Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Die hemelse roeping blijkt toch heel duidelijk uit Paulus’ brieven.’

In Filippenzen, een brief die helemaal gaat over onze wandel als gelovigen,
schrijft Paulus in hoofdstuk 3:20, dat ons burgerschap (of: domein) in de
hemelen is. Dat stelt hij vast nadat hij in Efeziërs tot vijf (getal van de genade)
keer toe sprak over ’te midden van de hemelingen’ (het Grieks daar laat een
mogelijkheid open om ‘in de hemelen’ te vertalen). Het hemelse gebied of
bereik is daar waar ook ‘hemelbewoners’ zijn: de hemelingen, oftewel de
voor ons onzichtbare machten en krachten, soevereiniteiten, et cetera.

‘Bijna ongelooflijk, dat wij daarvoor uitgekozen en geroepen zijn.’

Ja, dat is wat. Wij als gelovigen van het lichaam van Christus zijn geroepen
in Christus en in Hem uitgekozen vóór de nederwerping van de wereld. On-
ze zegeningen zijn uitsluitend geestelijk en te midden van de hemelingen,
zo staat dat in Efeziërs 1:3. Dat is wat verder uitgewerkt en verduidelijkt
wordt in die zo bijzondere en vaak onbegrepen brief. Israël was gewend om
uit te kijken naar aardse zegeningen: een land, een stad, een tastbare tempel
als woonplaats van God, Jahweh. Zij zien uit naar de vervulling van de belof-
ten in Jezus Christus, die hun Messias is in hun aardse koninkrijk.

‘Het is bijzonder, dat we deze verschillen kunnen onderkennen, zo komt onze
unieke roeping tot uitdrukking.’

‘Dit is zo, als je het nakijkt, kom je Christus Jezus steeds bij Paulus tegen.’

De plaats van gelovigen in het lichaam van Christus hoort dus bij Hem in de hemel.
Wij vullen Hem aan, maken Hem compleet, net zo als Eva dat voor Adam was. Eva
is dan ook daarin een type van de gemeente die het lichaam van Christus is. Zij
werd uit Adam genomen toen Hij in een diepe slaap was. Zij was dan ook nooit de
bruid van Adam. Toen Adam wakker werd zag hij zijn vrouw. Zo is h
et ook met
Christus en Zijn lichaam, de gemeente: pas toen Hij in een diepe slaap (de dood)
was, kon deze tevoorschijn gebracht worden! De gemeente, Zijn lichaam, werd
uit Hem genomen om Zijn ’tegenover’ oftewel: Zijn complement te zijn, Hem
compleet te maken!

‘Heerlijk, dat wij uitkijken naar de bazuin van God.’

Zeker, en we gaan Hem ontmoeten, onze Heer, die ons onuitsprekelijk
liefheeft. Het is zeker, dat niets ons kan scheiden van de liefde van
God in Christus Jezus onze Heer. Niets! Wat geweldig is dat he, dat
loflied van Romeinen 8. Heerlijk als je daardoor leeft. Leven door Zijn
geest. Die geest getuigt zelfs met onze geest dat wij kinderen van God
zijn. En het bijzondere is, dat wij de geest van het
zoonschap, of plaats van zoon hebben ontvangen, waardoor wij roepen:
‘Abba, Vader!’

‘Tsja, dat Romeinen 8 he, dat blijft geweldig!’

Nadat de apostel gezegd heeft dat wij de geest van plaats van zoon hebben
ontvangen, zegt hij dat de schepping wacht op de onthulling van de zonen
van God – dat zijn wij. Dat betekent, dat als Christus geopenbaard zal wor-
den, ook wij met Hem geopenbaard zullen worden in heerlijkheid. Dat
moet een bijzonder schouwspel in de schepping zijn, straks. Want dan
stralen al die leden van Zijn lichaam ongelooflijk licht uit. En zij zullen
allen meewerken aan de onderschikking van de schepping aan de Zoon.

‘De Zoon is zonder ons niet compleet, heb ik weleens horen zeggen.’

Dat is een diepe waarheid uit Efeziërs. Je snapt het niet, je kunt Hem er-
voor danken, dat Hij zó groot is en wij Hem zelfs compleet maken. Hij is
boven alles als hoofd aan ons gegeven! Ook dat is heel bijzonder. Laten
we hopen, dat er velen zijn die zich over deze dingen nog kunnen ver-
wonderen. Soms bekruipt je het idee, dat gelovigen niet meer zo verwon-
derd zijn over dit geweldige wat ons wacht. Het zal een hele tijd zo zijn, dat
wij te midden van de hemelingen Zijn wijsheid bekendmaken, eonen lang!

‘Het zou toch zelfs nog verder kunnen gaan dan allen de hemelingen?’

Paulus zegt inderdaad, dat God in Christus de wereld met zich verzoende
en dat houdt misschien wel heel de schepping in, heel de kosmos (wereld)
waar hemelingen en mensen in wonen. Israël heeft een speciale bediening
als volk op aarde, maar voordat zij aan de geestelijke waarheden van het
paulinische evangelie toe zijn -rechtvaardiging, verzoening, genade- zullen
zij daar eerst in onderwezen moeten worden. Misschien worden daartoe
leden van het lichaam van Christus ingezet!

‘We denken met enige regelmaat na over de hemelse bediening. Waarom?’

Omdat deze heerlijke verwachting dé toekomst voor de gemeente, het lichaam
van Christus is. Niet op aarde, maar in de hemelen te midden van de hemeling-
en. Dat is voor ons een andere plaats dan op aarde. Daarom wordt ons lichaam
veranderd, wij gaan in een totaal andere omgeving leven.
Dat staat in 1 Corinthiërs 15, waar Paulus de vragen over het opstandingslichaam
beantwoordt.

‘Het zit wel heel mooi in elkaar he, die boodschap die hij mocht brengen.’

En we realiseren ons -hoop ik- dat wij voor wat betreft ons lichaam gelijkvormig
gemaakt zullen worden aan Zijn heerlijkheidslichaam. En daarvan was Saulus
3 dagen blind, zo fel was de uitstraling van licht dat de Heer uitstraalt. Dat kun
je niet bevatten. Je hart slaat sneller als je eraan denkt. Dat gaat de Heer met ons
doen! Hij gaat ons ingrijpend veranderen en wij kunnen elkaar dan toch nog her-
kennen. Dat zal iets onvoorstelbaars zijn. Dat Hij van eenvoudige mensen zoals
wij zijn, zoiets gaat maken. We zullen versteld staan. Al diegenen die we hebben
meegemaakt ook met hun gebreken, zullen we dan in volkomenheid zien!

‘Snap jij nou dat veel gelovigen en christenen op aarde willen blijven?’

Nee, daar begrijp ik he-le-maal niets van. Met zo’n vooruitzicht, en dan toch
blijven vasthouden aan de aardse roeping van Israël, ik kan het maar niet
begrijpen. De redenen die men aanvoert snijden geen hout. Soms verbaas je
je erover hoe geredeneerd wordt om de paulinische waarheden die duidelijk
in zijn brieven staan, weg te redeneren. Ook in Paulus’ dagen was dat al aan
de hand, zeker. Dat moet voor de apostel verdrietig geweest zijn.

‘Maar de Heer gaat toch een streep halen door al die verwachtingen als de
bazuin van God klinkt?

Dat zeker, hoe sommigen ook een aardse verwachting koesteren, ook zij zullen
ineens ook boven bij Hem in de lucht, en later in de hemelen, zijn.
Zal even schrikken zijn, maar de Heer vervult Zijn woord, en niet onze dubieuze
redeneringen en verwachtingen. Dat zou andere een vreemde zaak zijn, als de
Heer gaat doen naar wat jij gelooft. Dan wordt de een voor, en de ander halver-
wege, en weer een ander na de 70e week van Daniël weggerukt, en sommigen
helemaal niet…
De Heer zal heel Zijn lichaam in één keer binnenhalen!

‘Die plaats van ons in de hemel, is dat niet onlogisch, want wij zijn toch
nog op aarde?’

Nee, hoor, wij zijn in en met Christus Jezus daar gezet, te midden van de heme-
lingen. Daar zou ons verlangen naar uitgaan, want daar is onze positie in Hem!
Wij zijn in de dienst aan God gesteld, omdat Hij dat is. Wij zijn met Hem opge-
wekt, omdat Hij de Opgewekte is en hebben met Hem die hemelse positie ont-
vangen van God. God heeft ons daar gezet omdat wij bedoeld zijn om met Hem
de hemelingen tot onderschikking aan de Zoon te brengen.

Feit is, dat hemelingen in een andere ‘sfeer’ leven en ‘denken’ dan wij. Zij begrij-
pen wel degelijk wat er aan de hand is op aarde en beïnvloeden de gang van zaken
op aarde ook. Lees Daniël 10 maar eens aandachtig door. Je kunt ook kijken in
Job 1 en 2. Daar komt de satan (tegenstander) te midden van de zonen van God
in vergadering bij Jahweh. En hij spreekt dan ook met Jahweh. Krijgt te horen
dat hij wel Job mag ‘aanvallen’, maar er wordt een duidelijke grens gesteld door
Jahweh. Opmerkelijk, God spreekt ook tot ons, mensen, in taal die wij kunnen
verstaan, bevatten. Zo is het ook bij de hemelingen!

‘Dus wij zullen in de komende eonen die hemelingen aanspreken en hen bekend-
maken met Gods liefde in Christus Jezus?’

Ja, ongelooflijk. Wat een genade, dat God ons voor de nederwerping van de wereld
uitkoos in Hem om dit grote gebeuren mee te mogen doen. Hij zet ons in, voor al
die hemelse machten. Zij zullen ontdekken, wat verzoening betekent, wat Gods
liefde inhoudt. Wij zullen sprekende voorbeelden zijn van wat God kan doen met
nietige, aardse schepselen, die door Hem speciaal zijn geschapen in Christus Jezus.
Dát is onze heerlijke verwachting. Dát is onze bijzondere toekomst! Dát is een over-
maat aan genade, die wij om niet ontvangen! Ah, dank God daarvoor!

‘Ja wat een verwachting hebben wij. Machtig, en het gaat boven alles uit.’

In elk geval kun je bij die gedachtegang de brieven van Paulus weggooien.
Die heb je dan echt niet nodig. Er is dan ook in de christenheid vaak verle-
genheid met Paulus. Die is lastig. Ze weten eigenlijk niet wat ze met hem aan
moeten. Veel liever Petrus en Johannes en Jakobus.
De genade die Paulus verkondigt, laat echter niets van de (oude) mens over.
Die is meegekruisigd met Christus en meebegraven. En de gelovige weet zich
ook mee-opgewekt en levendgemaakt met Hem.
Dát is overstromende genade!  Dat leidt tot een leven in ware vrijheid!