Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Wat zullen wij dan zeggen, dat 
Abraham, onze voorvader naar 
het vlees, gevonden heeft?
              Romeinen 4:1

Paulus lijkt zich veelal tot zijn 
Joodse medebroeders te richten.
Ook in dit vers. Abraham was en 
is hun voorvader in het vlees. Dat
zal zo blijven, maar nu het geloof
naar voren komt, zoals in 1:16,17 
en hoofdstuk 3. Toen Abraham in
zijn situatie geroepen werd, was
de wet nog niet gegeven. Horend
de beloften van God, gelooft hij, 
en gaat op weg. Gedurende heel 
wat jaren speelt de belofte van 
nageslacht uit Sarah en hem zelf
een grote rol. In Genesis 15 staat
Abraham buiten zijn tent en hoort
wat God zegt. Hij ‘vond’ beloften 
en geloofde die. Dat is alles.    

Stellen wij dan de wet door het 
geloof buiten werking? 
Moge het niet gebeuren! 
Maar wij laten de wet in stand. 
               Romeinen 3:31

Wettische gelovigen grijpen zo’n
vers maar al te graag aan om de
anderen onder de wet te willen 
plaatsen. Nu zijn wij niet onder 
wet, wel onder genade (6:14,15)
voor wat betreft de praktijk van
ons geloofsleven. Wij leven door
het geloof van de Zoon van God.
De Thora blijft staan; het is Gods
woord en bevatte de schaduw
van het toekomstige (Hebreeën 
10:1). En dat werd in de Christus
vervuld. Het hogere in deze tijd 
van overstromende genade is de
liefde van God. Die overwint. 

wanneer er namelijk één God is, 
Die de besnijdenis rechtvaardigen 
zal uit geloof en de voorhuid door 
het geloof
               Romeinen 3:30

Opnieuw stelt de apostel vast:
degene die gelooft wordt recht-
vaardig verklaard. Geen werk,
zoals onder meer vers 28 zegt. 
Het geldt zowel besnijdenis als 
voorhuid. De voorzetsels zijn uit 
en door. De besnijdenis had de 
Schrift. Daarom zegt de apostel 
ook. Uit het geloof (wat zij had-
den). Voorhuid wordt door het
geloof rechtvaardig verklaard. 
De voorhuid had de Schrift niet;
zij horen incidenteel het woord,
en geloven dat; vandaar door 
het geloof. 

Of is Hij alleen de God van de
Joden? 
Juist niet ook van de natiën? 
Ja, ook van de natiën
             Romeinen 3:29

Door de vraagstellingen over de
functie van de wet en de werken
lijkt het vrijwel alleen om Joodse 
mensen te gaan. Maar in het hele 
gedeelte tot nu toe vanaf 1:1 gaat
het in wezen om alle mensen. 
Paulus’ apostelschap betreft alle 
volkeren. God, de Vader, is God
van allen, niet alleen van Israël. 
Hij heeft Zijn Naam op bijzondere
manier verbonden met Zijn volk. 
In profeten van Tenach zijn ook
duidelijk gerichte boodschappen 
aan andere volkeren naast Israël
gegeven. De God van Israël is óók
met de overige natiën bezig. 
Paulus’ boodschap geldt allen; de
liefde van God is universeel.  

Want wij rekenen dat een mens 
gerechtvaardigd wordt door 
geloof, los van werken van wet
              Romeinen 3:28

Het ‘los van werken van de wet’
moet in de oren van de Israëliet
raar hebben geklonken. Geheel 
onafhankelijk van het doen van de
Thora kan de mens rechtvaardig 
verklaard worden. Revolutionair,
ook voor de Saulus die Paulus in
eerdere jaren was. Wij rekenen is
wat hij zegt. Rekenen wij ook zo?
Of halen wij Jakobus erbij en gaan
vervolgens anders rekenen dan 
de apostel zelf? Volg Paulus, dan 
kom je uit in de periode voordat
Thora aan Israël gegeven werd. 
In die tijd had je Abram. Die was
geen Jood, want Juda was nog in 
zijn lenden. Net als Levi. 
Onbesneden Abram geloofde God
en dát werd hem (en ook ons) tot 
rechtvaardigheid gerekend.