Woord vandaag

‘Wij hebben wel een heel bijzonder evangelie, dat je bijna nergens zo
hoort als het gaat om de hemelse toekomst.’

Zeker, dat is een bijzonder en heel wezenlijk deel van Paulus’ evangelie.
Het is het evangelie van de onnaspeurlijke rijkdom van Christus, waaruit
ook blijkt, dat de gemeente, die Zijn lichaam is, nauw verbonden is met de
uitvoering van het plan van eonen. God voert dat uit in en door Christus
Jezus, maar in de twee eonen van herstel en toewerken naar de grote vol-
einding spelen wij als leden van Zijn lichaam een hoofdrol!

‘Als je de schepping van God ziet, die al zo groots is, dan is het nauwelijks
te vatten. Wat een genade!’

Dat Hij ons uitkiest, ja dat is genade. Hij rechtvaardigt en verzoent ons met
zichzelf. Hij redt ons. Het is Zijn geloof. Het Gods vrijkoping in Christus Jezus
van ons; die is uit Zijn genade en om niet. Er is ab so luut niets van onszelf bij.
Een flintertje werk van de mens vereist? Dan is het geen genade meer. Geloof
is juist Gods principe, dat in harmonie is met genade. Ook Abraham werd uit
genade en door geloof gerechtvaardigd.

‘Wat een evangelie, het is gewoon geweldig!’

Denk erom, dat de religieuze mens hier tegen steigert. Men wil zo graag iets
doen. Het evangelie dat Paulus bracht, is niet naar de mens. Werken van de
mens tot redding? Nee, dat niet. Alleen het werk van God en van Christus? Ja,
dat wel. We laten ons niet beetnemen door religieuzen die via een omweg als-
nog werken willen invoeren. Het is van a tot en met z genade. De redding van
zonde, dood en veroordeling is genade. Maar daarna blíjft het genade.

‘Paulus arbeidde meer dan de anderen, maar erkende dat als genade, toch?’

Daar hebben we hier vaker teksten als 1 Corinthiërs 15:9-11 voor aangehaald.
Vaste lezers weten dat. Maar het kan niet genoeg herhaald worden. Ook Paulus
moest met verdriet in het hart constateren, dat de Galaten al snel afweken van
de genade zoals Paulus die predikte, en zo gaat het steeds als je de hele geschie-
nis daarna nagaat. Regelmatig breekt de heldere, paulinische boodschap van
genade door. Na enige tijd valt men dan weer terug in een ‘evangelie’ waarin
werken van de mens een rol spelen. Dan valt men weer uit de genade
(Galaten 5:4), die eerst omarmd werd. Maar dat verandert de boodschap niet!

Woord vandaag

‘Zeg, wat is het fijn om zoveel te horen over onze heerlijkheid!’

Zo lang de gelegenheid er is, kunnen wij nadenken over wat ons staat
te wachten. Het is een feit, dat wij dezelfde heerlijkheid gaan ontvang-
en als de Heer zelf, want in Filippenzen 3:20,21 schrijft de apostel, dat
ons lichaam omgevormd zal worden, zodat het gelijkvormig wordt aan
Zijn verheerlijkt lichaam. Dat betekent, dat Zijn eigen lichaam, dat nu
bekleed is met een alles overstijgende heerlijkheid, een voorbeeld is
van het lichaam, dat wij gaan ontvangen bij de bazuin van God!

‘Tsjonge, wat groot is dat. Bijna niet voor te stellen.’

Denk en dank erover na. Hij is de mens Christus Jezus. Hij wordt ook
in Zijn enorme heerlijkheid nu, nog steeds mens genoemd. Dat houdt
in dat al die mensen die van Zijn geestelijk lichaam deel uitmaken, zelf
ook een geestelijk lichaam gaan ontvangen als Hij zal bazuinen. Dat is
heerlijkheid en genade die al het andere ver overtreft. Deze genade
werd niet aan Israël onder het nieuwe verbond beloofd. Dit houdt in,
dat het zoonschap van het lichaam van Christus in de hemelen van een
hogere orde is dan het zoonschap van Israël op aarde.

‘Ongelooflijk. Hier ben ik stil van.’

Het geweldige is, dat wij als leden van Zijn lichaam daar niets voor
kunnen doen. Het is Zijn uitkiezing, Zijn geschenk van zoonschap,
Zijn uitroepen, Zijn rijkdom aan genade voor ons, Zijn wijsheid.
Wij hadden niets, Hij geeft ons alles. Dat wij dat geloven, is ook genade.
Dit alles is de heerlijkheid van Zijn genade.

‘Ik ben diep verwonderd over deze rijkdom.’

Wat een geweldige boodschap kon deze, door zeer velen verlaten
apostel brengen. Ook dat arbeiden en lijden was genade. Ook Saulus kon
er niets voor doen, hij blies dreiging en moord op weg naar Damascus.
Geen bekering. Niet: ‘gekozen voor Jezus’.  Hij vervolgde Jezus.
En in zijn vijandige houding riep de Heer hem!
Als dát geen genade is……!

Woord vandaag

‘Het is goed, dat wij steeds eraan herinnerd worden wat er allemaal
in de nabije toekomst gaat gebeuren.’

De vrijkoping van ons lichaam (Romeinen 8:23) is iets heel groots.
Wij zijn dan van het lijden verlost. Wij zullen verdrukkingen en lijden
ondergaan, totdat die grote dag aanbreekt. Het zal vermoedelijk heel
snel gaan, die verandering. Het is in een ondeelbaar ogenblik. Hoe lang
het bazuinen duurt, weten wij niet. Misschien zullen wij de tijd krijgen
om ons ergens te verzamelen, misschien niet.

‘Dat zou wel heel bijzonder zijn, als wij ons zouden kunnen verzamelen
en dan de verandering en opwekking van de doden afwachten.’

Misschien eens goed om daarover na te denken. Het zijn grote dingen
die ons staan te wachten. Goed om je daarin te verdiepen aan de hand
van Zijn woord. De vervulling van zoveel beloften in Christus Jezus
staat ons te wachten; onze verwachtingen kunnen daarvan niet hoog
genoeg zijn!

‘Zou Paulus iets van die heerlijkheid gezien hebben? Hij was er heel erg
vol van.’

Hij ontmoette de Heer op weg naar Damascus. Hij was drie dagen blind
van het licht, dat de Heer uitstraalde. Dus hij heeft toen al die heerlijk-
heid gezien. Ook daarna verscheen de Heer aan hem. Die heerlijkheid
was groter dan de heerlijkheid die Mozes zag, bij de verbondssluiting
van het oude verbond op de Sinaï. Paulus wijst daarop in 2 Corinthiërs 3.

‘Dus de hemelse heerlijkheid was al een aanwijzing in Paulus’ leven?’

Dat kunnen wij wel hieruit aflezen. Zoals de Heer in grote heerlijkheid
verscheen, geen aardse, maar een hemelse heerlijkheid, zó zou de ge-
meente die Zijn lichaam is, ook die heerlijkheid later ontvangen. Hij is
immers het hoofd, en wij de leden. Dan is het logisch, dat de leden net
zo’n heerlijkheid ontvangen als het hoofd zelf!

Woord vandaag

‘Toch geweldig, als je beseft wat een grote verandering wij ondergaan,
als de laatste bazuin klinkt voor de ekklesia.’

Paulus gebruikt het woord ‘bazuin’ in 1 Corinthiërs 15:52 en geeft aan,
dat als Hij (niet een boodschapper – engel zoals in Openbaring) zal ba-
zuinen, de doden onverderfelijk opgewekt zullen worden en wij zullen
veranderd worden! Als wij nog leven wanneer Hij bazuint, zullen wij
niet sterven, niet doodgaan, maar veranderd worden (vers 51)!

‘Dat is een belangrijk verschil: Hij bazuint, en niet een engel!’

Daarom kan dat ‘laatste bazuin’ nooit de 7e boodschapper uit Openba-
ring 11:15 zijn. Daar is het een boodschapper (engel) en hier in 1 Corin-
thiërs 15:52 gaat het om de Heer zelf die bazuint! Wij zullen dan veran-
derd worden van verderfelijk naar onverderfelijk, van sterfelijk naar
onsterfelijk en van oneer naar heerlijkheid. Dat is de verandering waar
Paulus over spreekt in Romeinen 8, als hij het heeft over ‘de vrijkoping
van ons lichaam’.

‘En de doden die in 1 Corinthiërs 15:51,52 opgewekt worden, zijn wij?’

Dat is heel de gemeente, die het lichaam van Christus is, het gezamenlijk-
lichaam uit Efeziërs 3:6. Alle gelovigen (het gaat er niet om of je lid bent
van een of andere kerk of gemeente) zullen dan levendgemaakt worden.
Ook de doden die opgewekt worden, zullen dan onverderfelijkheid, on-
sterfelijkheid en heerlijkheid ontvangen. Ook zij zullen de vrijkoping
van het lichaam ervaren! Wat een geweldige dag zal dat zijn!

‘Het is logisch dat wij zo’n grote verandering ondergaan, want wij gaan
dan met Hem mee, naar boven.’

Wij hebben dan een geestelijk lichaam, een hemels lichaam, omdat wij
weggerukt zullen worden van de aarde en de Heer in de lucht ontmoeten.
Later wordt in Efeziërs 1-3 duidelijk, dat wij een plaats hebben met Hem
te midden van de hemelingen. Wij hebben dus geen ruimtepak of ruimte-
helm nodig, maar een veranderd lichaam! En ook dat ontvangen wij van
Hem, onze Heer Christus Jezus!

Woord vandaag

‘Wat een enorme genade zeg, die wij hebben ontvangen. Efeziërs
is werkelijk een schatkist!’

Het derde aspect is, dat er een overstijgende kracht is voor ons, die ge-
loven. Want dat betreft een kracht van God, die niet alleen in staat was
Christus uit de doden op te wekken, maar Hem óók te zetten aan Zijn
rechterhand te midden van de hemelingen! Het is niet alleen opstan-
dingskracht, maar ook hemelvaartskracht!

‘Dit is een krachtenveld dat ons mensen ver te boven  gaat.’

Absoluut. Daar waar Paulus in Romeinen wees op deze kracht als alleen
toereikend voor Hem om Hem uit de doden op te wekken, wijst hij nu in
Efeziërs erop, dat die kracht niet alleen voldoende was om Hem uit de
dood op te wekken, maar ook om Hem te plaatsen boven iedere soeverei-
niteit en volmacht en kracht en heerschappij en iedere naam die genoemd
wordt.

‘Over deze verschillen wordt bijna nooit gesproken.’

Nee, omdat men niet weet wat men aan moet met een hemelse bediening
voor de gemeente die Zijn lichaam is. Men ontkent het en houdt alleen een
vaag idee over, dat een gelovige na het sterven naar de hemel zal gaan.
Maar men heeft dan geen idee, wat die hemel precies is, laat staan waar die
is, en al helemaal niet wat wij daar dan zullen doen.

‘Anderen spreken van een soort haarspeldbochttheorie.’

Ja, dat is vrij bekend. In die visie worden wij voor de grote verdrukking weg-
gerukt van de aarde en na de grote verdrukking komen wij weer terug op aarde.
Wat wij vervolgens op aarde te doen hebben, is onduidelijk in die visie.
Men wil kennelijk ontkomen aan een hemelse bediening. Wat is er tegen zo’n
bediening? Het is heel bijzonder, dat wij de hemelse machten de verzoening
bekend zullen maken en ze onder de voeten van Christus brengen. Dat is een
genade, die al onze verbeeldingskracht ver te boven gaat. Het staat er. Daar heb
je als gelovige genoeg aan. Het is een grote genade, heel rijk!