Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

niet van de letter, maar van 
de geest, want de letter 
doodt, de geest echter 
maakt levend
2 Korinthiërs 3:6^b

Met de letter bedoelt Paulus
het oude verbond.
Hij is zelf één van de dienaren 
van een nieuw verbond. Wat 
aan hem gegeven was, was
niet het nieuwe verbond van
Israël. De bediening van de
geest draait om een grotere 
heerlijkheid dan wat de geest
van God bij Israël zal doen in 
de komende 1000 jaar. 
Dat zal zegen voor de volken
op aarde betekenen. Wat ons 
is geschonken zal tot zegen 
strekken voor heel de nieuwe 
schepping. In Christus horen 
wij daar al bij; een kwestie van
slechts korte tijd en wij zullen 
dat ook lijfelijk ervaren!

Die ons ook bekwaam maakt, 
om dienaren van een nieuw 
verbond te zijn,
        2 Korinthiërs 3:6^a

Paulus spreekt in stijlfiguur:
een nieuw verbond. Hij houdt
het woord verbond vast om 
met name voor de gelovigen
uit Israël iets heerlijks aan te
geven. De bediening die aan
Paulus was gegeven, was zó
anders dan wat aan Israël al
beloofd was. Het was voor het
volk Israël belofte van weder-
geboorte; vernieuwing door 
heilige geest. Dat is beloofd 
als nieuw verbond; en dat kon 
al strikt genomen niet een 
echt verbond meer genoemd 
worden. In Jeremia 31:31-34 
zegt Jahweh: Ik zal…..Ik zal. 
Israël is dan volledig op Gods
barmhartigheid en genade 
aangewezen. In de komende 
1000 jaar geldt in deze oude 
schepping volop het nieuwe 
verbond met heel Israël.
Al de leden van het lichaam 
van Christus zijn in Hem nu al
een nieuwe schepping. Zo zijn
wij in de geest al voorbij het 
komende millennium gezet. 
 

Die ons ook bekwaam maakt, 
om dienaren van een nieuw 
verbond te zijn,
        2 Korinthiërs 3:6^a

Vers 5 zei: onze bekwaamheid
is uit God. En nu zegt Paulus: 
Die maakt ons bekwaam. Al 
wat nodig was om apostel te
zijn, gaf God aan hem. Zo 
ook wij; alles ontvangen wij 
uit Zijn liefdevolle hand. 
De stenen tafels verwijzen 
naar het oude verbond. Nu 
geeft Paulus aan, dat hij en 
medewerkers dienaren zijn.
Niet van het oude verbond, 
maar van een nieuw verbond.
Daarmee verwijst hij in een 
stijlfiguur naar iets nieuws.
Het nieuwe verbond zal zijn
met het huis van Israël (of
Efraïm) en het huis Juda, de
10 en de 2 stammen. Daar 
vallen wij als leden van het
lichaam van Christus niet 
onder. Wij zijn niet ‘het volk
van God’; dat is Israël.

niet dat wij van onszelf
bekwaam zijn iets als uit
onszelf te rekenen, maar
onze bekwaamheid is uit God
   2 Korinthiërs 3:5

Het woord bekwaamheid is
ook al genoemd in 2Kor.2:16
waar de vraag was: wie is
voor deze dingen bekwaam?
Er zit in: toereikend zijn. Wie
heeft de capaciteiten, inzicht
om een dergelijk evangelie te
verstaan en door te geven?
We lezen: onze bekwaamheid
is uit God! Dat is de hoogste
overweging en bepalend voor
ons. God, de Vader maakt ons
bekwaam, het is Zijn werk.
De Korinthiërs waren geneigd
te roemen op mensen, vlees.
Paulus wilde alleen roemen in
Christus Jezus, onze Heer.
Zo ook wij; afleren iets als uit
onszelf in rekening te brengen.
Soli Deo gloria, alleen aan God
de eer en verheerlijking voor
en in alles.

Een zodanig vertrouwen
echter hebben wij door
Christus naar God toe
   2 Korinthiërs 3:4

Het vertrouwen was door
Christus naar God toe; de
apostel en medearbeiders
zagen bij de gelovigen het
werk van God. Zij waren de
leesbare brief van Christus.
Men kon het leven van de
Verheerlijkte waarnemen;
Paulus vertrouwde erop, dat
God dat werk ook voort zou
zetten. Het hing niet van zijn
aanwezigheid af, maar van
Zijn aanwezigheid in harten
van gelovigen! Ook bij ons
maakt Hij woning in ons hart;
God geve, dat Zijn liefde in
en door ons heen uitwerkt.