Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Wat een Vader mogen we kennen.’

Het ongewone is, dat God onze Vader is. Wij zijn Zijn kinderen en
dus in alles afhankelijk van Hem. We lezen, dat Hij ons de geest
van het zoonschap schonk. En dat Hij ons de plaats van zoon geeft.
Vader had ons al in Christus uitgekozen vóór de nederwerping van
de wereld. En wij hebben nu de plaats van zoon.

‘We hebben contact met Vader.’

God, die Zijn hart naar ons toe buigt. Dat is onze Vader, door het
werk van de Heer Jezus Christus, die alles voor ons over heeft ge-
had. En meer: Hij geeft Zich nu voor u, jou en mij over. Hij roept
en redt Zijn eigen lichaam. Alle leden zijn voor Hem kostbaar. Al
de leden zijn Hem door Vader gegeven.

‘Dat is het. Helemaal los van onze werken.’

De diepste liefde van de Vader komt naar voren in Efeziërs. Deze
machtige brief spreekt van de diepe liefde van Christus voor ons
en voor heel de schepping. Want daarvoor zet Hij de gemeente in.
Om Zijn weergaloos diepe liefde bekend te maken, zodat uiteinde-
lijk de knieën buigen van allen. Uit liefde voor Vader.

‘Fijn en goed: God ziet mij.’

Dat blijkt uit veel Schriftplaatsen. Hij houdt van alle mensen,
het zijn Zijn creaties. Uit één maakte Hij heel het menselijk ge-
slacht. Adam is onze vader, en wij konden daarom niet ontko-
men aan sterven, sterfelijkheid. Met als resultaat, dat ook wij
zondaren zijn. Het bleek in ons gedrag.

‘Ik ben wel veranderd door het goede nieuws.’

Hoop, verwachting en uitzicht hebben wij door wat God zelf
belooft. Dat zal Hij waarmaken ook! Het goede nieuws is, dat
Christus Jezus in de wereld gekomen is om zondaren te redden.
Hij redt ze! Door Zijn volkomen overgave aan de wil van Vader.
Het leidde tot het kruis, en Vader wekte Hem na dat lijden op.

‘We zijn gered in het bloed van Christus.’

Heerlijk, om dat ook vandaag weer te beseffen met je hart. Je
wéét, dat het niet mis kan gaan. In ons leven ging het mis, maar
nu we Hem kennen, is alles anders. We hebben léven, kracht,
alle beloften zijn in Christus Jezus ‘ja’ en ‘amen’ tot eer van God.
Vader zelf staat achter die beloften, en maakt ze wáár, stuk voor
stuk. We hebben misschien geen kalme reis, maar Hij staat aan
het roer, Hij stuurt uw, jouw en mijn levensschip. En dus: een
behouden aankomst. Gegarandeerd: Zijn heerlijkheid!

‘Zoals het toen bij de Exodus was, zo ook nu?’

God is onveranderlijk. Zijn raadsbesluiten staan vast. Hij kiest
de gemeente, het lichaam van Christus uit. Hij kiest Israël uit,
en dat zal tot zegen zijn van de volkeren op aarde. Een hogere
roeping geldt voor het lichaam van Christus. U, jij en ik zijn ge-
roepen voor een hemelse bediening.

‘Regelmatig gaat het boven mijn denken uit.’

Het is dat, waarnaar geen mensenhart kan opklimmen. Dat
geeft Vader. Geen oog van een mens heeft dat tevoren kun-
nen zien. God zag en voorzag het wel. Dat is Zijn liefde. Geen
oor van een mens had dat gehoord. Paulus mocht dat bekend-
maken. Hij spreekt van die dingen, die lang geleden al besloten
waren.

‘Hoe lang geleden was dat dan?’

Alleen Paulus spreekt van wijsheid, die God al had vóór de
eonen (tijdperken). En dat was met het oog op ons, de heer-
lijkheid had Vader voor ons klaargelegd. Terwijl ons oog dat
nooit had gezien. Daarom is het zo bijzonder, dat u, jij en ik
bij dat lichaam van Christus horen. Met een hoge, hemelse
roeping, terwijl ons Hoofdkwartier in de hemelen is!

‘Ja, Gods wil, daar gaat het om.’

Die is op de lange duur niet te weerstaan. Gods verborgen bedoe-
ling of raad werkt in dienst van Zijn wil. Hij wilde, dat het volk Israël
uit Egypte weg zou trekken. Farao wilde dat niet, en werkte tegen
God in. Niettemin werkte God intussen Zijn verborgen bedoeling
uit, doordat Hij Farao’s hart verhardde.

‘Hij heeft alle touwtjes in handen.’

Hij werkte ook in het hart van Mozes, zodat deze standvastig bleef,
als ziende de Onzienlijke. Hij wilde God dienen en als tachtigjarige
leidde hij het volk onder de instructies van IEUE (Ik ben). Die wil om
God te dienen als leider van het volk, die werd door Vader bewerkt.
Dat is niet gemakkelijk voor ons mensen, maar het eert God.

‘Hij doet wat Hij beloofde.’

Hij zei tevoren wat Hij ging doen. Voor Mozes en het volk een hele
weg. Steeds weer een plaag en een Farao, die zich verhardde en te-
gen Gods wil in ging. Niettemin kreeg Mozes kracht en was Aäron
zijn mond. Uiteindelijk gebeurde tóch wat God wilde: het volk moest
gaan. Maar nu werd IEUE enorm verheerlijkt, doordat de machtige
legers van Egypte verslagen werden in en door het water, dat ook
toen een uitbeelding van het woord van God was! 

‘Dankbaar en blij met het evangelie.’

Altijd weer bevestigt God Zijn liefde voor ons. Dat was al zo, toen
Christus Jezus in de wereld kwam om zondaren te redden. En dat
doet Hij ook! Het was geen wens van God om zondaren te redden.
Het is Zijn uitdrukkelijke wil, dat alle mensen gered worden en tot
erkenning van de waarheid komen.

‘Gods wil lijkt mij sterker dan die van de mens.’

Nu kunnen mensen nog steeds, en dat wist Farao in Egypte ook,
tegen Gods (geopenbaarde) wil ingaan. Uiteindelijk zal de wil van
God veel en veel sterker zijn dan die van de mens. De mens heeft
een zeer zwakke wil. Niet bestand tegen allerlei invloeden. Daar-
door niet bij machte die door te zetten. God kan en zal dat wél
doen. Zijn wil doorzetten.

‘Nu lijkt de gezamenlijke wil van de mens sterk.’

Nog wel, volgens Psalm 2 verzamelen de volkeren zich tegen God
en Zijn Gezalfde, Zijn Messias. Maar er komt een tijd, dat die ster-
ke, gezamenlijke wil verbroken wordt. Daarna is het Jezus Christus
zelf, die de regering over de aarde en de hemelen vormt. Hij is de
grote Koning en Hogepriester in de ordening van Melchizedek.
Deze was hoger dan Abram en zo is Christus Jezus hoger dan Mel-
chizedek. De Hoogste van de hemelsen werd mens, en is opnieuw
als Mens de Hoogste van degenen, die van de hemel zijn.