Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Geweldig, dat wij niet onder wet, maar onder genade zijn!’

Heel fijn als we dat écht beseffen! Het duurt soms járen voor-
dat wij echt heel diep doordrongen zijn van wat Gods genade
wérkelijk betekent voor ons hart en leven. Het verlost van
alle drang om zelf God welgevallig te willen zijn. Het doet je
beseffen, dat je het gelukkig niet zelf hoeft te doen, maar dat
je door Zijn opstandingskracht alles kunt doen wat nodig is.

‘Tsja wat is dat een machtige boodschap!’

De brief aan de Galaten bewijst, dat wij deze boodschap voort-
durend dienen te horen. Anders ga je afglijden naar een op een
of andere manier wettisch systeem voor jezelf en als je niet op-
past ga je er anderen vervolgens ook mee opzadelen. Nogmaals,
centraal is de boodschap van het kruis en de opstanding van
Jezus Christus (Galaten 2:20,21; 3:1-5; 5:11,24; 6:12-14). Dit kruis
maakt een einde aan de oude schepping.

‘En het vlees he, dat hoort daarbij.’

Dat laten deze teksten uit de Galatenbrief zien, ja. Zodra men
probeert vanuit het eigen menselijke vlees goed voor God te
leven, gaat het mis. Dan val je uit de genade (Galaten 5:4), als
je door de wet gerechtvaardigd wil worden als gelovige in de
praktijk van alledag. Paulus toont aan in deze brief, dat Gods
genade dé enige basis voor onze redding én wandel als gelo-
vigen is. Iets anders is er niet. Laten we God daarvoor danken!

‘Voor mij is dat altijd helder geweest, Romeinen 6 spreekt duidelijk.’

In de context staat Romeinen 5, en dat eindigt met de opmerking van
de apostel, dat de wet erbij kwam:

de wet echter kwam er nog bij opdat de overtreding zou toenemen (hSV)

de wet echter kwam er bij in, opdat de krenking zou toenemen (CV)

Dat was lange tijd ná de beloften die aan Abraham gedaan waren.
Paulus laat zien wat de situatie was vanaf Adam en wat Christus deed.
Bijna terloops zegt hij, dat de wet erbij kwam, en dan verergerde de si-
tuatie voor de mens: de zonde bleek overtreding en zelfs krenking te
zijn! Dat maakte de wet van Mozes zichtbaar bij Israël. Nu blijkt, dat
de genade van God veel meer overvloedig is dan alle zonden, overtre-
dingen en krenkingen bij elkaar!

Ja, en van daaruit kun je begrijpen, dat Paulus het woord ‘wet’ in Ro-
meinen 6:14,15 gebruikt als verwijzing naar Mozes.’

Ja, het eerste deel van Romeinen 6 spreekt hij tot hen die geen
achtergrond van de wet van Mozes hadden. En in het tweede deel
spreekt hij de Israëlieten aan, die dat wel heel goed kenden vanuit
hun opvoeding. Dat moet hen wel erg aangesproken hebben.
Wees je wel bewust, dat mensen uit de andere volkeren ook wetten
en religieuze regels kenden. Ook voor hen sprak het aan. Het blijft
daarom een geweldige uitspraak van de apostel:

Want de zonde zal over jullie niet regeren.
Want jullie zijn niet onder wet, maar onder genade.

Romeinen 6:15

‘Het kruis en de opstanding van Christus is het evangelie.
Dat kruis maakt ook een einde aan wettisch denken!’

Zo zou je het wel kunnen zeggen. Door de dood en opstanding van
Christus heen werden de sluizen van de genade van God wijd open
gezet. Sindsdien leven wij in overstromende genade. En diezelfde
genade van God is hoger dan de wet. Er bestaat overigens steeds be-
zwaar tegen het woord ‘wet’ als vertaling van het Griekse nomos,
en men wijst meer naar het woord ‘Thora’. Dat is het Hebreeuwse
woord, dat ‘onderwijzing’ betekent.

‘Maar na de Tenach (OT) werden de bijbelboeken toch in het Grieks
geschreven?’

Er bestaat veel discussie over in welke taal of misschien wel talen
het NT geschreven werd, maar vooralsnog is het bewijs overweldi-
gend voor Grieks. God heeft het kennelijk zo goed geacht, dat het in
het Grieks, dat in die wereld gesproken werd, geschreven is. Grieks
was omgangstaal in een groot gebied sinds de veroveringen door
Alexander de Grote. De Tenach was ook vertaald in het Grieks in
ongeveer 200 BC. Daardoor is voor Thora het Griekse woord voor
‘wet’ of ‘regel’ gebruikt.

‘Men wil af van een wettische sfeer rond de Thora door niet meer het
woord ‘wet’ ervoor te gebruiken?’

Het lijkt in die richting te wijzen, ja. Vanuit het Nederlands gezien kun
je het woord ‘wet’ ook zien als afkorting van ‘weten’. Dus: wat je leert
kennen en wat gaat horen bij je ‘weten’. Je zult het steeds moeten uit-
leggen en dan is het woord ‘wet’ niet langer negatief. Als Paulus dan
leert, dat wij niet onder wet, maar onder genade zijn, dan wijst hij zeer
zeker naar de Thora van Mozes! Morgen gaan we hier verder over na-
denken.

‘Het is een geweldige boodschap die Paulus bracht. Genade, is het
anders dan genade, dan heb je niets.’

Zonder genade van God bestaat redding niet. Redding van de macht
van de zonde, van de tegenwerker, van de wereld, het is alles door
Zijn genade. Het middel is het kruis. Toen Hij, Christus, gekruisigd
werd, werden wij samen met Hem meegekruisigd. Dat betekende
het einde van de oude mensheid. Romeinen 6 getuigt daarvan. Die
betekenis van het kruis ontgaat veel gelovigen, helaas.

‘Het is toch de kern van hét grote verschil tussen het evangelie van
de besnijdenis en het evangelie van de voorhuid?

Exact. Daarom is het kruis prominent aanwezig in de brief van de
apostel aan de Galaten. Zij hadden last van hun vlees. Zij waren be-
gonnen met de geest en zij eindigden met het vlees. Althans, dat
is de vraag die Paulus stelt in het derde hoofdstuk. Zij zijn geroe-
pen in het evangelie van de genade van Christus en zij werden o-
vergeplaatst in een andersoortig evangelie, wat geen echt evange-
lie was, een wonderlijk mengsel van evangelie en wet.

‘En dat is nou typisch wat je volgens mij overal om je heen hoort.’

Dat is ook zo. Men predikt wel genade tot redding, maar zelfs bij
de redding gaat het uiteindelijk om jouw keuze, jouw geloof, en
eventueel jouw berouw en bekering. Dus zelfs dan wordt de bood-
schap al gemengd met een stukje eigen inbreng. Volgens de gena-
de van Christus is die er niet. Het is alles uit God en door Zijn ge-
nade; de vrijkoping is om niet en in Christus Jezus!

‘Wel opvallend hoe de Heer Jezus antwoord gaf aan de fari-
zeeën op hun opmerking in Mattheüs 12.’

Het waren flinke aanvaringen die Hij met ze had. Zij wilden
Hem doden (Mattheüs 12:14), niets minder dan dat. Zo zie je
waar fanatieke religieuze ijver toe leidt. Daarbij moeten we
ons bewust zijn, dat zij hun eigen positie in gevaar zagen ko-
men doordat zij vermoedden dat Jezus weleens echt de Mes-
sias kon zijn. Zij hoorden bij de leiders van het volk en die
positie wilden zij vasthouden.

‘Er stak dus wel wat achter hun vraagstellingen, ze wilden mis-
schien niet eens weten hoe het zit?’

Nee, het was hen erom te doen, dat zij Hem op een woord zouden
kunnen vangen, en Hem daarmee veroordeeld zien te krijgen. De
dood is dan de meest radicale oplossing. Zij konden dan hun eigen
positie vasthouden. Zo ver kan macht gaan. Maar de Heer was niet
te pakken op Zijn woorden, Hij doorgrondde uiteraard de geeste-
lijke betekenis van de Schriften en liet steeds zien, dat de liefde en
de barmhartigheid van God uitgaan boven een strikt wettisch vast-
houden aan regels en geboden.

‘Ja daar gaat het uiteindelijk om. Gods liefde die alle schepselen zal
bereiken, zodat iedereen de knieën buigt.’

De boodschap die Paulus bracht, is de diepe uitwerking van het kruis.
Door de opstanding en levendmaking van de Heer Jezus Christus is
er een nieuwe schepping, daar maken wij als gelovigen al deel van uit.
Dat zegt Paulus tenminste in 2 Corinthiërs 5 en Galaten 6. Daarmee
zijn wij in Hem al voorbij deze oude schepping en kennen wij elkaar
niet langer naar het vlees. We zouden dan ook voorbijzien aan elkaars
gebreken, want God rekent daar ook niet meer mee.
Paulus voegt daar zelfs aan toe, dat indien wij Christus naar het vlees
(de Heer Jezus op aarde) gekend hebben, dan kennen wij (Hem) nu
niet meer (zo)!