Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Zeg, jij zei laatst dat wellicht álle Psalmen over Christus
spreken, en gisteren was dat Psalm 1, Psalm 2 ook?

Dat zou zomaar kunnen. In elk geval voorzegt Psalm 2 deze zaak en er staat
ook bij, dat Jahweh erom zal lachen. De volkeren zijn, zo zegt Jesaja, niet
meer dan een stofje aan de weegschaal, in Gods ogen. Uiteindelijk staat er
ook, dat de Zoon er een einde gaat maken en ze stuk zal slaan als pottenbak-
kerswerk. Daarna zal Hij Zijn eigen koninkrijk over Israël en de volkeren
gaan oprichten!

‘Wat een prachtige dingen staan er toch in het woord van God!’

We zien steeds opnieuw, hoe tegen de donkere achtergrond van
zonde en kwaad de genade en de liefde van God heel erg helder
schijnen. Zoals tegen de donkere lucht in de nacht de sterren helder
stralen. Zoals een juweel op zwart fluweel des te beter tot uiting komt.

‘Deze gedachten gaan wel diep zeg.’

Het is wel de waarheid zoals die in de Schrift naar voren komt. Daarom
zouden wij luisteren naar die Schriften dan onze tijd te verdoen met
allerlei onnuttige zaken. Gelovigen kunnen wel een voorbeeld nemen
aan Maria die aan de voeten van de Heer zat, en luisterde naar Zijn woord.

‘Laat het woord van Christus rijk in jullie inwonen, in alle wijsheid…’

‘Fijn dat we deze dagen weer bezig zijn met Gods genade.’

Net zoals die man die langs de kant van de weg lag, de weg van Jeruzalem
naar Jericho. Daar kwamen de Leviet en de priester langs en liepen aan
de andere kant van de weg voorbij. Zij waren niet in staat om de half dode
te redden. Zij niet. Je zou denken dat daarmee de gelijkenis voorbij was.

‘Ga door.’

Er kwam een Samaritaan voorbij, die met innerlijke ontferming bewogen was.
Die kwam bij hem en behandelde zijn wonden met olie en wijn, prachtig beeld
van het veelzijdige werk van de heilige geest. Genezend -door het woord- en
nieuw leven schenkend. De Samaritaan goot olie en wijn in de wonden. En Hij
tilde de zwaar gewonde man op en zette hem op zijn eigen rijdier. Wat een won-
derlijk beeld van de Heer zelf.

‘Het is een werkelijk prachtige gelijkenis, die ons veel zegt.’

De Heer maakt duidelijk wie de Naaste was van de man die in rovershanden ge-
vallen was. Het was de Barmhartige Samaritaan. Wat een genade en een barm-
hartigheid betoonde Hij aan de zwaar gehavende man die zichzelf absoluut
niet kón redden. Net zoals de Heer zelf genade schonk aan de moordenaar aan
het kruis!

‘Het is werkelijk geweldig, wat een genade, aan de hulpelozen!’

De Schriften staan vol met deze voorbeelden. Overstromende genade werd aan
Saulus betoond, op weg naar Damascus. Hij blies dreiging en moord. Meende
God welgevallig te werken, maar hij had genade nodig. Zijn eigen inspanningen,
hoe fanatiek ook, vertoonden een wrange vrucht. Hij leerde wat genade werke-
lijk betekent. De rest van zijn leven dankt hij God voor die rijkdom.

‘Heerlijk dat we weer bezig zijn met het goede nieuws! Wat God
doet door Zijn Zoon. Geweldig!’

Het woord van God is zoeter dan honing. Het is zowel melk als
vast voedsel, honing. Melk voor de baby’s en kinderen in het ge-
loof en vast voedsel (honing) voor de gerijpten, volwassenen in
het geloof. Gods woord zegt ons alles over verleden, heden én de
grote toekomst voor Israël, de gemeente en de volkeren.

‘Wat een beloften zijn er, voor al die mensen, redding!

‘Machtig he, die genade die zelfs aan het kruis aan een moordenaar gegeven
werd.’

Het is altijd wat je niet verwacht. De genade van God is veel meer dan wat wij
ooit kunnen geven. Wij vallen daarbij in het niet. We kunnen werken tot we
er bij neervallen, maar het brengt ons geen stap dichter bij God. God trekt
ons naar zich toe en daarbij ontvangen wij de genade die Hij geeft!

‘De gezindheid van Christus Jezus is iets dat bij gelovigen weinig te vin
den is?’

Veel gelovigen gaan van zichzelf uit. Zij stellen meestal ongemerkt hun
eigen denken en opvattingen centraal. De Heer ontledigde zichzelf en
Hij vernederde zichzelf. Hij richtte al Zijn aandacht op wat Hij van Vader
hoorde; dat sprak Hij. Hij richtte zich op wat Vaders werk is; dat deed Hij.
En zij gaan dan ook door een groeiproces. Zij worden -als het goed is-
bewaterd door het woord van God, opdat zij groeien en net zo hun aan-
dacht gaan richten op het woord en het werk van de Vader. Met andere
woorden: je eigen denken en opvattingen aan de kant, weggooien, en
Gods woord ervoor in de plaats!

‘Maar dat betekent toch niet dat je zomaar passief kan afwachten op-
dat God de groei geeft?’

Zeker niet. Als je je bijbel dicht laat, kijk je tegen een kaft aan. Als je hem
opent en leest en erin gaat studeren, bijbelstudies gaat luisteren, dán
kom je verder. Dan gaat het in je hart leven en gaat je leven erdoor ver-
anderen. Je interesses wijzigen. Je hoeft niet meer zo nodig …..
Je bent meer gericht op Christus en wat Hij vandaag doet. Hij heeft alles
in Zijn hand en Hij bouwt de gemeente die Zijn lichaam is.

‘Is het dan fout om goede werken te doen?’

Nee, het gaat erom dat wij gaan ontdekken wat precies die goede werken
zijn. Dat is geen doel op zichzelf, maar een uitwerking van de genade die wij
hebben ontvangen in Hem. En wij ontvangen die genade om die daarna ook
weer aan anderen door te geven. Eerst betreft dat andere mensen, zij komen
met ons in aanraking en zullen merken dat wij anders reageren dan anderen.

‘Bij de Korintiërs onderling zag dat er toch niet zo goed uit?’

Nee, maar Paulus hield hen niettemin wel het woord van God voor en in het
bijzonder zijn evangelie. Dat laatste week nogal af van dat van de anderen
onder leiding van Petrus, die zelf erkende, dat in de brieven van Paulus een en
ander moeilijk te begrijpen was, en dat andere daar een draai aan gaven, en
dat tot hun eigen schade en schande.

‘Maar we vinden toch zeer goed nieuws in zijn brieven terug?’

Nou en of! Beide brieven aan deze bijzondere gemeente staan vol met
evangelie, je leest er uitgebreid over de dood en opstanding van Christus.
Met alle gevolgen die dat heeft!