Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Indien het zelfs rechtvaardig is bij
God om verdrukking te vergelden 
aan jullie verdrukkers
        2 Thessalonicenzen 1:6

De gelovigen werden verdrukt 
door mede volksgenoten. God 
zal, op Zijn tijd, die verdrukkers 
richten. Bij de grote witte troon, 
waar verdrukking en benauwd-
heid zal komen over degenen 
die dan gericht worden. Onze 
houding bij verdrukkingen en 
lijden is: vrede bewaren. Geen 
wraak nemen of het vergelden.
God zal dat Zelf doen, zoals de
apostel zegt – Romeinen 12:19:

die met alle mensen vrede 
houden, wreken zichzelf niet,
geliefden; maar geef ruimte 
aan de verontwaardiging van
God; want er staat geschreven:

van Mij is de wraak, 
Ik zal het vergelden, 

spreekt de Heer. 

een tentoonspreiding van het 
rechtvaardig gericht van God 
om jullie het koninkrijk van God 
waardig te achten, waarvoor 
jullie ook lijden.
    2 Thessalonicenzen 1:5

Naar de profeten zal de komst 
van het aardse koninkrijk met
ernstige gerichten gepaard gaan.
Deze Thessalonicenzen stonden
onder grote druk, mede door de
volksgenoten. God gaat richten,
zoals in Openbaring beschreven.
Deze gemeente had een enorme
bemoediging ontvangen in de 1^e 
brief. Daar staat in dat gelovigen
niet gesteld zijn tot verontwaar-
diging. Dat wij wel lijden en druk
meemaken is zo. Paulus geeft
daarvoor verschillende redenen,
het is opdat wij ons niet te zeer
verheffen en het bewerkt grote
heerlijkheid in de tijden (eonen)
die gaan komen. 

zo dat wij zelf in jullie roemen in 
de uitgeroepen gemeenten van 
God over jullie volharding en 
geloof in al jullie vervolgingen en 
verdrukkingen die jullie verdragen
       2 Thessalonicenzen 1:4

Paulus, Silvanus en Timotheüs 
spraken zeer positief over deze
Thessalonicenzen. God gaf groei.
De gelovigen volhardden, geloof
was merkbaar aanwezig. In die 
dagen was sprake van (ernstige)
vervolging en dus verdrukking. 
In onze dagen kan de gelovige 
die vasthoudt aan de Schrift en 
het onderwijs van Paulus deze
dingen verwachten. Naarmate de
dag van Zijn terugkeer nadert zal
de druk op gelovigen toenemen.
God zal draagkracht (volharding,
het verdragen) geven! 

Wij zijn verschuldigd God altijd 
te danken om jullie, broeders, 
zoals het gepast is, omdat jullie 
geloof overvloedig groeit en de 
liefde van eenieder van jullie 
allen tot elkaar toeneemt
       2 Thessalonicenzen 1:3

Elkaar ont-moeten is kostbaar.
In dank aan God samenkomen
rond Gods woord is fijn.
Gemeente, dat is niet iets wat je
doet, maar wat je bent. Lid zijn
van het lichaam van Christus is
nooit verbonden met op papier
lid zijn van een kerk, een club of
welke groep dan ook. Het ene is
genade van God, het andere
inzetting van mensen. Geloof én
liefde groeien niet door wat wij
doen, maar door wat God, onze
Vader, in ons bewerkt. De liefde
van God functioneerde volop bij
de Thessalonicenzen.
Onvoorwaardelijk elkaar genade
schenken: bij gelovigen normaal.

Wij zijn verschuldigd God altijd 
te danken om jullie, broeders, 
zoals het gepast is
      2 Thessalonicenzen 1:3^a

De idee van schuld ten opzichte 
van God is niet aanwezig in de 
Griekse Schrift. De mens is wel 
zondaar en Christus heeft al de
zonde(n) gedragen aan het kruis.
Sterker: Hij werd Zelf tot zonde 
gemaakt (2 Corinthiërs 5:21).
Zo werd de zonde weggedaan. 
Het woord verschuldigd zijn wijst
naar een logisch gevolg van iets 
anders. God geeft de rijkdom van
Zijn genade. Dan is je hart er vol
mee, dus dank je de Vader. 
Ook reden tot dank is wat God in 
de broeders en zusters geeft. 
Daarin is óók Zijn genade te zien 
en te horen. Elkaar ont-moeten 
is kostbaar.