Derhalve schrijf ik deze dingen,
afwezig zijnd, opdat ik niet,
aanwezig zijnd, strengheid
gebruik in overeenstemming
met de volmacht die de Heer
mij geeft tot opbouw en niet
tot afbreking.
2 Korinthiërs 13:10
Paulus was gevolmachtigd als
apostel, om strengheid -waar
nodig- te gebruiken. Dat deed
hij zeker in zijn eerste brief.
Maar hij wilde, nog afwezig,
in volle genade en liefde de
aanwijzingen aan hen geven.
Deze tweede brief, met als
centrum: God, Die in Christus
de wereld met Zich verzoent.
2 Korinthiërs 5:14-21 is het
hart van de brief, van hart tot
ieders hart geschreven.
De liefde van Christus is het,
die motiveerde om zo aan
hen te schrijven. Het maakte
de ondertoon veel milder.
Ook al was het soms scherp
wat Paulus aanreikte; het was
doordrenkt van Zijn genade.
Laten al onze gedragingen,
laat al ons spreken ook zó zijn!