Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Saulus-Paulus’ roeping staat helemaal los van pinksteren. Is het
dan zo, dat de roeping van de gemeente, het lichaam van Christus
ook los staat van Handelingen 2?’

Zeker. Saulus werd eerst in Handelingen 9 geroepen door God,
buiten het land (en in het land kun je alleen echt Shavuot vieren),
op weg naar Damascus. Heel tekenend; de Thora gold alleen ín het
land, maar hij bevond zich er buiten. God betoonde hem uitzonder-
lijke genade, los van bekering of berouw van zijn kant!

‘Machtig, Paulus getuigt ervan in 1 Timotheüs 1 en Galaten 1.’

‘Degene die hij ontmoette, was Christus Jezus, de verheerlijkte en
verhoogde Heer; niet Jezus Christus in Zijn aardse bediening.
Het heeft al bij de roeping van Saulus te maken met de positie van
Christus Jezus in de hemel, te midden van de hemelingen.
Daarom heeft zijn roeping niets met pinksteren te maken. De
bediening van Paulus – en die van de gemeente – staat los van de
feesten, die Jahweh aan Israël  op aarde gaf.

‘Je moet de lijnen inderdaad goed uit elkaar houden. Men viert pink-
steren in de kerk als geboortedag van de kerk en in allerlei kringen
als ‘het feest van de geest’.

‘Dit weekend is het weer pinksteren. Wat heeft dat voor ons te zeggen?’

Men noemt het populair in pinkster- charismatische- en volle evangelie
kringen: ‘het feest van de geest’. In Israël viert men Shavuot oftewel het
wekenfeest. Dat is een oogstfeest volgens Leviticus 23:10,11 en 15,16. Men
telde dan (de omertelling) tot 50. Op de 50e dag (Grieks: pentekosta,
waarvan ons woord ‘pinksteren’ is afgeleid) wordt in de sjoel (synagoge)
het boek Ruth (vol met werkelijk schitterende typologie!) gelezen.

”De verborgenheid’, of ‘het geheimenis’, wat betekent dat? Heeft
God dan iets verborgen?’

Het gaat om een periode van Gods handelen met de schepping, in
het bijzonder de mensen, die nooit eerder aangekondigd was in
de Tenach. Als de profeten spraken, keerden zij naar verloop van
tijd terug naar hun eigen Schrift en onderzochten wat betrekking had
op het lijden van Christus, en de heerlijkheid daarna.

‘Maar de tegenwoordige tijd was wel aangegeven toch?

Jawel, maar dan moet je het wel weten! Pas als je weet hebt van de
geopenbaarde verborgenheden, kun je achteraf in de Schrift terug-
zien waar die dingen aangegeven werden. Het komt ook naar voren
in talloze typen en beelden en geschiedenissen die in de Tenach (OT)
vermeld staan!

‘Kun je dan zelfs in het leven van de aartsvaders (Abraham, Isaäk en
Jakob) zulke dingen terugvinden?’

Dat is een hele studie op zich, maar je kunt het terugvinden. Iets, dat
misschien wat eenvoudiger te zien is, is de periode in Jakobs leven bij
oom Laban. Dat is als het ware een onderbreking in de geschiedenis
van zijn leven. Hij is daar 20 jaar, komt terug met twee vrouwen en een
stoet kinderen en vee en vreest Esau (Edom) te ontmoeten.

‘Weet je, het is zo’n goed nieuws, als je beseft wat Paulus brengen kon
als apostel van de verheerlijkte Heer.’

Veel christenen leven bij de woorden van de Heer toen Hij op aarde
wandelde. Maar Hij ging door met spreken nadat Hij naar de hemel was
gegaan. Recent was het hemelvaartsdag. Voor veel mensen -ook veel
gelovige mensen- een gewone vrije dag waarop ze extra konden rusten
van de werkzaamheden. Je vraagt je af, wie er nog werkelijk stil stond
bij de betekenis van de hemelvaart van Jezus Christus.

‘Maar er zijn dan toch allerlei speciale bijeenkomsten georganiseerd?’

Vroeger waren er op die dag bijeenkomsten waar velen op af kwamen en
waar gepredikt werd, wat de bijzondere betekenis is van de hemelvaart
van Jezus Christus. Dat Hij nu aan de rechterhand van Vader verhoogd is
en Christus Jezus is. En dat Hij een speciaal werk doet voor, in en aan het
lichaam van Christus, én dat Hij zal terugkeren, eerst verborgen voor de
wereld in de lucht voor de gemeente en de bazuin Gods klinkt.

‘En zulke dagen, waar deze dingen centraal staan, zijn er nauwelijks meer?’

De Heer zei dat in de opperzaal tegen Zijn discipelen vlak voor Zijn dood aan het
kruis. Hij verwees daarbij naar de komst van de heilige geest, de geest van de
waarheid, die hen in alle waarheid zou leiden. Dat betreft de opstanding van
Christus en de gevolgen daarvan. Later zou Paulus als afzonderlijk van de twaalf
geroepen worden en zeer speciale onthullingen van de verheerlijkte Heer ont-
vangen. In het bijzonder over de periode van het geheimenis, ook wel ‘de verbor-
genheid’ genoemd!

‘Mooi, die vergeving van de krenkingen! Je vergeet zo snel, dat
het in overeenstemming met de rijkdom van Zijn genade is.’

De ‘sfeer’ van zegeningen is niet langer die van het oude verbond zoals
dat met Israël op aarde gesloten was, maar die van de geestelijke zegen
te midden van de hemelingen. In Efeziërs hebben wij de aarde verlaten
en bevinden ons boven, bij Hem, en hebben dáár onze plaats gekregen!

Zo is Paulus in zijn brieven in elk geval niet bezig. Hij legt niets op. Hij
geeft wel adviezen, die heel praktisch gericht zijn. Opleggen? Nee.
Vandaag leven in, onder, uit en door genade van God? Ja!