Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Weet je wat volgens mij regelmatig gebeurt?’

Wat bedoel je?

‘Dat binnen kerken/gemeentes waarheden van Gods woord geen toegang
krijgen omdat de dominee/voorganger/broederraad geen onrust onder
de mensen wil.’

Verklaar je nader.

‘Als de dominee bijvoorbeeld ontdekt door Schriftstudie, dat God de redder
van álle mensen is. Dan kan hij dat niet zeggen, omdat het ingaat tegen artikel
37 van de Nederlandse geloofsbelijdenis én omdat het teveel opschudding zou
veroorzaken.’

Dat zeer zeker, Paulus veroorzaakte ook veel opschudding in zijn tijd.
Hij spreekt in Efeze 4 over het systematische, planmatige, van de dwaling.
Daar zitten de dominees en voorgangers in gevangen. Het wordt op de theolo-
gische opleidingen al bijgebracht. Het maakt niet uit, in feite of het een univer-
sitaire studie of een bijbelschool betreft. Men moet zich aanpassen aan de
leer van de kerk of het evangelische verband waarbinnen men werkt.

‘Hoe zeggen ze dat ook alweer: wiens brood men eet…..’

Ja, in feite zijn dominee en voorganger gebonden omdat men salaris van kerk of
gemeente ontvangt. Als hij dan gaat zeggen dat God écht de redder van alle mensen
is, dan kan hij het wel schudden. Men wordt bestickerd met de term: ‘alverzoener’
en in de hoek van de sekten geplaatst.

‘Zeker weten. Men zal de gang naar de gemeentelijke sociale dienst moeten maken.
En je krijgt een negatieve publiciteit in bladen als Uitdaging, en in het Nederlands
Dagblad en het Reformatorisch Dagblad natuurlijk.’

Paulus werd ook regelmatig flink achterna gezeten door juist zijn vroegere
judaïstische medestanders. Er werden zelfs moordcomplotten tegen hem gesmeed.
Hij ontkwam steeds door de leiding van de Heer.

En hij was onafhankelijk. Hij maakte tenten en voorzag zelf in levensonderhoud.
Hij kon steeds dat zeggen wat God wilde, en hoefde ook geen politiek te bedrijven
om de bekende kool en geit te sparen om zijn eigen positie zeker te blijven stellen.

Dat is een enorm voordeel. Ook al verlieten allen in Asia hem, hij was niet
afhankelijk van hun giften en kon doorgaan met de boodschap die écht blij maakt.

‘G
elukkig maar, anders hadden wij nu misschien niet zo van zijn brieven kunnen
genieten.’

‘He, nou heb ik dat stukje in de krant ook gelezen. Die dominee Verhoeff, die
zei zoiets van dat de mensen dan een soort ’thuislezers’ worden?’

Als je het mij vraagt doelt hij er dan op, dat de kerk zich isoleert van de samen-
leving, als je je alleen richt op de omgang  met God en zijn Woord. Men refereerde
aan het boek van Siebelink, dat in feite gaat over de volgelingen van wijlen dominee
Paauwe, die de kerk werd uitgezet. Degenen die vandaag de dag  hem lezen, gaan
niet naar de kerk op zondag, maar lezen thuis zijn preken.

‘Reageerde Dekker daarom zo fel?’

Ik denk het. En mijns inziens terecht, omdat hij opkwam voor waar het allemaal om
draait: de omgang met God en zijn Woord.

‘Die de Kruijf was het met hem eens, toch?’

Ja, Gerrit de Kruijf, hoogleraar systematische theologie aan de Protestantse
Theologische Universiteit in Leiden, was het met Dekker eens:
het draait om de omgang met God. ‘De kerk bestaat niet tot het nut van het
algemeen, maar tot heil des volks. Het unieke van een kerk is dat er een kaars
brandt, een licht in de wereld. Het is lijfelijk de plek waar mensen heil zoeken.
Op zichzelf is dat maatschappelijk nutteloos.’

‘Het draait om de verkondiging van het evangelie?’

Dat zeer zeker ja. Mensen moeten in de samenkomst kunnen horen wie Christus is,
wat Hij deed en doet en zal doen. Daar is de plaats waar Hij, als het goed is,
verkondigd wordt.
Even afgezien van het feit, dat de kerken een groot deel van het échte evangelie
zijn kwijtgeraakt in de loop van de eeuwen.

‘Maar zie jij de gemeente dus niet als een soort Leger des Heils?’

Die doen heel veel goed werk en staan midden in de samenleving. Soms vraag ik me
wel af, of bij hen de verkondiging met de mond niet wat op de achtergrond is geraakt.

‘Het vergt wel heel veel inspanning om zo ver als het Leger des Heils te komen,
denk ik.’

Als je de brieven van Paulus leest, kun je je afvragen of hem zoiets voor ogen stond.
Is het niet meer: doen wat je hand vindt om te doen, in wat op je weg komt?

Gisteren meldde de christelijke krant een symposium, waar 2 theologen en
een socioloog reageerden op Heeft de kerk zichzelf overleefd? van godsdienst-
socioloog Gerard Dekker.
Als antwoord op een scherpe opmerking van dominee Peter Verhoeff, synode-
preses van de PKN, reageerde Dekker fel en merkte op:
….’maar de kerk moet zich wel weer gaan richten op de omgang met God en zijn
Woord. Waar zijn we mee bezig als kerken ons weer eens voorrekenen dat ‘onze
vrijwilligers de samenleving zoveel miljoen besparen’?

Je krijgt mensen in de kerk, legde Dekker uit, die komen voor het mooie ritueel
bij het huwelijk, voor het buurtwerk, voor de mooie muziek, maar niets te maken
willen hebben met de kern van het christelijk geloof. Dat moet de kerk, meent
Dekker, zichzelf niet aandoen.

In zijn boek kritiseert Dekker de drang van de kerk om zich maatschappelijk
relevant te maken. ‘Een kerk die daarin opgaat, loopt het gevaar vervreemd
te raken van het evangelie.’

Dekker, emeritus hoogleraar godsdienstsociologie, wijst op de kern waar het
allemaal om draait: de omgang met God en zijn Woord. Hij signaleert terecht
dat als de gelovigen als groep maatschappelijk willen meetellen, het al snel
leidt tot afwijken van die kern.

Als je het Paulus zou vragen, wat zou hij dan zeggen? Dit misschien?

‘Indien jullie dan gezamenlijk opgewekt werden met Christus, zoekt wat
boven is, waar Christus is, aan Gods rechterhand zittend.
Weest bedacht op wat boven is, niet op wat op de aarde is;
want jullie stierven en jullie leven is verborgen met de Christus in God.
Wanneer Christus, ons leven, openbaar gemaakt wordt, dán zullen ook
jullie met Hem openbaar gemaakt worden in heerlijkheid.’

Kolossenzen 3:1-4, concordante vertaling.

‘Ja dat van gisteren was duidelijk. Hoe word je standvastig in
je geloof? Hoe kun je dan voorkomen dat je met de rest meegaat?’

Blijven bij wat God zelf zegt. De Schrift is niet onduidelijk. Steeds
toetsen aan de Schrift zelf ‘of de dingen naar de Schrift zijn’ die op
je af komen. Paulus navolgen. Dat is wezenlijk.

Dat is heel wat anders dan een cursus profetie of zo volgen.
Luisteren naar de stem van God, daar hoef je geen (dure) cursus voor
te volgen. Ga zelf aan de slag met de Schrift. Dan ga je vanzelf Gods stem
verstaan. Hij spréékt, en dat doet Hij op elke bladzij van de Bijbel.
Maar niet in allerlei dromen en visioenen, of via een of andere cursus.

‘Dat mensen daar in trappen he. Wonderlijk dat ze zich zo laten beet-
nemen. Hoe zou dat komen?’

Als je niet gefundeerd bent in de Schrift zelf, sta je open voor alles wat
er maar gebracht wordt en langs komt. Heb je je wortels in de Schrift,
dan zie je vaak van veraf al hoe laat het is. Kan best moeilijk zijn om van
een berg traditie af te komen. Maar als je die ballast eenmaal kwijt bent,
besef je je geweldige rijkdom in Christus Jezus.

Dan ben je niet meer af te brengen van de geweldige verwachting die in
je leeft. God is getrouw, Zijn plan zal doorgaan, hoe dan ook.

Hij bereikt Zijn doel, en doet wat Hij gezegd heeft!

‘Ja, je merkt, als je oren ervoor open staan, dat er veel prediking
op gericht is, de mensen bezig te doen zijn met van alles en nog wat.’

Precies. Laatst verzuchtte Klaas Goverts nog in een van zijn studies,
dat je in sommige gemeentes altijd zoveel moet. De ene keer moeten
we met zijn allen dit, de andere keer met zijn allen dat.

‘Klopt helemaal, het is mij de laatste jaren steeds meer gaan opvallen.’

De christenheid -ook de evangelische- wordt heen en weer bewogen met
allerlei wind van leer. Wie hoort ooit nog iets over ‘het koninkrijk van
kracht’ van wijlen John Wimber? Jaren geleden was hij gevierd in Nederland
en zijn boeken werden grif gelezen.
Of: ineens moesten we met zijn allen naar Toronto voor een speciale blessing.
Hoor je er nu nog wat van? Zou er nog heel wat gelachen en gevallen worden
‘in de geest’ – wat voor geest dat ook moge zijn?

‘Tsja, men komt met van alles opdagen wat wij wel of niet zouden moeten.’

‘Inderdaad, hoe langer hoe meer kom je steeds uit bij dat ene woord van God.
Dat is onveranderlijk en vast. Zijn beloften zal Hij vervullen.’

We zien uit naar de terugkeer van onze Heer Christus Jezus!