Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Liefde van God is onmetelijk.’

De dimensies van Zijn liefde zijn voor ons niet te bevatten, en
in Efeziërs 2 en 3 spreekt Paulus daarvan. En dat is voor ons
steeds zo onbegrijpelijk. Die liefde van God is in onze harten
uitgegoten door heilige geest, die ons gegeven is. En die liefde
van God is zo zichtbaar in het geven van Zijn Zoon. Dat Hij stierf,
toen wij zondaren waren.

‘Romeinen 5 is heel fijn om te lezen.’

Daarin komt Gods goede nieuws naar ons toe. Hij heeft Zijn
Zoon niet gespaard, maar voor ons allen overgegeven. De Zoon
die aan het kruis hangend, bad: Vader, vergeef hun, want zij
weten niet wat zij doen (Lucas 23:34).
Dat kon Hij, omdat die liefde in Zijn hart was – en nu nog steeds
is. Die liefde is óók in onze harten uitgegoten. Daardoor zijn wij
in staat de ander genade te schenken.

‘Dat kun je niet uit jezelf.’

Nee, maar wanneer je hart vol is van de liefde van God, dan
kan God het door Zijn geest in jou doen. De ander genade schen-
ken. Meestal wordt het woord vergeving gebruikt, dat is ook een
genadevolle reactie op wat je aangedaan is. Het is nogal eens
niet eenvoudig de ander echt te vergeven, maar kan wel een weg
tot herstel zijn. Om in juiste verhouding met de ander te komen.
Vanuit overstromende genade heb je ruimte in je hart, de ander
is geliefd. Dan kun je ook echt thuis komen.

‘Vader kent ons hart.’

Hij leest het, kent het. Niettemin kunnen we alles, met gebed
en smeking, met dankzegging, bekendmaken bij Vader. Het is
fijn als we open zijn naar Vader toe. Daaruit wordt een mens
open naar anderen toe. Wanneer je beseft, dicht bij Vader te
zijn, te leven, vrij: voor de vrijheid maakt Christus ons vrij.
Sta in die vrijheid. De Vader zelf heeft je lief.

‘Hij schenkt je genade.’

Het kan je remmen, wanneer je dat nog niet zo beseft. Vanuit
Vader is niets tussen Hem en ons, tussen Hem en jou. Op een
of andere manier kan het zijn, dat je nog niet voldoende beseft
dat dat zo is. Alles is weggedaan door het grote, dat door de
Heer is bewerkt. Hij riep uit: het is volbracht. Toen was het grote
werk volkomen. Hij was het grote Zondoffer, en Hij stierf.

‘Ja, Hij stierf voor allen.’

Die Ene stierf voor allen. Hij is het, die werkelijk alles heeft vol-
bracht. Niet alleen voor allen, maar ook voor alles. Daarom is niets
tussen Vader en ons, Hij verzoende de wereld tot Zichzelf.
Ook u, jou en mij. Daarom is dat wat er tussen zou kunnen zitten,
volledig weggedaan: zie het Lam van God, dat de zonde van de
wereld wegneemt. Het is weggenomen. Daarom zijn wij vrij, om
te leven, tot eer van Hem.

‘Mooi die vergelijking van Zijn verborgen hemelvaart.’

We kunnen God danken voor zo’n uitkomst. Wanneer het echt
Zijn tijd is zal de bazuin klinken. Wij zullen Hem dan zien zoals
Hij is. In alles overstralende heerlijkheid. Hij heeft ons lief en
ziet uit naar dat grote moment, wanneer verwachtingen wer-
kelijkheid worden. Geloof gaat over in zien. Dan blijkt het.

‘Tot die tijd wandelen we in geloof.’

Dat is de weg voor ons, op de loopbaan die God voor ons ge-
reed heeft. Hij is de grote Onderschikker in dat machtige plan
van eonen. We zitten er nog midden in. Hij zal geven wat nodig
is, precies op het juiste moment. Dat belooft Hij ook aan Zijn
volk, wanneer zij vervolgd worden in de eindtijd zal Hij hen door
Zijn geest ingeven wat ze moeten zeggen (Lucas 21:12-15).

‘Ook wij worden geleid door Hem.’

Zijn woord wijst de weg. We horen er elke dag van en Hij geeft
wat nodig is. Als er moeilijke omstandigheden kunnen zijn, zal
Hij de weg geven. In afhankelijkheid van Hem gaan we onze da-
gen door. Vanzelfsprekend is het gebed daarbij een uiterst be-
langrijk gegeven. Wij kunnen vol vertrouwen ‘Abba, Vader’ zeg-
gen en voor Hem ons hart openen. 

‘Vandaag hemelvaartsdag.’

Dat kwam na Christus’ opstanding uit de dood. Hij werd niet al-
leen opgewekt, maar ook verheerlijkt. Dat zeggen de schrijvers,
die de Griekse Schrift optekenden. De Hebreeënbrief begint met
vast te stellen, dat Hij verheerlijkt is aan Gods rechterhand.
Dat deed Hij nadat Hij de reiniging van zonden tot stand had ge-
bracht. Zijn werk aan het kruis en Zijn opgewekt zijn uit de dood
staan daar garant voor.

‘Dat is de betekenis van hemelvaart?’

Zijn aardse werk zat er –voorlopig- op. Nu werd Hij verheerlijkt,
zoals de Tenach dat had aangekondigd. Petrus zegt ook, dat de
profeten spraken van het lijden van de Messias Jezus én van de
heerlijkheid daarna. De betekenis van Zijn hemelvaart is, dat Hij
opgevaren is naar de Vader en dat Hij gezet is boven alle mach-
ten en krachten. Zowel geestelijk als menselijk.

‘Dat lijkt bij christenen onbekend.’

Dat is het helaas vaak ook. Men weet wel dat Hij is weggegaan
van de aarde. Maar heeft geen idee wat Hij nu, vandaag, doet.
Dat houdt in: de reiniging en heiliging van de gemeente die Zijn
lichaam is. Zijn verborgen hemelvaart is nóg onbekender, die
vond plaats op de dag van Zijn opstanding. Maria mocht Hem
niet aanraken. Later anderen wel, omdat Hij toen al bij Vader
geweest was. En die verborgen hemelvaart was een type van
onze hemelvaart bij de bazuin van God! We kijken ernaar uit!

‘Zijn opstanding uit de dood veranderde alles.’

Voor de schepping wel. Mensen hebben daardoor hoop,
licht en uitzicht. Toen was de tegenwerker bezig alle geloof
in Zijn opstanding te vernietigen. En werd direct een gerucht
verspreid dat de discipelen Hem hadden weggenomen. Hij
ontmoette Maria en de discipelen. Als bewijs van Zijn opwek-
king uit de dood. Hij was geen geest, Hij had vlees, gebeente.

‘Bewijs genoeg. Hij heeft het werk gedaan.’

Het is volbracht heeft geklonken als stem van de verwach-
ting. Voor alle mensen. Hij stierf voor allen. Aan de voet van
het kruis komen wij tot inzicht. We verstaand dieper Wie
Hij is, Jezus Christus. We gaan iets van de liefde van God be-
grijpen. In het licht van dat kruis van Golgotha gaan we ook
dieper begrijpen wie wij zelf zijn. We hebben Hem nodig.

‘Het kruis is centraal in Paulus’ brieven.’

Dat is het, en we kunnen er niet omheen. Hij heeft daar diep
geleden. Hij stierf. Voor allen. Maar óók voor Zijn God en Va-
der. Die liet Hem die loopbaan lopen. Tot en met de dood van
het kruis. Dat toont de schande en diepe vernedering die Hij
onderging. Voor ons, voor de hemelse machten en krachten,
ook zij die meenden hiermee van Hem af te zijn. Integendeel!

‘Vader wekte Hem op.’

Daarna is het leven en alleen dat. Daaruit mogen wij leven, elke
dag weer. Leven door de geest van God. Daar draait het om, na
die heerlijke derde dag. Iedereen was verward en verwonderd.
Hij lééft, en spreekt ons aan. Troostend en bemoedigend, we
hoeven niet alleen door het leven. Hij gaat mee, geeft alle kracht
die nodig is. Dat geeft innerlijk vrede en rust.