Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Ieder geve, zoals hij zich heeft 
voorgenomen in het hart, niet 
uit droefheid of uit dwang, 
want: God heeft de vrolijke 
gever lief.
            2 Korinthiërs 9:7

Er wordt veel gegeven in de
geloofswereld; vaak wordt de
Thora daarbij aangehaald.
Het geven van tienden is in 
Israëls Thora voorschrift.
In veel geloofsgroepen wordt 
dit meer of minder dwingend 
aangegeven als ‘richtlijn’.
Het evangelie, zoals wij dat 
van Paulus mogen kennen, is
vol genade en legt ook in de
sfeer van giften niets op.
Paulus maakte tenten om in
eigen levensonderhoud te 
kunnen voorzien. Daardoor
hoefde hij gelovigen niets te 
vragen. 
Wat God in het hart legt, is 
iets tussen de gelovige en 
Vader. Vader, dank U wel. 

Dit echter: de karig zaaiende,
karig zal hij ook oogsten, en
de op zegen zaaiende, op
zegen zal hij ook oogsten.   
          2 Korinthiërs 9:6

Dit beeld, wat de agrariërs
zo goed kennen, is ook in o.a.
Spreuken 11:24,25 te vinden.
Ook in Galaten 6:7-9; uitdelen
zou niet karig, niet weinig zijn.
Wij geven het evangelie gratis
weg; het is genade van God.
Veel uitdelen, niet om ervoor
terug te krijgen, maar toch
zal te Zijner tijd blijken, dat
Vader de oogst gaf.
In de bijzondere gelijkenissen
van Mattheüs 13 vertelt de
Heer Jezus, dat er oogst zal
zijn aan het einde van de eon
deels 30-, 60-, en 100-voud.
Wat wij hebben mogen doen,
de Heer zal op Zijn tijd geven
wat Hij als oogst (zegen) wil
geven. Wij zullen verbaasd
opkijken wat Hij heeft gedaan!

Noodzakelijk dan acht ik het 
de broeders aan te spreken, 
dat zij vooruit gaan naar jullie 
en de tevoren beloofde zegen
van jullie tevoren toebereiden, 
zodat deze zo gereed is, als 
zegen en niet als hebzucht
    2 Korinthiërs 9:5

Zeer zorgvuldig is Paulus met 
het gereedmaken van het 
geschenk dat voor de armen
in Jeruzalem bedoeld is. 
Titus ging vooruit naar de 
stad Korinthe om dit mee 
voor te bereiden.
Dit is te zien in het kader van 
de ‘vleselijke goederen’ die 
de natiën aan het volk van 
God (behoren) te geven. 
De wisselwerking beschrijft 
Paulus in Romeinen 15:27.
Dat is een afgeleide uit TNCH. 
Israël wordt door de profeten 
genoemd als het uitgekozen 
volk om licht van de natiën te 
zijn. Dat zullen zij zeker in het 
komende rijk van de Messias 
Jezus zijn.
De natiën zullen in de 1000
jaren opgaan naar Jeruzalem
om het loofhuttenfeest te 
vieren, Zacharjah 14:16, dan 
zullen zij ongetwijfeld veel
geschenken bij zich hebben
om Jahweh van de menigten, 
dé Koning Jezus Christus te 
eren. 

of niet al, ingeval
Macedoniërs samen met
mij komen en zij jullie
onvoorbereid vinden, wíj
(zodat wij niet zeggen:
jullie) te schande worden
in deze aanneming van
het roemen.
2 Korinthiërs 9:4

Paulus bereidde zorgvuldig
een en ander voor. Hij zond
drie (of meer?) broeders
vooruit naar Korinthe om
het geschenk aan de arme
heiligen in Jeruzalem in de
goede banen te leiden. En
zou hij met begeleiding uit
Macedonië later in Korinthe
komen, dan kon men zien
wat de Korinthiërs als een
bijdrage zouden geven. De
broeders die vooruit waren
gestuurd, zouden garantie
zijn, dat alles in orde was.
Zo kon het royale gebaar
van de natiën de geestelijke
verbondenheid in de Heer
van allen tot uitdrukking
komen. En de broeders en
zusters in Jeruzalem zouden
erdoor bemoedigd worden.

Ik zend echter de broeders, 
opdat onze roem over jullie 
niet geledigd wordt in dit
geval, opdat jullie voorbereid
zijn zoals ik zei
      2 Korinthiërs 9:3

Paulus kon Titus en (mogelijk)
Trofimus en Tychikus sturen; 
betrouwbare broeders, die in
de gemeenten goed bekend
stonden. Dit bezoek werd uit-
gebreid aangekondigd in dit
gedeelte van deze brief.
De genade van God maakt rijk;
in Zijn wijsheid worden al de
gelovigen opgevoed.
Ook is bij heel wat gemeente-
leden onderschikking te zien.
Vooral de trouwe gelovigen als
Titus vallen daarin op; die zet
de Heer in om Zijn evangelie 
verder uit te dragen. Zij ‘lopen
vooruit’ en zijn al bezig in de
houding die God, de Vader in
allen zal uitwerken.