Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘He, vandaag 11-11-11 is de stemming in de VN-veiligheidsraad over de
filistijnen, toch?’

‘De wetteloze kan zich nu nog niet openbaren omdat de weerhouder eerst wegge-
nomen moet worden?’

Jawel, dat leert Paulus als enige, omdat hij de apostel van de natiën is. Door zijn
bediening wordt het lichaam van Christus uitgeroepen. Weinig bekend, omdat de
christenen zich oriënteren op Petrus en de twaalf in plaats van op Paulus. Maar
ook daarover hebben wij al uitvoerig gesproken in onze gesprekken. De gemeente
die het lichaam van Christus is, is de weerhouder. Die wordt weggerukt voor de
70e jaarweek van Daniël begint. Daarna -waarschijnlijk vrijwel direct daarna-
gaat die laatste jaar week in. Met de andere grote gebeurtenissen die geschreven
staan! Alle reden om het Profetisch Woord te bestuderen.

‘Zondermeer een machtig plan, dat God ontwierp.Hij voert dat uit in
Christus Jezus.’

Blijft heel bijzonder, velen die geloven kennen het niet en sommigen ken-
nen wel waarheden ervan, maar erkennen niet heel Gods plan. Het punt
van conflict draait heel vaak om welke invloed de mens kan uitoefenen op
de gang van zaken en op het ontvangen van de redding door Christus Jezus.
Vaak denkt men van wel.

Bij God ligt alles vast. Hij kende ons leven van tevoren, bij Hem gaat niets
fout. Toen Adam en Eva zondigden, was dat niet voor God een daverende
verrassing zodat Hij onmiddellijk allerlei plannen aan moest passen. Dat
is niet zo. Hem liep niets uit de hand; Hij volbrengt Zijn plan!
Hij had van tevoren het al zo geregeld, dat de schepping op deze manier
Zijn liefde zou leren kennen. De mens leeft binnen dat kader, en als je dat
eenmaal beseft, wil je ook niet anders meer.

Ja, voor de mens ligt zijn leven wel vast, maar de mens weet zelf niet hoe het
zal lopen. Daarom leert een gelovige tijdens de levensweg op God vertrouwen.
En het is een geweldig iets, als je uit de Schriften onderwezen krijgt, dat alles
uit God is. Zelfs het kwaad, ja zelfs de tegenstander. Die moet er zijn om dat te
doen waarvoor hij als tegenstander gemaakt is. Uiteindelijk (zie het boek Job)
kan die niet verder gaan, dan dat God wil. En zo zijn wij altijd in Zijn hand!

‘Ongelooflijk, wat een plan heeft God ontworpen. Daar kun je als mens nooit
op komen.’

Men ontkent vaak, dat er een nederwerping van de wereld is geweest tussen
Genesis 1:1 en 1:2. God koos ons al als leden van het lichaam van Christus uit,
vóór de nederwerping van de wereld. Sommigen plaatsen die bij het zondigen
van Adam. Vertalers zeggen dat het om de grondlegging van de wereld zou
gaan en wijzen daarmee op Genesis 1:1. Zij vertalen abusievelijk het Griekse
woord ‘katabolè’ met ‘grondlegging’, terwijl de betekenis ‘nederwerping’ is. De
chaos, de duisternis van Genesis 1:2 is niet iets, dat hoorde bij Gods oorspron-
kelijke schepping, want God is licht en Hij is een God van orde.

‘Het gaat om het gevolg van de komst van de satan als schepsel te midden van
de hemelingen. En hij zorgde voor rebellie daar.’

Daardoor kwam een gericht van God en werd de wereld zoals die toen was,
nedergeworpen. Met de daarbij horende chaos en duisternis, in het Hebreeuws:
tohu-va-bohu. Een gevolg van het eerste gericht, dat in spiegelbeeld staat tegen-
over de laatste grote crisis, namelijk die van het vergaan van de hemelen en de
aarde door vuur. De eerste hemelen en aarde vergingen door water. Overal was
water. Aan het einde van deze tweede wereld is er overal vuur. Daarna komen
er nieuwe hemelen en een nieuwe aarde. Daar zullen de volkeren eten van de
bladeren van het geboomte van het leven, waar Adam en Eva destijds afgesne-
den werden.

‘Ja wat een schitterende schepping zal dat zijn he. En dan het nieuwe
Jeruzalem!’

En dan te bedenken, dat wij in Christus al tot de nieuwe schepping behoren.
Ongelooflijk. Wij zullen als eersten na de bazuin Gods leven in het overstro-
mende licht van God zelf. Christus is het licht van de wereld en dat zal al blij-
ken in de 1000 jaren. Daarna nog veel meer in de nieuwe schepping, die Hij
ook letterlijk zal verlichten, en wij met Hem. Daar zal dan alles tot volkomen-
heid gebracht worden. Dat is een langdurig proces, zowel op de nieuwe aarde,
waar Israël en de volkeren zijn, als te midden van de hemelingen, waar wij
zullen zijn, en hen bekendmaken met het heerlijke evangelie van Paulus.

‘Ik kan bijna niet meer wachten.’

We kijken ernaar uit, de hele schepping wacht op de onthulling van de zonen
van God, wij zullen dat in volheid zijn na de vrijkoping van ons lichaam, zoals
Romeinen 8:18-26 dat leert. Dat schept een enorme verwachting, en Vader gaat
dat helemaal waarmaken. De vraag is: hoe lang nog? Dat vragen wij ons mis-
schien wel dagelijks af, maar God doet dat op Zijn tijd. Niet dat Hij van ons af-
hankelijk is en zeker niet van onze plannen of ideeën. Hij gaat Zijn weg en be-
werkt daarin alles in overeenstemming met de raad van Zijn wil!

‘Het is echt fantastisch he, dat wij zo’n evangelie mogen kennen. Alles is echt in
Vaders hand.’

Dat moet een enorme rust en vrede in je hart geven. Als je kind een andere weg
gaat dan jij liever had gewild, dan heb je toch die zekerheid dat je over alles heen
kijkt en geen onrust hebt dat je kind voor eeuwig verloren gaat. God laat Zijn men-
sen niet los, Hij zal ze allemaal weten te vinden. Al die verloren zonen en doch-
ters brengt Hij terug. Tot en met de laatste.

‘Wat een bevrijding zou dat voor veel christenen zijn, als ze dit zouden weten.’

Het is een feit, dat veel christenen in de praktijk meer aan de tradities hechten,
dat wat hen is bijgebracht, dan aan het Woord van God zelf. Zij gaan het aan de
dominee vragen als ze dingen horen uit de Schrift die zij niet kunnen weerleggen.
Er wordt ze niet geleerd zelf op onderzoek uit te gaan en te leren wat de Schrift zelf
zegt. De dominee zal antwoorden vanuit de bekende leer artikel 37 van de Neder-
landse Geloofsbelijdenis.

‘Ja zo gaat het, de predikant is met handen en voeten gebonden aan de geloofsbelijdenis.’

We zijn gelukkig vrij van al die kerkelijke leringen en kunnen vrijuit geloven wat
de Schrift zegt. Die laat ons niet in het onzekere zitten. Paulus heeft erg duidelijk
gemaakt hoe het zit. Eén stierf voor allen, en Hij werd opgewekt uit de dood.
Daarmee ging wel die hele mensheid mee het graf in. Degenen die zijn gewekt, zijn
de gelovigen van nu. Zij hebben een hemelse toekomst. Straks gaan wij en ook Israël
in de bediening die wij en zij van God ontvangen hebben. Wat een groot plan! En het
zal ook uitgevoerd worden totdat het doel bereikt is!

‘Het volk gaat nog een heel erg moeilijke periode tegemoet. Dat is wel zeker.
Ze worden omringd door vijanden.’

Ze zijn en blijven Gods uitverkoren volk. Zij weten wat lijden is, dat is ermee
verbonden. Jezus Christus was en is dé Uitverkorene. Ook Hij heeft veel gele-
den. Dat ging erg diep, tot en met de dood van het kruis. Maar dat gaf wel een
enorme vrucht, Hij werd opgewekt en God is de redder van alle mensen. Ge-
weldig goed nieuws dus. Wij zijn gelukkig in de omstandigheid dat wij dit heb-
ben ontvangen en als een van de eersten dit plan zo mogen kennen.

‘Velen blijken in de christelijke wereld hun neus nog steeds op te halen voor
zulk geweldig goed nieuws.’

Er zijn er best wel die ons haten omdat wij alverzoeners zijn in hun ogen. Dat
God het is, die alle schepselen met zich verzoent door de dood van Zijn Zoon,
ontgaat hen. Maar God zal door de diepte heen meegaan met Zijn mensheid.
Hij zal alles bereiken wat Hij zich had voorgenomen. In het christendom hoor
je, dat het gaat om jouw geloof, jij moet geloven. Daar is je redding uiteindelijk
van afhankelijk.

‘Dat is enorm. Heerlijk. Wat een vreugde geeft dat in je hart he.’

Mensen en de tegenstander willen het anders. Maar de Zoon van God is werkelijk de
verlosser van heel de mensheid. En zelfs ook van de hemelingen. Want daar begon
het allemaal en daarom werd de wereld neergeworpen ergens tussen Genesis 1:1 en
1:2. Het herstel begon daarna, omdat God redding voor de hemelingen op het oog
had. De mens werd geschapen door de grote Pottenbakker: God zelf, Jahweh. Toen
kon de Zoon ook mens worden, om als een enorm schouwspel voor de hemelingen
te sterven op het vloekhout van Golgotha, zodat er vrede werd gemaakt!