Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Vader heeft ons lief; dat is heel fijn om te weten.’

We weten ons geborgen in Zijn liefde. De Zoon van Zijn liefde is de Eerstge-
borene van heel de schepping. Hij was de eerste. In Kolossenzen 1:17 staat:

Hij is voor alles

Dat betekent dat Hij, die als eerste geschapen werd door de Vader, daarom
voorafgaand aan al de andere schepsels was. Hij is daarom hoger dan al wat
na en in Hem geschapen werd. Hij was Heer van meet af aan. Hij was de hoogste
van de hemelse rangorde.

‘Dat hebben we gisteren gezien op de studiedag, ja.’

Hij, Christus Jezus, was in de vorm van God (Filippenzen 2:6). En toen was Hij
Heer (Grieks: Kurios). Later werd Hij mens en in Filippenzen staat, dat Hij kwam
in de gelijkenis als mens, in de gedaante van mens. Toen had Hij zich leeg gemaakt
van de vorm van God en kwam in de vorm van een slaaf. Hij diende. Hij was te mid-
den van Zijn volk en was niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen
en Zijn ziel te geven als losprijs voor velen.

‘Dat was een enorme verootmoediging. Hij deed wat Vader wilde.’

Ja, en Hij was de Heer en kwam als zodanig, Hij daalde af in de lagere delen van
de aarde (Efeziërs 4:9). En waar Hij vandaan kwam schrijft de apostel zijn brief:

De eerste mens is uit de aarde, aards;
de tweede mens is de Heer uit de hemel                 1 Corinthiërs 15:47

Hij kwam dus uit de hemel. Hij werd op aarde als Heer erkend, velen spraken
Hem aan met die titel ‘Heer’. Dat deed bijvoorbeeld de Samaritaanse vrouw, dat
deed Filippus, et cetera. Niettemin leidde Zijn wandel en dienstbetoon tot eer van
Vader tot de diepte van de dood van het kruis. Met alle gevolgen daarvan!

‘Mooi, die uitkomst van Gods plan. Enorme heerlijkheid. We zijn onderweg.’

De verwachting die wij hebben is niet tot ons beperkt. Het gaat om heel de
schepping, die in en door en tot (in) de Zoon van Zijn liefde geschapen werd.
Als je daar iets van beseft, dan is dat adembenemend. Hij is het, die het Begin
van Gods schepping is (Openbaring 3:14). Dat wil zeggen: Hij is het Origineel,
en al wat God schept is door Hem, en Hij had een grote heerlijkheid.

‘Het is weer wonderlijk te beseffen, dat Hij mens werd.’

Hij verliet die heerlijkheid om Mens te worden en zelfs uiteindelijk te lijden
en te sterven. Dat ging heel diep, en we hebben er geen idee van, wat het voor
de Zoon (en dus ook voor de Vader!) betekende. Het getuigt van een diepe
en eigenlijk weergaloze liefde, dat Hij zo afdaalde en in de gedaante als Mens
nog een weg ging in gehoorzaamheid tot en met de dood van het kruis.

‘Je wordt er stil van.’

We zijn steeds onder de indruk van wat Hij voor ons betekende en nu is.
Hij zorgt zelf voor de leden van Zijn lichaam en troost, bemoedigt, bouwt op
door Zijn genadevolle woorden. Hij laat het niet te hoog komen in ons leven,
maar zal met de beproeving óók voor de ‘uitstijging’ of uitkomst zorgen!
Zijn liefde staat daar garant voor. 

‘Ik kreeg goed door gisteren, dat de Heer ook leefde op het Woord.’

Geboorte is nieuw leven en opstanding uit de doden is ook nieuw leven, maar
dan na de dood! En dat is geweldige betekenis van de opstanding van Christus.
Nieuw, onvergankelijk en onverderfelijk leven, onsterfelijkheid uiteindelijk voor
iedereen. Heel de schepping zal aan het eind van Gods plan geworden zijn tot
een nieuwe en delen in de alles overstijgende heerlijkheid van Christus. God zal
alles in allen zijn en we zullen achteraf terugkijken en ontdekken waarom en
waartoe alles was: tot eer en verheerlijking van de Vader!

‘Die heerlijkheid die komt, ik denk daar vaak aan. Vooral als ik het lijden zie.’

En de heerlijkheid zal voor de Zoon het grootst zijn, wanneer Hij de vrucht van Zijn
lijden en sterven zal zien. Hij werd opgewekt door Vader, die geweldige derde dag,
toen werd alles anders. Voor Vader ook, hoewel die het hele plan overzag. Voor de
schepping werd alles anders, de hemelse machten hebben dit gezien en zijn ver-
wonderd over wat allemaal gebeurde met de Zoon. Natuurlijk al eerst dat Hij mens
werd en vervolgens, dat Hij diep moest lijden en zelfs aan het kruis moest sterven.

‘De tegenwerker was alert en beproefde Hem in de wildernis.’

De Heer was daar 40 dagen en nachten, een tijd van beproeving, die leek op de tijd
dat Mozes op de berg Sinaï was. Daar is de Heer misschien toen ook geweest. In elk
geval staat er, dat de diabolos, de door elkaar werper, Hem meenam op een hoge
berg en daar alle koninkrijken van de wereld en hun heerlijkheid liet zien. Dat zou
aan de Zoon toevallen als Hij één keer Zijn knieën zou buigen voor hem. Een be-
proeving, die inspeelt op menselijke zwakte en begeerte van het vlees.

‘De Heer antwoordde met “er staat geschreven”.’

Beter antwoord kon Hij, als het Woord van God, niet geven. In de onderwijzing van
Ieue staat, dat alleen Ieue Alueim (de Heer God) aanbeden mag worden. Daar hield
de Zoon het op. Dat leidde Hem, Hij was al van jongs af aan vertrouwd met de Schrif-
ten en op 12-jarige leeftijd was Hij al druk in gesprek met de geestelijke leiders van
Israël over Tenach. En Hij leefde naar het onderricht, waarvan Hij gaandeweg ontdek-
te, dat het over Hem zelf ging! Door de kracht van de heilige geest kon Hij zo leven! 

‘Scherp hoor, dat woord van God.’

Het is als een tweesnijdend scherp zwaard. Zowel dat wat de Heer te midden van
Zijn volk verkondigde als wat Paulus zei; het is scherp. Het scheidt ziel en geest van
elkaar. Let op de reacties van de religieuzen van hun dagen (de orthodoxie). De
Heer werd uiteindelijk gekruisigd en Paulus gestenigd. Dat is nogal wat.
Het lijden met het evangelie. Dat wat de apostel ook Timotheüs aanzegt: Lijd kwaad
met het evangelie in de kracht van God.

‘Het is wel een zegen, dat wij God hebben leren kennen.’

Ja, en op een of andere manier brengt dat lijden met zich mee, en we zijn door Hem
gekend! Hij kent je, Hij kent u, Hij kent mij. De gelovigen van alle tijden weten daar
iets van. En wat hebben wij zicht op God, die Zijn grote plan uitwerkt door Zijn gelief-
de Zoon! Het blijkt door het evangelie van de apostel Paulus, dat God werkelijk liefde
is en zonder voorwaarden de mens –u, jij en ik- aanneemt. Dat dus doet zonder enig
aanzien van persoon. Het maakt niet uit waar je van afstamt, Hij heeft je lief!

‘We zijn geliefd in de Geliefde!’

God zet ons in Zijn ruimte. Dat wisten Psalmisten ook: Hij stelt mij in de ruimte.
We zijn niet onder de Thora van Mozes, maar onder de genade. God zet je in Zijn vrij-
heid, Zijn ruimte. We zijn verlost van alle religieuze plichten, waar we ook onder leef-
den: nu zijn wij vrij in Christus Jezus! Met een heerlijke toekomst door Hem.
Dat helpt ons in ons lijden: de heerlijkheid die ons wacht is onvoorstelbaar groot; Hij
zal ons in de ruimte stellen en bewerkt dat door het lijden heen. Een alles overstijgen-
de heerlijkheid!