‘De boodschap van Paulus gaat wel diep zeg.’
Het is het doorwerken van het kruis. Dat maakt een einde aan het vlees.
De trots van de mens gaat door het kruis onderuit. Als een mens trots
is, is dat vaak gebaseerd op iets, dat bereikt is. Men is (in het hart) trots
op behaalde resultaten, of op het al lang meelopen, of het al lang een be-
stuurlijke functie bekleden et cetera.
‘Het kruis maakt een einde aan de trots van de mens?’
Zeer zeker. Het kruis beëindigt de oude mens. Alleen een nieuwe schep-
ping in Christus telt. De nieuwe mens is het leven van Christus in de ge-
lovige. Aangezien dat helemaal, 100%, van Hem is, kan een gelovige zich
nergens op beroemen. Niet op allerlei kwaliteiten zoals: inzicht, wijsheid,
bestuurlijke vermogens, goed kunnen spreken, ijver, inzet of wat dan ook.
‘We hebben het allemaal van God ontvangen!’
Dat is wat Paulus ook aan de Corinthiërs schrijft:
En wat hebt u dat u niet hebt ontvangen? En als u het ook ontvangen hebt,
waarom roemt u alsof u het niet ontvangen had?
Paulus was het eerste hoofdstuk van 1 Corinthiërs al geëindigd met de
opmerking: ‘Wie roemt, roeme in de Heer’.
Mensen zijn geneigd zich te beroemen op allerlei dingen, ook de gelovige
ontkomt daar niet aan, kennelijk. Maar de diepgaande boodschap van het
kruis maakt een einde aan roemen in de mens. Door het kruis is al wat een
mens zou kunnen inbrengen, radicaal afgesneden. Wij hebben niets van
onszelf, het is alles uit Hem.
‘Dat blijkt uit Paulus’ woorden in 1 Corinthiërs 15?’
Ja, hij was zich ervan bewust, dat al wat hij had kunnen doen in het werk
van de Heer, alleen Zijn genade was: ….’maar niet ik, maar de genade van
God, die met mij is’……zegt hij. En zo geldt dat voor alles wat wij ooit heb-
ben kunnen doen in het werk van de Heer. Ieder, die uitgeroepen is, zou
zich dit bewust zijn. Geen roem, geen werk wat wij in rekening kunnen
brengen, het is alles Zijn werk!