Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Dit geluk dan, is dat voor de 
besnijdenis of ook voor de 
voorhuid? Want wij zeggen: 
“Abraham werd het geloof 
tot rechtvaardigheid gerekend.”
        Romeinen 4:9

Het principe is geloof. In vers 5
lazen we al, dat werken daarbij
uitgesloten zijn. Zo was dat in het
leven van Abram, en in ons leven 
geldt precies hetzelfde principe.
In weerwil van wat activisten en
voorstanders van werken zeggen:
we houden de lijn van de apostel
van de natiën vast. Het wij zeggen
is dat wat Paulus en medewerkers
zeiden. Dat geldt nu nog steeds.
Rechtvaardig verklaard door God
op basis van het geloof van Jezus.
Het was voor de Joodse mensen 
revolutionair. Jezus deed weinig 
wonderen om het ongeloof van 
het volk, zie Mattheüs 13:58 dat
afgelopen zondag gelezen werd. 
Dat was teken van afwijzing van 
de Koning en van het evangelie 
van Zijn koninkrijk. 

Gelukkig de man aan wie de Heer 
in geen geval zonde zal toerekenen.
    Romeinen 4:8

Rechtvaardiging door het geloof
van Jezus Christus maakte een of
andere verdienste van de mens 
onmogelijk. Bijzonder groots was
het bij Israël onder de wet, 
wanneer dit doordrong in het 
hart! David was zo’n man. 
In onze dagen geldt zelfs meer.
Want alles is op die Ene gelegd, 
Die tot zonde werd gemaakt. 
De vrijkoping in Christus Jezus 
garandeert dat tegen ons inzake
zonden, krenkingen nooit meer
iets ingebracht kan worden. Dát
verheugt ons hart net zoals bij de
unieke koning David was. 

Gelukkig zij van wie de 
wetteloosheden vergeven en van 
wie de zonden bedekt worden!
             Romeinen 4:7

Dit is wat David in Psalm 32:2
zei, Romeinen 4:6 (zie woord 
vandaag van gisteren) verwijst
daarnaar. Onder de wet (Thora, 
onderwijzing) was wel vergeving 
mogelijk. De zonden konden wel
bedekt worden, het deksel van 
bescherming spreekt daarvan.
David kende dat uit zijn eigen 
leven. Het geluk, de ervaring,
te beseffen dat je zonden niet
aangerekend worden. U, jij en ik
als gelovigen nu beseffen te zijn
gerechtvaardigd om niet door
het geloof van Christus. Dat is
nog meer en definitiever dan de
vergeving onder de wet. Laten 
we onze Vader daarvoor danken.

Net als ook David spreekt van 
het geluk van de mens aan wie 
God rechtvaardigheid toerekent, 
zonder werken.
              Romeinen 4:6

Ook bij David was bekend, dat 
God de mens die gelooft als een 
rechtvaardige ziet. De historie 
van Abraham en Saraï moet wel
zijn doorgegeven. Kleitabletten
waren de dragers van het woord.
David kende de vergeving van de
God van Israël heel goed. God is
het, Die hem genadig was op heel
wat momenten in zijn leven. 
Een profeet als Habakuk wist ook:
de rechtvaardige leeft uit geloof. 
David wist van het echte geluk in
het leven met en uit Jahweh, de 
grote Ik ben. 

Degene nu, die niet werkt, 
maar gelooft in Hem Die de 
oneerbiedige rechtvaardigt, 
rekent Hij zijn geloof tot 
rechtvaardigheid.
            Romeinen 4:5

God is de Rechtvaardiger; we 
lezen in 3:25,26 dat Hij Zelf 
degene rechtvaardigt, die uit
het geloof van Jezus is. God is
het, Die de goddeloze, degene
die oneerbiedig is en met God 
absoluut geen rekening wil(de)
houden, rechtvaardigt. Op basis
van wat? Werken? Nee, geloof.
Dat kan Hij doen op basis van 
het geloof van Jezus Christus. 
Degene die op dezelfde manier
gelooft, heeft dat door de geest
van God ontvangen, en kan niet
anders dan God danken.
Dankt u mee?