kiest. Welnee. God is de Redder van alle mensen. Dát
is wat in 1 Timotheüs 4:9-11 staat. Daar kun je niets van afdoen.
Een rechtstreekse uitspraak van God zelf!