Woord vandaag

‘Geweldig he, dat we dit achteraf allemaal zo mogen weten, zoveel van Gods
plan kennen door Paulus.’

Ja, de unieke apostel van de natiën had een uniek evangelie, dat je nergens anders
kunt lezen. Alleen bij hem. God gaf hem bijzondere onthullingen, die bij de apos-
telen van de besnijdenis niet te vinden zijn. Genade, zegeningen ontvangen om
niet, door geloof. Ongekend! Er was in het verleden iets van dat principe aanwezig
bij de beloften aan Abraham, Izaäk en Jakob, die ook onvoorwaardelijk waren,
maar bij Paulus krijgen de zegeningen een geestelijk, hemels karakter en wat nog
meer bijzonder is: een hemelse bestemming en dito toekomst!

‘En daarin speelt het werk van Christus een essentiële rol, toch?’

God voert Zijn plannen uit door Zijn Zoon. Hij heeft in de Zoon van Zijn liefde het
al geschapen. En dat laat Hij nooit los. Door die Zoon werkte Hij, ook als het gaat
om de hele gang naar Golgotha en daarna. Daarin leidde God de omstandigheden
die moesten leiden tot de dood en opstanding van Zijn geliefde Zoon.
De afschuwelijke dood van Judas, die de Zoon overleverde voor geld (30 zilver-
lingen) is een type van Juda (het Joodse volk), dat het getuigenis van de geest van
God afwees en daarmee geen leven ontving. Het moest leiden tot de figuurlijke
dood van Juda, dat verstrooid werd onder de volkeren, zonder Leven van de geest.

‘Ja. Zij zullen na twee dagen herleven, zegt Hosea 6:1-3 toch?’

Dan zal de ware wedergeboorte van Israël plaatsvinden: leven uit de doden. God
zal hen uit hun graven doen opkomen. De dorre doodsbeenderen: er zal leven
in komen door de geest van God! Hij zal de geest van genade en gebeden over hen
uitstorten, dat is nu nog toekomstmuziek. Dan zullen zij aan het hoofd van de
volkeren staan, zij zullen gezegend worden door God, die hen zal brengen in het
nieuwe verbond onder hun Messias Jezus.

‘God heeft veel geopenbaard in Zijn woord dat we in ons hart mogen sluiten.’

Zeker, en als we de indrukwekkende gang van onze Heer naar het kruis bekijken
dan willen we niets missen van wat God ons daarin bekendmaakt. Het Sanhedrin
leverde Hem over aan Pilatus, die geen schuld in Hem kon ontdekken. Terecht.
Hij waste zijn handen in onschuld en vroeg zich af: wat is waarheid? Logisch,
want als je de Heer Jezus Christus niet kent en Zijn woord niet gelooft, mis je de

w
aarheid en blijf je zoekend. Wij hebben de genade van God ontvangen dat wij de
waarheid hebben leren kennen. En als je die kent, wil je niets anders meer, want
al het andere valt dan in het niet.
Alle eer aan de God en Vader van onze Heer Jezus Christus!

Woord vandaag

‘Wat een bijzondere beelden zitten toch verborgen in de Schriften! Als je de hele
lijdensgeschiedenis nagaat, alle gebeurtenissen die beschreven staan.’

Het blijft bijzonder, en de Schrift laat steeds weer en meer dingen zien waar je nor-
maal gesproken overheen leest. Juda(s) leverde Hem over om gekruisigd te worden.
Ook dat was voorzegd in de Schrift en moest dus gebeuren. De vorst van de duister-
nis wilde maar al te graag de Zoon van God het zwijgen opleggen. Dat leek hem te
lukken. De overpriesters, het hele Sanhedrin, Pilatus en de Edomiet Herodes zouden
nooit meegewerkt hebben als zij geweten zouden hebben van de verborgen wijsheid
van God, van voor de eonen, die te maken heeft met onze heerlijkheid.

‘Zo, ja, dat schrijft Paulus he, in Corinthiërs.’

En dat geldt helemaal voor de geestelijke overheden, de machten van de duisternis,
en hun baas. Als die allemaal geweten hadden van de verborgen wijsheid van God,
dan zouden zij de Heer van de heerlijkheid nooit gekruisigd hebben (1 Corinthiërs 2:
7-9). Want wat hun grootste overwinning leek, de eliminering van de Zoon van
Adam, bleek op de dag van de opstanding hun grootste nederlaag! Het waren letter-
lijk schokkende gebeurtenissen, want zowel bij de kruisiging (Mattheüs 27:51) als
bij de opstanding (Mattheüs 28:2) was er een aardbeving.

‘Ja passend bij de wereldschokkende omvang van dit lijden en sterven en deze
opstan
ding: aardbevingen!’

Daarmee werd de hele mensheid (vertegenwoordigd in het Sanhedrin -Gods volk-
en
Pilatus -de heidenen-) en de hele onzichtbare wereld van de machten van de
duisternis te kijk gezet! God wekte Zijn Zoon op uit de doden en daarmee was de
dood eens en voor altijd overwonnen. Het werk was gedaan, daarna werden de
sluizen van Gods genade wijd open gezet en de gemeente die het lichaam van
Christus is kon geroepen gaan worden. Dat kon pas ná de opstanding van Christus,
omdat   daarmee de nieuwe schepping geschapen kon worden in Christus Jezus.

‘Grote gebeurtenissen en de afgelopen 2000 jaar hebben in feite relatief weinig
uit
werking daarvan te zien gegeven.’

Dat is wel een juiste constatering, lijkt mij. Het christendom als geheel heeft
uitein
delijk niet zoveel genade gebracht. De genade van Christus wordt wel
door Paulus verkondigd, maar deze wordt in het grote geheel van de christenheid
nauwelijks gehoord. Meestal komt direct een wettische prediking naar voren als
mensen zich gered weten in genade, men tracht dan evangelie en wet met elkaar
te harmoniëren, maar dat kan niet, zegt Paulus in Galaten.  Paulus verkondigt
genade alleen, geen toevoeging van eigen werken, die staan op gespannen voet met
elkaar. Laten we daarom in dat besef leven vandaag: een strakblauwe lucht, zonder
ook maar één klein wolkje wet! Heerlijk, sta en wandel in die vrijheid!

Woord vandaag

‘Wat betekent eigenlijk dat de hogepriester Kajafas heette en dat hij zijn
klederen scheurde?’

Kajafas betekent: ‘onderzoeker’ (of: navorser) en daarmee spreekt het van
de verborgenheid waarin God zwijgt, en de Heer Jezus zweeg in dat hele
proces als type van dat zwijgen van God in deze tijd. Tegenover deze zwij-
gende Heer staat de navorser als type van wat de gelovige zou doen in deze
tijd: de verborgen dingen nazoeken in de Schrift. Paulus en de Heer Jezus
hebben daarover gesproken, de Heer in verband met het aardse koninkrijk
in verband met Israël (Mattheüs 13) en Paulus in verband met het verborgen
koninkrijk van de Zoon van Gods liefde als het gaat om het lichaam van
Christus (Kolossenzen 1:12-14).

‘Zo heb ik het nog nooit bekeken! Wat een bijzondere dingen zitten er toch
in die Schrift.’

En zij zeiden spottend: ‘profeteer ons, Christus, wie is het die U geslagen heeft?’
Dat is inderdaad de vraag. In elk geval letterlijk het Sanhedrin en figuurlijk
sloeg de tegenwerker Hem, want die wilde Hem graag doen zwijgen. Daarna
ging de toekomstige leider van de apostelen Hem ook nog verloochenen. Hij
werd steeds eenzamer, naar de mens gesproken. Maar de Vader was nabij Hem.
Petrus loochende en zijn geweten ontwaakte als het ware toen de haan kraaide.
En dat is een beeld van de opwekking uit de doden van de Heer en wat in de toe-
komst bij het volk Israël zal gebeuren als zij echt gaan ontwaken en het nieuwe
verbond zullen binnengaan in het koninkrijk van de Vader (Mattheüs 26:29)!

‘Tsja, dat is weer iets bijzonders he, zo blijkt ook die haan heel erg belangrijk te
zijn in de geschiedenis.’

Ja, zo bezien is de haan een type van de opstanding. De kraaiende haan is een spre-
kende haan, en kondigt in de vroege ochtend de nieuwe dag aan. Het spreekt van
de opstanding uit de doden! En het geweten van Petrus ging hierdoor ook spreken
en hij weende bitter, als type van het rouwklagen wat het volk zal doen, als Hij te-
rugkeert en zij zullen zien wie zij doorstoken hebben. Dan zal de rouwklacht groot
zijn zoals de rouwklacht in de dagen van Hadad-Rimmon. En het zou leiden tot een
hernieuwing van de band tussen Petrus en Jezus en dat is weer een beeld van de her-
nieuwde liefde tussen het volk Israël en de Heer en de bruiloft kan gaan beginnen!

Woord vandaag

‘Zij veroordeelden Hem, omdat zij vonden, dat Hij God gelasterd had.’

Zij vatten het op als een lastering van God, en Hij had dat niet gedaan, maar
volgens de Thora moest de lasteraar van de Naam gedood worden (Leviticus
24:16). Dus volgens die tekst hadden zij gelijk, toen zij zeiden dat Hij gedood
moest worden (Mattheüs 26:66). En daarna spuwden zij Hem in het gezicht.
Zo kwam het water van hun mond naar buiten, en typologisch staat dat voor
de woorden die zij tegen Hem spraken.

‘Tsja, dat is ook wat er in de Psalmen stond.’

Maar ook in een profetisch  woord van Jesaja 50:6 :
Ik geef Mijn rug aan degenen, die slaan en Mijn wangen degenen, die het
haar uitplukken; Mijn aangezicht verberg Ik niet voor smaadheden en
speeksel’.
Het is een geweldige waarheid, dat de Schriften voortdurend vervuld werden.
En de anderen gaven Hem kaakslagen (Mattheüs 26:68) als teken van het feit,
dat zij Hem het zwijgen wilden opleggen. Men sloeg Hem op Zijn mond en/of
tegen de kin opdat er geen woorden meer uit Zijn mond zouden komen. En
bij Paulus waren het geestelijke opdoffers om hem het zwijgen op te leggen.
Denk eens aan de Corinthiërs, die vonden zijn spreekstijl niet in orde, en qua
inhoud waren ze verdeeld en sommigen luisterden liever naar Petrus, of acht-
ten de woorden van de Heer op aarde hoger in deze tijd (‘Ik ben van Kefas, ik
ben van Christus’) dan de woorden die Hij via Paulus spreekt.

‘Maar je ziet steeds, dat daar waar het Woord gesproken wordt, er weerstand
komt en men probeert de ander het zwijgen op te leggen.’

Zo gaat het steeds, bij de profeten, bij de Heer Jezus, bij Petrus en Johannes
(Handelingen 2, 3, 4). bij Paulus et cetera. Steeds weer probeert de tegenwer-
ker het Woord terug te dringen, het zwijgen op te leggen en de waarheid in
ongerechtigheid ten onder te houden. Maar God zelf zorgt ervoor dat het toch
doorgaat, want het Woord is niet gebonden! God zelf zal ervoor zorgen, dat het
goede nieuws, dat Hij redder van alle mensen is, door zal gaan!

Woord vandaag

‘Eigenlijk dramatisch, dat de leiders van Zijn eigen volk Hem zo veroor-
deelden op basis van valse getuigenissen. Onrecht!’

Van welke kant je het ook bekijkt, het was volkomen onrechtvaardig, dat
de Rechtvaardige zo te kijk moest worden gezet. Op al de vragen en valse
beshuldigingen zweeg Hij koninklijk. Pas toen de hogepriester van Hem
eiste en zwoer bij de levende Elohim, pas toen zei Hij heel kort iets, maar
dat had tegelijkertijd zo’n diepte, dat de hogepriester aanleiding zag om
Hem te kunnen veroordelen. De diepte ervan kon hij niet goed peilen.

‘Het was inderdaad kort maar wel heel krachtig wat Hij zei.’

Hij bevestigde de vraagstelling van Kajafas (de naam Kajafas betekent: onder-
zoeker), dat Hij de Christus is, de Zoon van God, door te zeggen: U hebt het
gezegd. Maar Hij zei nog meer en daarbij richtte Hij zich tot het gehele Sanhe-
drin: ‘van nu aan zullen jullie de Zoon van Adam zien zitten aan de rechter
(hand) van de kracht van God en komen op de wolken van de hemel’.
Daar-
mee zei Hij dat Hij in de komende tijd verheerlijkt zou worden en weer terug
zou komen.

‘Ja, dat is in een paar woorden gezegd wat er in de afgelopen 2000 jaar zou ge-
beuren.’

En Hij noemde zich impliciet de Zoon van God, want Adam was de zoon van God
(Lucas 1:38). En door zichzelf te betitelen als dé Zoon van Adam zei Hij feitelijk
dat Hij de Zoon van God is! En dat Hij verheerlijkt zou worden aan Gods rechter-
hand was een geloofsuitspraak, want Hij wíst dat Hij zou moeten lijden en sterven!
Met andere woorden: ook hieruit bleek Zijn vaste vertrouwen in Zijn God en Vader
dat die Hem uit de doden op zou wekken.

‘Wat is dat geweldig he, het geloof van Jezus Christus, zoals Paulus schrijft’.

Heerlijk, dat het Zijn geloof is, waarin wij kunnen rusten. Het blijft goed nieuws,
want Zijn werk blijkt voldoende voor heel de wereld, alle mensen gered. Hij maakt
Zijn Naam Jezus (Jahweh-redt) helemaal waar! En Hij moest dat doen, en daarin
was het Sanhedrin (onbewust en tegen wil en dank) een instrument in Gods hand.
Het Sanhedrin als geheel geloofde niet. Integendeel, zij waren uit op machtsbehoud
en wilden Hem daarom weg. En Hij bewandelde de weg die Vader bepaalde!