Woord vandaag

‘We kijken naar Paulus voor duidelijkheid?’

Karl Barth en Jan Bonda deden dat en raakte ervan overtuigd, dat God
de Redder van alle mensen is. Ook Origenes (oude kerkvader) geloofde
dat en werd daarna systematisch verguisd in de kerk. Toch duurde het
tot 553 AD, voordat men de straf voor de goddelozen als eindeloos ging
leren als dogma. Gebeurde door toedoen van keizer Justinianus.

‘Voor hem wees Augustinus toch ook in die richting?’

Ja, en Augustinus heeft nog steeds veel te zeggen aan de theologen, meer
dan Paulus denk ik weleens. Als we de theologische dogma’s eens aan de
kant schuiven en kijken wat Paulus werkelijk onderwees, dan kun je er
niet omheen, en tegelijk ben je niet populair. Paulus werd ook door zijn
eigen broeders zelfs verworpen. Men keerde zich van hem af.

‘Het is fijn om ons te verheugen in wat hij schreef.’

Ja, dat is heerlijk en voor velen zeer lastig. Of hij is (te) moeilijk, dat schrijft
Petrus, die hem wel erkende als ‘onze geliefde broeder Paulus’ en erkende,
dat hij schreef met een bijzondere wijsheid. Hij maakte de verborgen wijsheid
van God bekend. Daar hadden de Corinthiërs grote moeite mee en aan hen kon
hij nauwelijks iets kwijt over de hemelse dingen. Hij wijst er in 1 Corinthiërs 15
wel even op, als hij spreekt over het heerlijkheidslichaam dat de gelovigen zul-
len ontvangen.

‘Later in zijn tweede brief spreekt hij ook over de nieuwe schepping.’

Jawel, maar eigenlijk komt hij niet veel verder dan dat. Pas in Efeziërs gaat hij
de grote waarheden voor het lichaam van Christus bekendmaken, een hemelse
toekomst en een unieke bediening voor het gezamenlijk-lichaam. Dat laatste is
wel hetzelfde als het lichaam van Christus uit de Corinthe-brieven en Romeinen.
Het wordt in Efeziërs 3:6 als zodanig aangeduid, om te laten zien dat in het
lichaam van Christus gelovigen uit de volkeren en uit Israël één zijn op gelijk
niveau. Ook dat is weer overstromende genade voor alle gelovigen!

Woord vandaag

‘Het is een geweldige waarheid, dat God de Redder van alle mensen is.’

Dat is een van de meest geweldige waarheden van de heilige Schrift. Het is
onloochenbaar, niet te ontkennen; het staat er. Niet alleen in 1 Timotheüs
4:10, maar er zijn vele andere Schriftplaatsen die dit bevestigen en leren.
Alleen satanische en menselijke theologie wil anders. De boodschap van
genade voor allen is écht evangelie. Ieder, die daaraan afdoet, ontkent de
heerlijkheid van God als Redder.

‘We zijn weer duidelijk vandaag?’

Zeker, het kan niet ontkend worden; God ís de Redder van alle mensen. Wat
een geweldige boodschap is dat! En die-en-die dan? Wordt die ook gered?
Ja, wat is er mis mee? Is het werk van Christus onvoldoende? Wordt er iets
van de mens verlangd? Nee toch! Het is volbracht, zei Hij. Toen was het ook
gedaan. Genade die overstroomt maakte Paulus bekend, en ook daarin is Hij
uniek. Petrus en de anderen spraken wel van genade, maar niet van over-
stromende genade. Dat doet alleen Paulus.

‘Het is niet te ontkennen, het staat in Romeinen 5.’

Er wordt niet zo vaak gepreekt uit Romeinen 5. Romeinen 3 en 4 nog wel,
want daar gaat het om het geloof van Abraham, en het door velen wegver-
taalde en weggeredeneerde geloof van Jezus Christus. Maar in Romeinen
5 gaan we terug naar Adam, en dan komt de hele christelijke theologie in
verlegenheid
. Paulus sprak in Romeinen 4 over genade (zie vers 16),
maar in Romeinen 5 over overstromende genade (vers 20). Want daar
gaat het om de rechtvaardiging tot in het leven van heel de mensheid!

‘Ja, heerlijk om dat te lezen, wat is dat toch geweldig he.’

Karl Barth spreekt Paulus na in zijn uitleg van de Romeinenbrief en leert
ook de redding van heel de mensheid. De theologen in grote verlegenheid,
want Barth was een groot theoloog en kon niet zomaar 1-2-3 tegengespro-
ken worden. Er ontspon zich een debat over ‘de rol van de mens’ in dat
geheel. Want Barth merkte terecht op, dat de verdienste van Christus groot
genoeg was voor heel de mensheid, zodat de overvloed van genade groter
is dan de gezamenlijke zonde(n) en overtredingen en krenkingen van de
mensheid! Dat leerde Barth (aan de voeten) van Paulus, de grote leraar
van de natiën, die zichzelf ook gered wist door overvloeiende genade!

Woord vandaag

‘Zo zijn er diverse redenen aan te wijzen waarom men Paulus verliet.’

Ook vandaag. De breedte van de christenheid erkent de werkelijke
boodschap die Paulus bracht, niet. Men maakt er soms een ingewikkeld
dogmatisch geheel van. Men denkt dat Paulus dit of dat leerde en dat
heeft men vervat in dikke dogmatieken. Ook in de geloofsbelijdenissen
zit vaak taaie dwaling verwerkt.

‘Zoals?’

Vind je in een van de geloofsbelijdenissen van de kerken ooit iets terug
van een hemelse bediening van het lichaam van Christus? Nee! Dat wil
niet zeggen dat zij, die dat door genade hebben leren zien, fout zitten. In
de regel is het zo, dat de meerderheid ernaast zit als het om waarheden
van de Schriften gaat. Verborgenheden? Ze bleven dat voor de grootste
meerderheid van de christenheid. God de Redder van alle mensen? Het
wordt stelselmatig ontkend en bestreden door de christenheid.

‘Maar, er lijkt vandaag de dag verlegenheid in kerken rond dat laatste
thema.’

André Piet (goedbericht.nl) wijdde er onlangs een goede, scherpe blog
aan. Juist als men de richting op lijkt te schuiven van de geweldige
boodschap van genade, moet je oppassen. De geloofsbelijdenis (artikel
37 NGB!) wordt niet aangepast.
Pas als men de belijdenis aanpast ga ik misschien denken dat men van
gedachten is veranderd, en de belijdenis heeft aangepast aan de Schrift
en niet andersom. De dominees en kerkenraden en synodes en profes-
soren zijn met handen en voeten en vooral mond gebonden aan de ge-
loofsbelijdenis!

‘Ik kan niet anders dan het met je eens zijn. Het is een feit.’

Zij moeten voor hun reputatie (inkomen) oppassen. Daarom gaan do-
minees en professoren die er anders over denken pas na hun emeritaat
erover schrijven. Dat ze dan minder preekbeurten (€) krijgen, moeten
ze maar op de koop toe nemen. Wijlen Jan Bonda schreef er over. Hij werd
opvallend gesteund door diverse professoren, want die weten best wel hoe
het zit. Als je met hen de belijdenissen opzij schuift en de grondtekst gaat
lezen, dan weten zij dat zij moeten erkennen dat de boodschap van de red-
ding van allen waar is! Het getuigenis van de Schrift is, dat God de Redder
van alle mensen is, in het bijzonder van de gelovigen. Paulus zegt dat zon-
der een ‘ja maar’ of een ander voorbehoud. Dát geloven wij en dát is de
boodschap van Gods genade!

Woord vandaag

‘Paulus was al tijdens zijn leven een eenzame geworden.’

Aan het einde was alleen Lucas nog bij hem, Lucas, de arts. Zo voorzag God
in een geneesheer toen de apostel het levenseinde zag naderen. Er waren
toen niet veel getrouwe broeders meer, die de oud geworden apostel nog
volgden. Hij constateert met verdriet, dat ‘allen in Asia van hem afgekeerd
werden’. Van wie? Paulus! Misschien zeiden de mensen toen wel: ‘Nee,
maar het gaat om de woorden van Jezus zelf’.

‘Dat hoor je ook nu wel. Men heeft de woorden van Jezus liever dan die
van Paulus.’

Het is een schijntegenstelling die subtiel wordt geschapen. Een tegenstel-
ling die er dus niet is, want de woorden van Paulus zijn net zo door God
geïnspireerd als die van de Heer Jezus op aarde. Daarbij zouden wij  wel
bedenken, dat Paulus in 2 Corinthiërs 5 opmerkt, dat wij elkaar (…) niet
meer naar het vlees kennen, en indien wij ook Christus naar het vlees ge-
kend hebben, thans niet meer.

Christus naar het vlees kennen, dat betekent: Hij, die op aarde rondwan-
delde en steeds met de Naam Jezus genoemd werd?’

Ja, en dat was vóór het kruis. Na Zijn opwekking uit de dood en uit de doden
was Hij Christus en specifiek Christus Jezus. ‘In Christus Jezus’ is dan ook
een speciale aanduiding van de bijzondere geestelijke status die de leden van
Zijn lichaam hebben. Zij zijn ‘in Christus Jezus’ en zijn schatrijk met hemelse,
geestelijke zegeningen. Zij hebben een hemelse toekomst.

‘Waren deze dingen de reden, dat Paulus eenzaam was aan het einde?’

Als je het mij vraagt wel. Het evangelie is niet naar de mens. Genade is niet zo-
als de mens graag wil. Hij wil werken, er iets voor doen, maar dat gaat niet.
Want het gratis, voor niets, het valt je toe, je ontvangt het om niet. Het is Zijn
werk. Dat is geen mensgericht evangelie, dat is op God gericht goed nieuws!
Het eert Hem, van wie wij álles ontvangen: God, en Zijn geliefde Zoon!
Dat was voor de bejaarde apostel voldoende. Met een enorm uitzicht!

Woord vandaag

‘Die hemelse roeping, hadden de gelovigen uit Israël daar ook deel aan?’

In de tijd, dat Paulus predikte, waren er uit de Hebreeën, die Paulus’
prediking hoorden, dat geloofden en zo deel kregen aan het gezamen-
lijk-lichaam. Bedenk, dat Paulus zelf ook een Hebreeër uit de Hebreeën
was (Filippenzen 3:5). Zij worden in Hebreeën 3:1 aangesproken als zij,
die deel hebben aan de hemelse roeping. Ook daar wordt hetzelfde be-
grip in het Grieks (epouranion) gebruikt als in Efeziërs 1:3, 20; 2:6; 3:10
en 6:12.

‘Paulus had zelf deel aan het hemels koninkrijk?’

Jawel, dat zegt hij in 2 Timotheüs 4:18. Ook daar gebruikt hij het Griekse
begrip wat ik daarnet noemde. Daarmee bedoelt hij dus niet het konin-
krijk dat uit de hemelen op de aarde komt.
De uitdrukking ‘koninkrijk
van de hemelen’ komt alleen in Mattheüs voor. Daarmee sluit Mattheüs
precies aan bij Daniël 2:44 onder andere, waarin Daniël aangeeft, dat de
God van de hemelen een koninkrijk zal oprichten, dat gedurende de eo-
nen niet meer te gronde zal gaan.

‘Waarom hoor je deze dingen niet in de kerken van vandaag?’

Omdat men al in een zeer vroeg stadium van Paulus werd afgekeerd. Slechts
weinigen bleven hem en vooral zijn boodschap volgen. Velen gingen zich
richten op de aarde en het verdere gevolg werd merkbaar, de kerk ging zich
zien als het geestelijk Israël. Daardoor kon het niet uitblijven dat de kerk
zich in de plaats van Israël ging stellen. Het volk was definitief verworpen
door God, dacht de kerk. Maar dan had men Romeinen 9-11 niet goed bestu-
deerd. Daar staat in dat God Zijn volk niet verstoten heeft.

‘Men heeft dus Paulus al snel verlaten met alle gevolgen die dat had.’

Daarom is het een grote verwarring op alle enigszins belangrijke punten
van de heilige Schrift. Ook de eeuwige verlorenheid van de ongelovigen is
zo’n punt waarin de kerk de Schrift heeft losgelaten. De leer van de eeuwige
pijn of de eeuwige hellestraf staat niet in de Schrift. Het heeft geleid tot heel
veel angst, pijn, psychische problemen et cetera.

‘Ik ben ontzettend blij, dat dat uit mijn denken is verdwenen.’

De tegenwerker is er daardoor in geslaagd een schaduw op Gods heerlijkheid
te werpen, en het evangelie van genade om te draaien in een evangelie van
werken. Soms mooi verkapt en verpakt in prachtige bewoordingen, maar het
is zuurdesem, gist. Daarom is deze tijd zo bijzonder, dat de werkelijke bood-
schap van de Schrift op tafel komt. God ís de Redder van alle mensen, en Zijn
verzoeningswerk strekt zich uit over heel de schepping!