Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want Mozes schrijft over de 
rechtvaardigheid die uit wet is, 
dat de mens die deze dingen 
doet, daarin zal leven
         Romeinen 10:5

Paulus citeert Leviticus 18:5;
Deuteronomium 30:6,16,20
getuigen dat ook. Jahweh hun
Elohim ís het leven. Het ging
om het doen van Thora, maar
geloof werd aangegeven in het
treffende Deut.30:1-14. Er is
beloofd dat Hij, hun God, hun
hart zal besnijden waardoor
ze geloven en gehoorzamen
onder het nieuwe verbond.
Vanaf de wetgeving kon niet
één mens, besneden of niet,
de Thora helemaal doen.
Het vlees is niet bij machte
de wet te volbrengen.
Die Ene, Christus Jezus, kon
dat wel. En die leeft dan ook
nu voor de Vader.

Want Christus is de voltooiing 
van wet tot rechtvaardigheid 
voor ieder die gelooft
           Romeinen 10:4

Als christenen dit beseffen dan
schaffen ze het lezen van de
tien woorden op zondag af.
In Hem, Christus, de Gezalfde,
zijn de schaduwen van Thora
vervuld (Hebreeën 10:1). Dat
zegt de apostel, Kolossenzen
2:17, lichaam is van Christus.
Nu we bij de vervulling van de
typen, Christus Zelf, realiteit
en feit hebben, is het zinloos
terug te keren naar schaduw.
Zo ook dopen. Doop in water
was type, schaduw van de
ware doop. Doop in de geest
is gekomen: alle leden zijn in
één geest tot in, naarbinnen
één lichaam, gedoopt. Dat is
ware reiniging, dat levert de
ware eenheid -van de geest-
op. Het vlees speelt geen rol
meer: de geest van God geeft
kracht en draagt vrucht.

Want, onwetend inzake de 
rechtvaardigheid van God, 
en zoekend hun eigen 
rechtvaardigheid tot stand te
brengen, werden zij niet aan
de rechtvaardigheid van God
onderschikt.
       Romeinen 10:3

Israël was onwetend. In Thora
stond dat Abrams geloof hem
tot rechtvaardigheid gerekend
werd. Maar het judaïsme werd
traditie, en werken centraal.
Ze willen de eigen rechtvaardig-
heid oprichten en doen staan.
Op die manier volgden zij niet
wat de Thora werkelijk zei. Uit
de beloften bleek, dat geloof
het leidende principe was. Het
ging om onderschikking aan het
Woord en de liefde van God.

Want ik getuig van hen dat zij 
een ijver van God hebben, echter 
niet in overeenstemming met 
erkenning
              Romeinen 10:2

Israël ijvert, en de geest om dat
te doen is hen eigen. Ze verloren
zich in het doen van de tradities
en Thora. Er ontbrak erkenning.
Zij hadden kennis van en licht in
de Thora (Romeinen 2:17-20).
Zij rusten daarop; noodzakelijk
inzicht in en erkenning van wat
God ermee wil zeggen, ontbrak.
Thora was een schaduw omtrent
het toekomstige. Alles in Christus
vervuld, zoals Kolossenzen heel
fijn laat zien. Tot de door Vader
bepaalde tijd ontbreekt het aan
erkenning. Door Zijn geest zal Hij
ze dat geven, in Zijn dag.

Broeders, inderdaad, het 
welbehagen van mijn hart en mijn 
smeekbede tot God voor hen is tot
redding.
                 Romeinen 10:1

De apostel is weer terug bij 9:2.
Daar sprak hij van hartzeer over
zijn volk. Zijn gebed en smeking
waren tot God voor redding.
Dat bid, smeek je voor geliefden.
Maar, in deze tijd roept God uit,
het lichaam van Christus bestaat
uit veel leden. Israël bleek zich
niet tot Jahweh te bekeren in
Paulus’ dagen. Dat bracht hem
op de knieën om God te smeken.
Die gaf antwoord zoals verder
in hoofdstuk 10, 11 te lezen.
Israël is en blijft in Gods hand.
Dat geldt ook onze geliefden,
waarvoor we dagelijks bidden.