Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Die gemeente neemt een aparte plaats in Gods plan in.’

Met name de Efezebrief is hierin geweldig belangrijk. Wat speelt, is
de plaats die Israël inneemt. Dat is voortdurend in Paulus’ brieven
een punt om op te letten. Ook spreekt hij regelmatig – in Romeinen
en Galaten – over ‘de wet’. Dat is een aanduiding voor de Thora zoals
die door Mozes aan Israël doorgegegeven werd. We hebben gezien,
dat er in feite 3 ‘pakketten’ door hem aan ons gestuurd zijn.

‘Ja dat was afgelopen zondag, samen met Christus.’

Pakket 1 was 1,2 Thessalonicenzen, pakket 2 is Romeinen-Galaten en
1,2 Korintiërs en pakket 3 is Efeziërs, Filippenzen, Kolossenzen. Ook
kwam naar voren, dat het woord van het kruis niet in pakket 1 klinkt,
maar juist wel in pakket 2 en 3. En dat geeft grote veranderingen.
Door Zijn dood en opstanding is veel veranderd. De oude mensheid,
en dus ook het vlees, is gekruisigd samen met Christus.

‘Wij zouden zo rekenen, toch?’

Zeker. Wij gaan geestelijk zien, dat wil zeggen: wij gaan rekenen zoals
God rekent. Ook kwam dat afgelopen dinsdag in de bijbelstudie
Galatenbrief even naar voren. Wij rekenen onszelf dood voor de zonde,
voor de wet en voor de wereld. Nu hebben veel christenen en gelovi-
gen minder moeite met punt 1 en 3 (zonde en de wereld) om mee te
leren rekenen, maar meer moeite met punt 2 (de wet).

‘Dat herken ik, er is veel discussie over.’

Dat is zo, ja. Men wil de reikwijdte van de strekking van de wet (die
via Mozes kwam) graag bespreken. In die zin, dat de wet van Mozes
ook voor gelovigen vandaag geldt – als leefregels. Allerlei teksten wor-
den gebruikt om hun positie vast te leggen en gelovigen te brengen
tot een leven onder de wet. Hoe zit dat? Diegenen die de Galatenbrief
lezen, zouden op dat punt duidelijkheid hebben.
Omdat Galaten waarschijnlijk eerder geschreven werd dan Romeinen,
kijken we morgen eerst hoe het woord van het kruis daarin klinkt. 

‘In elk geval is het wonderlijk, die plaats van de gemeente.’

Het is ook bijna niet te bevatten, dat wij zo’n boodschap aan die
hemelingen zullen kunnen brengen. Ons domein is in de hemelen
zegt Filippenzen 3:20 ons. We zijn gewone mensen, en kennen een
ongewone God. De Vader van onze Heer Jezus Christus. Wat een
groot God is dat, die liefde is en door het kwaad, de zonde en duis-
ternis heen Zijn doel bereikt.

‘En in dat hele plan vervult de gemeente een centrale rol.’

Ja, hoe is het mogelijk. Dat wij daarvoor uitgekozen zijn van voor
de neerwerping van de wereld. God zag ons toen al in Christus.
In de Geliefde waren wij uiterst begenadigd. En nog steeds. Geen
filosofie die daar tegenop kan. Hij, Christus, is onze filosofie. Hij
is het, die ons Hoofd is. En Hij heeft ons lief.

‘Tsja, indrukwekkend, die liefde van Christus.’

Die gaat alle kennis te boven. De liefde van Christus dringt ons, ook
straks wanneer we lijfelijk daar zullen zijn. Juist daar zullen we tonen
wat de liefde en genade van Christus betekenen. Alles. Ook voor de
hemelse machten zal dat het zijn, wat hen tot onderschikking aan
en aanbidding van de ene ware God brengt. Want het kwam alles
bij de Vader van de heerlijkheid vandaan. Alles is uiteindelijk uit,
door en tot Hem. Hem zij de heerlijkheid!

‘Best logisch, dat die hemelse machten het evangelie bestrijden.’

De boodschap van het kruis houdt in, dat de machten openlijk
tentoongesteld zijn. Dat Christus Jezus overwon, op die manier.
Dat lees je in Kolossenzen 2:15 :

de soevereiniteiten en de gevolmachtigden ontmantelend stelt
Hij hen in vrijmoedigheid tentoon, daarin over hen zegevierend

Dit is een moeilijke tekst, met voor ons woorden die we niet zo
vaak lezen. Wie zijn die soevereiniteiten en gevolmachtigden?
Dat zijn hemelse machten. Waarom?
Omdat toen aardse soevereiniteiten niet ontmanteld werden.
Het Romeinse juk bleef. De keizer in Rome bleef dat. Pilatus en
Herodes bleven aan.

‘Ja, eigenlijk best logisch. Op aarde hielden zij de macht.’

Het woord ‘soevereiniteit’ betekent: de hoogste macht, die zelf
kan handelen zonder eerst anderen te moeten raadplegen. Je had
bijvoorbeeld de keizer in Rome als een soeverein heerser. Die werd
door het kruis niet ontmanteld. De hemelse soevereiniteiten wel.
In Kolossenzen 2:10 staat, dat Hij het hoofd is van iedere soeve-
reiniteit en gevolmachtigde.

‘Dus die hemelse machten werden in feite toen ontmanteld.’

Dat is wel het effect van het kruis. Ze zullen in de komende eonen
door de gemeente nog meer horen van het evangelie van verzoe-
ning door de dood van Christus heen. En van wat werkelijk het ge-
volg van het kruis is. Dat ook voor hen genade is, en dat vrede ge-
maakt is. Dat lijkt bijna ongelooflijk, maar Efeziërs zegt dit!

‘Het wordt wel duidelijk zo, voor ons het gebied boven.’

We zijn bemoedigd wanneer de apostel dit zo benoemt in Filip-
penzen. In Efeziërs 2:6,7 staat duidelijk dat Hij in de komende
eonen door ons heen Zijn genade zal laten zien aan de hemelse
machten en krachten. Daarna staat in Filippenzen 3:20, dat ons
domein de hemelen toegebehoort. Hij geeft boven al wat wij
ook maar kunnen verzoeken of bidden.

‘Troost, verwachting en Zijn liefde, heerlijk.’

Het uitzicht dat Hij geeft, is geweldig. Christus Jezus zegt, dat
wij boven thuis horen, daar zijn. De unieke bediening van de ge-
meente die Zijn lichaam is, wordt natuurlijk betwist door die he-
melse machten en krachten. En die werken via mensen om deze
boodschap, dit evangelie te bestrijden. Zij willen ons liever doen
geloven dat wij net als Israël een aardse toekomst hebben.

‘Je leest toch duidelijk, dat wij niet aards gezind zouden zijn.’

Daarom zegt hij in Filippenzen 3, dat velen wandelen als vijan-
den van het kruis van Christus. Zij zijn vrienden van Christus, maar
de boodschap van het kruis, het woord dat daarvan spreekt, er-
kennen zij niet. Hebben vaak geen idee wat voor gevolgen dat
heeft. En dus bestrijden zij óók de boodschap van de hemelse
roeping en bediening van het lichaam van Christus. 

‘Dat woord ‘toebehoren’ uit Filippenzen 3:20, komt meer voor?

De apostel gebruikt het daar om uit te drukken wat de band van
de uitgeroepen gemeente is met hun domein. Dat is in de hemelen
en dat lichaam van Christus hoort daar. Het is ermee verbonden
op een onoplosbare manier. Het is het wezen van de gemeente.
Daar ligt de oorsprong en het doel van deze uitgeroepenen.

‘Het woord toebehoren wordt ook voor Petrus gebruikt?’

Ja, en dat in de Galatenbrief die we vanavond weer hopen te
bespreken.  Paulus spreekt hem bij een ontmoetingsmoment
scherp aan en zegt: ……indien jij, die een Jood bent*….. (2:14)
Wel, dat woordje bent* staat met een * in de tekst, om te
laten zien, dat het een ander woord is dan het gebruikelijke
trefwoord. Hier gaat het om het woordje toebehoren.

‘Ja, ok, en wat betekent dat dan?’

Petrus behoorde het Joodse volk toe. Hij was een geboren Jood,
en zo was hij er heel nauw mee verbonden. Hij kon zich er zelfs
niet los van maken. Net zoals u en ik Nederlander zijn, of welke
andere nationaliteit dan ook. Iemand die geboren is in Amerika,
zal altijd Amerikaan blijven. Die behoort Amerika toe.
Zo was Petrus Jood en zo geldt dat voor ons domein, dat is ons
werkterrein, daar horen wij thuis en kan niet anders dan in de
hemelen zijn!