Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

15 april 2019
‘Hij was zonder gebrek.’

Na het schijnproces bij het Sanhedrin
bleek bij Pilatus, dat hij geen schuld in
Hem aantrof. Tot drie keer zegt hij dat
(Johannes 18:38; 19:4,6). Hij, de Onbe-
rispelijke, Onschuldige, Zondeloze, ver-
oordeeld tot het kruis, met de misdadi-
gers gerekend (Jesaja 53:12). Hoeveel
moet door de Heer heengegaan zijn!
Toch kon Hij zwijgen. Uit liefde tot de
Vader zweeg Hij, Hij wist dat het deze
weg moest zijn. Tijdens Zijn leven had
Hij alles in Tenach (OT) bestudeerd en
gezien dat lijden op Hem zou komen.

‘Het vroeg van Hem het uiterste.’

Hij werd verootmoedigd tot de dood,
ja, de dood van het kruis. Dat was zó
diep, voor ons niet te bevatten. Wij
kunnen slechts de Schrift lezen, over-
wegen en naspreken met diepe eer-
bied en ontzag voor wat Hij deed. Om
al wat daarin van Hem geschreven is
te spellen, ons te laten overweldigen
door die enorme liefde van de Vader
en de Zoon voor u, jou en mij. Paulus
zou later in zijn brieven grote gevol-
gen van deze kruisiging vermelden.

‘Het was volgens Gods plan.’

God bewerkt het al overeenkomstig
de raad van Zijn wil (Efeziërs 1:11).
Niets kan Hem tegenhouden, Hij zal
alles doen verlopen langs de lijnen
die door Hem zijn uitgestippeld. Dat
gaat ver uit boven ons voorstellings-
vermogen. We zijn gezegend, erg rijk
als gevolg van het kruis, Zijn werk.
Hij riep: het is volbracht. Toen was ‘t
ook gedaan. Niets te doen o zondaar,
nee. Dat zegt het lied en wij kunnen
dat van harte meezingen

14 april 2019
‘Hij werd gekruisigd.’

In alle vroegte (Mattheüs 27:1) nam
men het besluit Hem te doden. Daar
waren de ousten en al de overpries-
ters bij betrokken. Petrus stelde later
vast dat het huis van Israël Hem had
gekruisigd. Hoewel de Romeinen het
vonnis uitvoerden. Pilatus vroeg Hem
of Hij de Koning van de Joden is. De
Heer zei: U zegt het. Zo bevestigde de
Heer die waarheid. Zo was, is, en zal
Hij zijn: de Koning, de Zoon van David
(Mattheüs 1:1). Hij maakt aanspraak
op die troon.

‘Deze werd door hen gekruisigd.’

Op de beschuldigingen zweeg Hij.
Jesaja, de profeet, had dat gezegd:

Hij werd mishandeld en Hij werd ver-
drukt, maar Hij deed Zijn mond niet
open; als een lam werd Hij ter slach-
ting geleid, als een schaap dat stom
is voor zijn scheerders, zo deed Hij
Zijn mond niet open       Jesaja 53:7

Hij zweeg; Pilatus stelde de menig-
te voor de keuze: Barabbas of Jezus.
Groter kon de tegenstelling niet zijn:
Barabbas was een opruier, moorde-
naar zelfs. De Joodse leiders zagen
in Hem een oproerkraaier. Dat was
Barabbas wel, zijn naam betekent:
zoon van de vader, zoon van de te-
genwerker. Terwijl de Heer de Zoon
van God, de Vader is. Barabbas zou
eigenlijk gekruisigd moeten worden.
Onze Heer had vrijuit moeten gaan.

‘Het gebeurde andersom.’

Ja, en dat was duidelijke aanwijzing
dat de leiding van Israël geleid werd
door de tegenstander. Pilatus werd
nog wel door zijn vrouw aangespro-
ken, dat Hij de Rechtvaardige was.
Ze had gedroomd, daarin veel over
Hem geleden. In Mattheüs 27:20 is
te lezen, dat de leiders van Israël de
menigte overhaalden om Barabbas
te kiezen tot vrijlating, en niet Jezus.
Hoe duidelijk is het, dat zij Hem per
se wilden laten doden. Het moest ge-
beuren. Zo was de wil van God. Bij
het wekenfeest (pinksteren) klonk:

…Deze, Die overeenkomstig het vast-
gestelde raadsbesluit en de voorken-
nis van God overgegeven is, hebben
jullie genomen en door de handen
van onrechtvaardigen aan het kruis
gespijkerd en gedood
                            Handelingen 2:23

Op 12 april 2019 werd stilgestaan bij de enorme ge-
volgen van de kruisiging van de Heer Jezus, zowel
in type (Abraham op Moria) als in de geestelijke gevol-
gen die Paulus in zijn brieven beschrijft. Verhouding
1 staat tot 4 blijkt rondom het kruis sterk aanwezig.
Wat wil dat zeggen? Luisteren: deel A en deel B.

13 april 2019
‘Petrus verloochende Hem.’

Ook daarover zouden we niet te hard
oordelen. Zouden wij dat anders dan
Petrus gedaan hebben? De andere di-
scipelen waren al weggevlucht, staat
in Mattheüs 26:56. Petrus volgde zijn
Heer nog. Ondanks deze ontkenning
dat hij de Heer kende, heeft de Heer
hem in de opstanding door drie keer
de vraag: Heb je Mij lief? in de bedie-
ning gehandhaafd. Petrus is vrij om te
spreken met pinksteren. Door heilige
geest gedreven heeft hij een geweldi-
ge toespraak gegeven. Sprak over de
opstanding van Christus.

‘En Judas heeft Hem overgeleverd.’

Achteraf kreeg Judas door hoe hij ge-
stuurd en gemanipuleerd was door de
Hoge Raad (Sanhedrin). Hij had bitter
berouw, was uiterst bedroefd. Bracht
het loon voor een verwonde slaaf (Ex-
odus 21:32) terug. Men kocht daar de
bloedakker (Akeldama) voor. Omdat
het bloedgeld was. Het kon niet meer
teruggedraaid, Hij was ter dood ver-
oordeeld en Judas kon niet verder le-
ven, hij verhing zich. Zo zou Juda ook
gedood worden in de zin van: onder
de volkeren verspreid. Maar zij zullen
leven in de nabije toekomst.

‘Dat is nogal wat.’

Het was een zeer bewogen nacht; de
dingen die gebeurden, vonden in de
donkerte en duisternis van de nacht
plaats. Als uitbeelding van de geeste-
lijke duisternis waarin dit alles plaats
had. Hoewel in de ochtend pas echt
tot Zijn dood besloten werd, was het
schijnproces ’s nachts geweest. Daar-
na werd Hij in de handen van de na-
tiën (Pilatus, Herodes) overgegeven,
opdat die het vonnis zouden voltrek-
ken. Petrus stelt later op de pinkster-
conferentie te Jeruzalem echter vast:

laat dan heel het huis van Israël zeker
weten dat God Hem tot Heer en Chris-
tus gemaakt heeft, deze Jezus, Die jul-
lie gekruisigd hebben!
                               Handelingen 2:36

12 april 2019
‘Hij werd gevangen genomen.’

Alle vier schrijvers besteedden er aan-
dacht aan. Daardoor kunnen we iets
meer weten over hoe dat verliep.
Judas, één van de twaalf, die leverde
Hem over. In vertalingen wordt mees-
tal het woord verraden gebruikt. Het
gebruikte Griekse woord is overgeven
of naast-geven. Judas, type van Juda
(Jodendom), leverde of gaf Hem over.
En was instrument in Gods hand. We
vinden dat woord in Romeinen 8:32:

Zeker, Hij Die zelfs Zijn eigen Zoon niet
spaart, maar voor ons allen overgeeft,
hoe zal Hij niet, samen met Hem, ook
in genade alles aan ons schenken?

‘Heel fijn, ik ben erg dankbaar.’

Daartoe werd Hij overgegeven in zon-
daarshanden. Ze waren met een grote
bende erop uit getrokken om Hem ge-
vangen te nemen. Petrus, trok snel het
het zwaard en hakte zijn rechteroor af.
Onnodig, zij hoorden Hem toch al niet.
Hij genas uit liefde voor Zijn vijand. Dat
is ook een aanwijzing dat het Joodse,
koninklijke volk oren zal krijgen naar de
Messias en Zijn woord. Hij benadrukt
(Mattheüs 26:54,56):

de Schriften moeten vervuld worden.

Hij wist dat het zo zou gaan.

‘Ik vind het indrukwekkend.’

We kunnen alleen met gepast zwijgen
deze gebeurtenissen lezen en met ons
hart overwegen. Zó veel liefde, zó veel
overgave aan Vaders wil. Dit was start
van een bewogen avond en nacht. Hij
kwam voor het Sanhedrin. Eerst voor
Annas, vervolgens voor diens schoon-
zoon Kajafas (naam was ook: Jozef),
de hogepriester die profeteerde dat het
beter was dat één Man stierf, dan dat
het volk verloren ging. Zie Johannes 11:
49,50 en 18:14. Onder valse beschuldi-
ging werd Hij ter dood veroordeeld.
De wet is een bediening van de dood en
van veroordeling (2 Corinthiërs 3:7,9). Zo
werd vonnis gewezen. De Hoge Raad
accepteerde leugens als bewijs. En het
scheuren van de kleding van de hoge-
priester tekende het einde van het oude
verbond.