Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

19 november 2019

‘De geesten in de gevangenis.’

Ja zij zijn opgesloten, en mogelijk is 
het duisternis waardoor zij gevangen
zijn. En Petrus schrijft in zijn tweede 
brief opnieuw over deze geesten:

want indien God de zondigende bood-
schappers niet spaarde, maar hen in 
de donkere holten van de tartarus 
wierp, geeft Hij ze over om bewaard
te worden tot het tuchtigende gericht
                                     2 Petrus 2:4

Deze hemelse boodschappers (gees-
ten) worden in donkerte vastgehou-
den.

‘Dat zijn de geesten uit 1 Petrus 3?’

Vermoedelijk, want in beide tekstver-
banden lees je over Noach. De Heer
heeft in Zijn levendmaking aan deze
geheraut, niet tijdens Zijn dood. Dat
vormt dus evenmin bewijs voor een
bewust voortbestaan nadat iemand
gestorven is. De heidense leer van de
onsterfelijkheid van de ziel lees je in
de Bijbel niet. Plato leerde dat onder
meer. Ook in het christendom wordt
dat alom onderwezen.

‘Er zijn wel teksten voor.’

Ja, nog zo’n tekst waarmee men een 
bewust bestaan na het sterven wil be-
wijzen, is Filippenzen 1:23 (NCV):

Ik nu, word uit deze twee gedrongen,
en heb het verlangen om losgemaakt
te worden en tezamen met Christus 
te zijn, want dat is verreweg het best

Ook in de herziene statenvertaling is 
het goed weergegeven. De apostel be-
spreekt in Filippenzen 1 drie mogelijk-
heden. Leven of dood (vers 20), leven
of sterven (vers 21). En hij vertelt zijn
keuze niet. Lees vers 23: 

Ik nu word uit deze twee gedrongen

Daarover morgen meer.

18 november 2019

‘Hij werd opgewekt.’

Toen kon Hij niets zeggen over wat Hij
in de dood beleefd had. Want Hij had 
niets meegemaakt. De traditie zegt, 
dat Hij toen -in het graf liggend- de 
geesten in de gevangenis toegespro-
ken heeft.  1 Petrus 3:17-19 zegt:

want Christus is eenmaal vanwege de 
zonden voor ons gestorven, als Recht-
vaardige voor onrechtvaardigen, op-
dat Hij ons tot God zou leiden; in het 
vlees weliswaar gedood, in de geest 
echter levendgemaakt

‘Toch een duidelijk woord.’

Ja, en dat levendgemaakt in de geest 
is niet tijdens Zijn dood geweest. Dat 
was pas in de opstanding zo. Hij is vol-
gens Hebreeën door de hemelen ge-
gaan met Zijn bloed. Direct na Zijn op-
standing. Hij heeft Zich aan Vader ge-
toond en pas daarna mocht Maria de
Heer aanraken. Mogelijk heeft Hij in
de 40 dagen tot Zijn hemelvaart ook
aan die geesten in de gevangenis ge-
heraut dat Hij de Opgestane is. 

‘Opmerkelijk is dat.’

In 1 Petrus 3:19 staat:

waarin Hij ook heenging en de gees-
ten in de gevangenis geheraut heeft

Petrus licht verder toe welke dat zijn:

diegenen, die eenmaal weerspannig 
waren, toen het geduld van God in de
dagen van Noach wachtte, terwijl de 
ark opgericht werd…
                                     1 Petrus 3:20

Tegenwerkende geestelijke machten 
zijn toen gevangen gezet en wachten 
op hun gericht. Het betreft geesten. 
En dus geen mensen; een mens is een
ziel, maar wordt nooit in de Schrift als
een geest aangeduid. De Heer heeft
destijds een bijzondere boodschap af-
gegeven aan die geesten. 

17 november 2019

‘De hel ontbreekt in de Bijbel.’

Gelukkig wel, ja. Als er een hel is, dan 
ontstaat die doordat mensen anderen
iets aandoen. Het leven kan door ande-
ren tot een hel worden. Maar als men-
sen overleden zijn leven zij niet bewust
verder. Zij zijn dan dood, zich van niets
bewust tot de dag van de opstanding. 
En dat laatste is voor de ene groep (li-
chaam van Christus) bij de bazuin van 
God naar 1 Thessalonicenzen 4:13-18. 
En een andere groep bij de opstanding
van de rechtvaardigen.

‘Wanneer is dat?’

De opstanding van de rechtvaardigen is
75 dagen na het einde van de 70^e jaar-
week van Daniël 9:24-27. Dat betreft de
1335 dagen die Daniël 12:12 staan. Wij
weten niet wanneer de laatste jaarweek
begint, dat is pas ná de bazuin van God.
We zijn erg gezegend nu we dit uitzicht 
mogen hebben. Opstanding van doden 
en uit de doden is voor zeer velen onbe-
kend. En ná de duizend jaren zal een al-
gemene opstanding plaatsvinden. Dat 
is die van de jongste dag ofwel de laat-
ste dag. 

‘Dat is de grote witte troon.’

Die wordt ook wel de opstanding tot 
oordeel genoemd. In tegenstelling tot 
eerdere opstandingen; die zijn tot le-
ven. In de opstanding is leven weer te-
rug. In de zogeheten ‘tussentoestand’ 
weet de mens van niets. Het is voor de
overledene alsof een seconde na ster-
ven de ogen weer open gaan. Lazarus
had niets te melden toen hij opstond 
in Johannes 11. Toen de Heer Jezus op-
gewekt werd, wist Hij niets te zeggen 
over de tijd dat Hij dood was.

16 november 2019

‘Dal Hinnom is de hel niet.’

Zo is dat. Dat weet iedereen die even
de moeite neemt wikipedia te raad-
plegen. Of een gewoon handboek bij
de Bijbel. Of nog beter: Israël bezoe-
ken en daar zelf gaan kijken. Het is nu
een mooi park, waar je lekker kan wan-
delen of op een bankje zitten. Niks hel.
Ook de hades (NBG: dodenrijk) is geen
hel. Volgens de Bijbel is daar geen be-
wustzijn. Het is een aanduiding van de
‘toestand’ van de ziel na het sterven.

‘Wat betekent hades dan?’

En dat ontgaat de mensen in de uitleg;
het is letterlijk: onwaarneembaar. Dat
is precies wat de ziel is als iemand o-
verleden is. Want dat is ook de beteke-
nis van het Hebreeuwse woord sheol. 
Dat wijst op iets onbekends; het heeft
met vragen te maken. Je kunt je afvra-
gen waar de overledene is. Die bestaat
niet langer; de ziel is niet langer waar 
te nemen. Dus het woord hades dat in
de aloude Statenvertaling met hel ver-
taald is, is niet de klassieke hel. 

‘Dan blijft er niet veel over.’

Ja, en zo komen de verdedigers van de 
hel in het nauw. Blijft alleen het meer
of de poel van vuur over. Wanneer in 
Openbaring 20 staat, dat het beest, de
valse profeet en de satan erin gegooid
zijn, spreekt de tekst over pijniging. Bij
deze drie gaat het echter om geestelij-
ke machten. Je leest verderop in Open-
baring 20:15 dat mensen ná het gericht 
(grote witte troon) in het vuur komen.
Dat is voor hen de tweede dood – géén
pijniging. Ze worden op Zijn tijd levend-
gemaakt, God heeft het laatste woord.

15 november 2019

‘Bemoediging in het Woord.’

De woorden van onze hemelse Vader 
bieden werkelijk troost en uitzicht. En
in Zijn wil worden we ons meer bewust
van Zijn liefde. De Heer Jezus is het, Die
de weg bewandelde:

want Ik ben uit de hemel neergedaald,
niet opdat Ik Mijn wil zou doen, maar
de wil van Hem Die Mij gezonden heeft
                                   Johannes 6:38

Gods wil ontspringt uit Zijn liefde, en
die gaat allen bereiken.

‘Gods wil doen was nodig.’

De Zoon deed dat. En Hij vertelde wat
de Vader precies wilde:

en dit is de wil van de Vader, Die Mij 
gezonden heeft, dat Ik van alles wat 
Hij Mij gegeven heeft, niets verloren 
laat gaan, maar het doe opstaan op 
de laatste dag
                              Johannes 6:39

Aangezien de Vader alles aan de Zoon
heeft gegeven, zal Hij allen redden. Hij
laat niets verloren gaan. Dat is heel an-
ders dan de traditie die beweert dat 
het meerendeel van de mensen voor
eeuwig verloren gaat.

‘Ja, heerlijk, ben ik erg blij mee.’

Hoe verwoestend heeft die traditie 
in mensenlevens gewerkt. Want hele 
diepe angsten riep het op. Mensen 
konden daardoor niet sterven. Velen
hebben het geloof vaarwel gezegd,
omdat de traditie zei, dat zoiets als
de hel bestaat. Hadden ze maar de
grondtekst kunnen lezen. Dan had-
den ze geweten het dal Hinnom vlak
bij de oude stad Jeruzalem geen hel
is. Maar in de toekomst een vuilver-
brandingsplaats zal zijn.