Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Dank echter aan God, Die ons
altijd doet zegevieren in de
Christus en de reuk van Zijn
kennis openbaar maakt door
ons in iedere plaats
         2 Korinthiërs 2:14

De overwinningsgeur is altijd
te ruiken wanneer de zuivere
onvermengde genade naar
voren komt. In deze tijd uniek:
het evangelie van Paulus, dat
op grootse wijze de kennis van
God en Zijn Christus uitbrengt.
Het maakt ootmoedig; zoals
Christus Jezus in overgave en
onderschikking wandelde, zo
ook wij.
Zijn geloof was bepalend en
Zijn God en Vader geeft de
overwinning. Zo wandelen wij
in geloof, niet op dat wat wij
waarnemen.

Dank echter aan God, Die ons
altijd doet zegevieren in de
Christus en de reuk van Zijn
kennis openbaar maakt door
ons in iedere plaats
         2 Korinthiërs 2:14

Paulus spreekt hier in een
vorm van gelijkenis. In die
dagen was de terugkeer van
een Romeinse generaal een
groots gebeuren.
De stad liep uit om de stoet
soldaten binnen te halen.
Bij zo’n processie brandde  
men wierook als de geur van
overwinning
Bij verkondiging van God én
Zijn Christus is de welriekende
reuk van overwinning te allen
tijde aanwezig. De triomf is:
het evangelie van de genade
van God klinkt en dat spreekt
van overwinning over dood,
zonde en verderf.
Leven, gerechtigheid, liefde,
onbederfelijkheid; dát is wat
Vader geeft!

Dank echter aan God, Die
ons altijd doet zegevieren in
de Christus
        2 Korinthiërs 2:13^a

God heeft dé overwinning
gegeven in Zijn Zoon.
De dood ís overwonnen; niet
door Christus Jezus, maar door
Zijn Vader, Die Hem opwekte
uit de doden. Paulus en zijn
medearbeiders; hun werk is
overwinnend, want het woord
dat zij brengen spreekt van de
Grote ‘Overwinnaar’ over alles:
God, de Vader. De verzoening
door de dood van de Zoon is
alomvattend. U, jij en ik zijn
daarin nu al geroepen; slechts
een kwestie van tijd, dat allen
daadwerkelijk delen in de liefde
van God in Christus Jezus!

heb ik geen ontspanning
gehad in mijn geest hierin,
dat ik Titus, mijn broeder,
niet vond, maar afscheid
genomen hebbend van hen
vertrok ik naar Macedonië
     2 Korinthiërs 2:13

Paulus’ oversteek was door
de geest geleid. De Heer, in
Zijn liefde, maakte duidelijk
dat hij in Macedonië moest
zijn. De ene keer was het
‘de satan die verhinderde’
(1Thessalonicenzen 2:18).
We lezen, dat ‘de geest van
Jezus’ destijds verhinderde
om naar Bithynië te gaan.
We lezen ook, dat de heilige
geest verbood het woord in
(de provincie) Asia uit te
spreken (Han.16:6,7).
Toen werd Paulus geleid om
naar Troas te gaan en voor
de eerste keer over te varen
naar Macedonië. In onze tijd
leidt de Heer vaak door de
omstandigheden; soms gaat
het de ene, dan weer een
andere kant op. Meestal is
het goed te blijven waar je
geroepen bent.

heb ik geen ontspanning
gehad in mijn geest hierin,
dat ik Titus, mijn broeder,
niet vond, maar afscheid
genomen hebbend van hen
vertrok ik naar Macedonië
     2 Korinthiërs 2:13

Paulus wilde de zeer trouwe
en betrouwbare Titus graag
spreken. Die was in Korinthe
geweest en kon uit eerste
hand zeggen hoe het met ze
is. Geen rust voor de geest;
dat was vaker zo bij Paulus.
De Heer gaf aan hem zeer
veel; een bediening tot het
roepen van de gemeente
die het lichaam van Christus
is. Zorgen voor plaatselijke
gemeentes; het vele lijden,
de verdrukkingen. De Heer
gaf hem bijzondere kracht;
Zijn genade was genoeg in
allerlei omstandigheden.
Zo is het ook voor ons; niets
is er, dat kan scheiden van
Gods liefde!