Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘He wat een zegen hebben wij ontvangen in het evangelie he.’

een mens heeft overleggingen in het hart,
maar het antwoord van de tong komt van Jahweh

Het hart van de mens, is de kern, daaruit komt de levenswandel tot stand.
Dat uit zich allereerst in wat hij zegt. wat uit de mens komt in woorden, zegt
alles over wat in het hart is. In Romeinen 3 geeft de apostel een bloemlezing
van wat er zoal de mond van de ongelovigen verlaat (en helaas soms ook bij
gelovigen):

..allen zijn zij afgedwaald, samen zijn zij nutteloos geworden. Er is niemand
die goed doet, er is er zelfs niet één.
Hun keel is een geopend graf, met hun tong plegen zij bedrog,  slangenvenijn
is onder hun lippen. Hun mond is vol vervloeking en bitterheid….

We kunnen niet zeggen, dat Paulus onduidelijk is. Wellicht is hij daarom niet
bepaald populair bij de meeste gelovigen.
Mensen vinden het vaak nodig, te pas en te onpas hun mening te ventileren, en
daar komt nogal eens een bedenkelijke reuk vanaf. De reden is helder: als het
hart vol is van allerlei bedenkelijke zaken, komt er uit de mond niet veel goeds.

‘Ja, Paulus is helder. Hij zegt hoe het zit.’

Spreuken 16:1 spreekt over wat de mens aan overwegingen in het hart kan hebben,
en zich misschien bij zichzelf voorstelt wat hij kan zeggen in die of die situatie, het
blijkt altijd weer anders te zijn hoe het er uit komt. Dat wordt door God bepaald:

maar het antwoord van de tong komt van Jahweh

Wat mensen uiteindelijk wel of niet zeggen, wordt door God, door Jahweh, bepaald.
In het bijzonder blijkt het, als mensen door heilige geest geleid worden, woorden
van God te spreken. Dat deden de profeten van Tenach en de apostelen later. Het
antwoord dat een mens geeft, komt van Jahweh! Als onze tong geleid wordt door een
hart dat van God is, komen er Psalmen, lofzangen en geestelijke liederen uit. Dan zal
het spreken anders zijn dan het bedenkelijke niveau van de wereld.
Laten wij onderling elkaar opbouwend spreken!

‘He best mooi dat we een heel hoofdstuk uit Spreuken hebben
bekeken. Gaan we door?’

Abram verwachtte de stad met fundamenten. Die grote stad, die neer
zal dalen op de nieuwe aarde, met pleinen van goud en allerlei kostbare
edelstenen. Ongelooflijk, wat een stad zal dat zijn, badend in het licht van
het Lam (de Heer zelf) en Zijn gemeente, Zijn lichaam.

‘Weet je, dat ik me dat nauwelijks voor kan stellen?’

‘Wat lezen wij vandaag?’

‘Ook een boeiende, gisteren, wijsheid die door je oren naar
binnen komt.’

Ook het volgende vers bevat de nodige dingen om over na te denken:

Wie vermaning verwerpt, veracht zijn ziel,
maar wie naar bestraffing luistert, verwerft hart.

Deze is wel helder en soortgelijke opmerkingen vind je vaker in Spreuken
terug. Het woord ‘vermaning’, is aansporing. Daar zit liefde van God achter.
Dat is niet om je zomaar met opgeheven vinger streng toe te spreken, maar
maar een herinneren hoe het ook alweer is. Als je de aansporende woorden
afwijst, stel je je eigen ziel achter, je zult het in je ziel merken.

‘Dat gebeurde toch steeds bij Israël?’

Ja, zij wezen steeds de raad van de profeten af en luisterden vaak niet naar
de Thora, hun onderwijzing. Dat leidde tot schade en schande. En het is nu
niet anders: luister je niet naar de opbouwende woorden via Paulus, dan zul
je in je ziel daarvan schade ondervinden. Genade is iets, dat ons onderwijst.
En daarmee kunnen wij leven in deze boze eon, waar veel erop gericht is af
te leiden van de gezonde woorden van de apostel.

‘En de tweede regel lijkt mij een beetje abrupt te eindigen.’

Het woord ‘bestraffing’ is in feite: correctie. Wij lezen dat in het gebruikte
woord. Luisteren naar correctie is heel goed en als je goed luistert, verwerf
je hart, de concordante tekst voegt toe: wijsheid. En dus eindigt het met:
verwerf je hartswijsheid. De wijsheid van God in je hart, dat helpt je op je
levensweg!

‘Zo dat van gisteren was erg fijn, dat vers 30, wat zitten er toch
een schatten in dat Woord verborgen!’

Ja, bijzonder he, nu gaan we kijken naar vers 31:

een oor dat naar de bestraffing ten leven luistert,
zal te midden van wijzen overnachten.

Hadden we in vers 30 het oog in beeld, nu gaat het om het oor. Dat staat
natuurlijk voor de mens, die hoort naar de woorden van Jahweh. In die
woorden zit ook ‘bestraffing’; het is meer correctie, om van de wegen van
de dood weg te blijven en de weg van leven te gaan, in nauwe verbinding
met Jahweh, want Hij is de Bron van leven.

‘Ja, het is goed om steeds weer die woorden te beluisteren, soms
zit er ‘ruis’ op de lijn.’

Ja, want dan ben je werkelijk wijs geworden, door het woord van God.
De wijsheid (chokmah) komt tot je door Zijn uitspraken, zoals dit boek
ook in hoofdstuk 8 zegt:

Ik heb lief wie Mij liefhebben,
en wie Mij ernstig zoeken, zullen Mij vinden.

Dit zegt de wijsheid. Deze wijsheid komt alleen tot je door Zijn woorden
in je oren te laten komen en je leven ernaar te richten. Wijsheid heb je
elke dag nodig in je leven. Gewoon, heel praktisch. Je slaat verkeerde
wegen in als je niet naar deze wijsheid van God luistert. Dan ben je eigen-
wijs. Laten we ons daarom uitstrekken naar de wijsheid van God: Christus!