Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Wat een genade, dat wij zo Zijn woord kunnen verstaan.’

De diepten van God worden in het evangelie van Paulus bekendgemaakt. We
hebben als leden van het lichaam van Christus een bijzondere plaats gekregen
in Gods plan. We lezen veel daarover in de brieven van Paulus. Net als over het
woord van het kruis, dat in zijn brieven zo sterk naar voren komt. Door de geest
van God leren wij door de brieven heen, wat het kruis werkelijk betekent. Het
blijft een wonderlijk gegeven, dat wij wat onze oude mens betreft gezamenlijk
met Christus gekruisigd zijn.

‘Het grote verschil tussen oud en nieuw!’

In Tenach (OT) lees je wel over oud en nieuw als het gaat om schepping, verbond
en leven. Maar hoe dat nieuwe er kan zijn? Dat lees je niet in de Hebreeuwse
Schrift. Hebreeën schrijft, dat God het eerste wegneemt om het tweede te stellen.
En daar wordt gesproken over het offer van Christus en over het bloed van Jezus,
maar het kruis en kruisigen worden niet genoemd. Steeds als in de brieven deze
bewoordingen gebruikt worden, wijst het op de uitwerking en werkzaamheid
van dat kruis, dat eens op Golgotha stond.

‘Ik ga er ook steeds meer van begrijpen en merken in mijn leven.’

Wanneer de grote waarheid tot ons doordringt, dat wij gezamenlijk met Christus
gekruisigd zijn, gaat ons leven er anders uitzien. Het gaat om het resultaat van
deze kruisiging. Het oude is voorbij. Wanneer die waarheid diep in ons hart komt,
wordt dat oude minder belangrijk voor ons. De oude mens, met al zijn gebrekkig-
heid, is meegekruisigd. We merken tegelijkertijd, dat de nieuwe mens (het nieuwe
leven in ons: Christus) in ons actief is en wij anders gaan denken en reageren.

‘We zijn geliefd door Vader, dat blijkt ook uit het kruis.’

Zeker, Vader zag ons al in Hem, in Christus, zo lang geleden. Dat is ver boven
ons bevattingsvermogen uit. We zijn in Hem nu meer dan overwinnend, want
Hij is –door de kracht van God- de grote Overwinnaar. Dat is het bijzonder fijne
stukje in Romeinen 8. God heeft zelfs Zijn eigen Zoon niet gespaard –op Golgo-
tha- en Hem daarna uit de doden opgewekt! Hij is de Gestorvene, veeleer
echter de Opgewekte.

‘De effecten, de gevolgen van het kruis, zijn gigantisch.’

Abraham was met Isaäk op Moria een type van God met Zijn Zoon op Golgotha.
Moria heeft als betekenis, dat Ieue zag. Genesis 22 zegt: ‘de Heer zal voorzien’.
Ieue Jireh – zo klinkt dat in het Hebreeuws. Dat ‘zien’ zit ook in het woord Moria.
Daar wordt ook gezegd, dat op de berg van Ieue voorzien zal worden, door Ieue.
We ontdekken, dat God deze geschiedenis met Abraham in Zijn woord liet opne-
men, zodat het prachtig kon voorafschaduwen wat later zou gebeuren. Typologie!

‘We kunnen daar nooit genoeg over horen.’

We willen graag de Thora beluisteren. Paulus zei tegen de Galaten: 

zeg mij, jullie die onder de Thora willen zijn, horen jullie de Thora niet?

Daarmee doelde hij op de eerste 5 boeken van de Schrift, want hij gaat dan de ge-
schiedenis van Hagar en Sara aanhalen –door God geïnspireerd- om te laten zien
hoe het zit met slavernij en vrijheid, wet en genade, oude en nieuwe verbond.
Zo willen ook wij steeds naar de Thora luisteren. Niet om een serie geboden en
verboden opgelegd te krijgen, maar om de diepere betekenis te ontdekken.
Het is spreken in beelden, of zoals de oude vertaling het zegt, ‘dingen die een
andere beduiding hebben’. God zij dank mogen wij in de vrijheid van de genade
van Christus Jezus leven!

‘We zien door Paulus’ brieven heen wie God is.’

We lezen in zijn brieven de uitwerking en reikwijdte van het kruis. Daar zijn we
al langere tijd mee bezig, en we zagen ook bij Abel reeds een vooruitkijken naar
het grote werk, dat Vader en Zoon zouden uitvoeren op weg naar en op Golgotha.
Daar werd alles beslist. Het kon niet missen, want het Lam was tevoren
gekend, vóór de nederwerping van de wereld. Dus in feite voordat de zonde in-
trede zou doen in het universum.

‘Ja wat een adembenemende vergezichten hebben we in Zijn woord.’

Als je het mij vraagt, zegt Petrus dat omdat hij naar Paulus heeft geluisterd.
Johannes schrijft, opgetekend uit de mond van de Heer Jezus, dat Vader Hem
liefhad vóór de nederwerping van de wereld (Johannes 17:24). Toen was Hij
er al, als de Eerstgeborene van heel de schepping. Voordat de zonde kwam.
Dat houdt in, dat het plan van God gereed was. God had alles zorgvuldig ge-
pland en Hij voert het door Christus Jezus uit.

‘Er gaat niets mis. Wat heerlijk dat ik dit al zoveel jaar mag weten.’

Het is door Gods genade, en alleen dat, dat wij deze dingen kunnen overwegen,
er met elkaar over spreken. Het is Gods genade, dat Hij ons Zijn woord doet
verstaan. Vele anderen is dat niet gegeven. Waarom? Ligt niet aan ons, alsof
wij zulke beste mensen zijn. Nee, het is God, die ons geloof, het willen en het
werken geeft, naar Zijn welbehagen. En als we veel kunnen doen in Zijn dienst,
dan is dat Zijn genade; niet om zoveel loon te verwerven!

‘Maar, hoe komt dat, dat zij blind zijn?’

Lange tijd was Israël een volk dat zich niet aan de Thora van Mozes hield. Zij ver-
vielen keer op keer tot de meest gruwelijke afgoderij. Daarop werden zij in bal-
lingschap weggestuurd uit het land. Uiteindelijk brak de afgelopen 2000 jaar aan,
waarin God hen een geest van verdoving (Romeinen 11:8) geeft, ogen om niet te
zien. En Paulus zegt hier in Handelingen 13:11 …de hand van de Heer is op je….en
je zult blind zijn. Dat de Jood vandaag de dag niet kan zien, is het werk van God,
Zijn hand is op hen, Hij geeft hen een geest van verdoving.

‘Ja, dat wordt meestal niet duidelijk gezegd.’

Men durft deze dingen vaak niet zo te stellen. Men gelooft niet de duidelijke uit-
spraken van de Schriften, dat God het kwaad schept, terwijl dat voluit in Jesaja 45
staat. Want dat een volk geestelijk blind is, is een groot kwaad. Toch heeft God
zelf daar voor gezorgd. De Heer Jezus zelf stond in die lijn –kon niet anders- door-
dat Hij in gelijkenissen sprak. Dat was opdat de menigte niet zou verstaan.
Vandaar dat de discipelen prive onderricht kregen en uitleg van de gelijkenissen.

‘We zien, dat God een werk doet, dat wonderlijk is.’

Daarbij is het ook een werk van God wanneer iemand gelooft. Lydia schonk aan-
dacht aan wat Paulus vertelde, doordat God haar hart ervoor opende. Anders
had zij dat nooit kunnen verstaan. Zo geeft God zelfs in de gemeente aan een-
ieder een mate van geloof. De een kan misschien meer verstaan en begrijpen
dan de ander, van Zijn woord. En onder de Galaten was dit aan de hand: judaïs-
tische dwaalleraren wilden –net als een Elymas- de gelovigen van het geloof af
keren. Waarom? Om de werken van de Thora te gaan doen. Dat was de verba-
zing, om niet te zeggen: verbijstering van de apostel van de natiën!

‘Prachtige beelden zeg, in de Hebreeuwse Schriften.’

Je ziet de onderwijzing die Ieue erin legde. Paulus spreekt de Galaten ook aan,
juist op het punt van onderwijzing. Zij wilden, onder een soort betovering ge-
bracht door judaïsten, onder de Thora van Mozes gaan leven. Denk eens aan
Simon de tovenaar uit Handelingen 13; hij verzette zich tegen Barnabas en de
apostel. Elymas, de magiër. Hij probeerde de proconsul af te houden van het
geloof. Exact hetzelfde was aan de hand bij de Galaten.

‘Paulus spreekt en hij wordt blind.’

Hij was het al. Alleen geestelijk gezien dan. Dat wordt nu aan de buitenkant
bevestigd door de letterlijke blindheid aan het vlees. De Jood, die de Thora als
een licht had gekregen om dat aan de natiën bekend te maken, was zelf blind
en probeerde de heiden van het geloof af te keren. In de ontmoeting met deze
Jood werd Saulus Paulus. Juist hier, bij deze geschiedenis, wordt de naam van
Saulus (Hebreeuws) veranderd in het Griekse Paulus.

‘Opmerkelijk inderdaad.’

Het is een aanwijzing die Vader in de tekst heeft laten opnemen. Het wijst erop,
dat het geloof en het licht (van de Schriften) overgingen naar de natiën. En later
blijkt dat Vader het lichaam van Christus uitroept uit voornamelijk de natiën. In
de daarop volgende 2000 jaar zien we, dat de Schrift (het licht) vooral door de
natiën verspreid en bewaard werd. Al die tijd bleef Israël als volk blind, terwijl
sommigen uit hen werden geroepen (het gelovig overblijfsel). Treffend uitge-
beeld in Elymas, die zelf aan de hand genomen moest worden. Blind!
Morgen kijken we verder naar deze bijzondere geschiedenis in Handelingen.