Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Laat niemand jullie misleiden, op 
geen enkele manier: want komt 
niet de afval eerst en wordt niet 
de mens van de wetteloosheid 
onthuld, de zoon van destructie?
      2 Thessalonicenzen 2:3

Men dacht dat de dag van Jahweh
(de dag des Heren) al aangebroken
was. Die zou starten met ernstige
gerichten. Nu zegt Paulus, dat de
afval (afstand nemen) eerst moet
komen. In Daniël is gezegd, dat de
waarheid op aarde gesmeten zal
worden. Met neemt afstand van
het geloof en het woord van God.
Dat is al volop bezig, maar nadat
het lichaam van Christus snel weg-
gegrist is, zal dat in alle hevigheid 
doorzetten. Zo zal de opkomende
wetteloosheid doorzetten en de
mens zelf helemaal centraal staan.
Dat dit tegelijk destructie (afbraak,
vernietiging) inhoudt, is duidelijk.
Niet fijn om dat te moeten vast-
stellen, maar het is de waarheid.
God Zelf zal op Zijn tijd ingrijpen.

dat jullie niet snel in je denkzin 
geschokt worden; en ook niet 
gealarmeerd, noch door geest, 
noch door een woord, noch door 
een brief als door ons geschreven, 
alsof de dag van de Heer tegen-
woordig is
   2 Thessalonicenzen 2:2

De gemeente daar was kennelijk
geschokt en ontzet. Ze dachten
(waarschijnlijk) dat de dag van de
Heer inmiddels aangebroken was.
Er ging van alles rond; er werd ge-
profeteerd, een brief gestuurd, en
sommigen waren in paniek.
De apostel roept op tot nuchter-
heid en kalmte. Het is tenslotte 
in Gods hand. Hij werkt Zijn plan 
uit en bepaalt de juiste tijd, In de
eerste brief was duidelijk aange-
gegeven, dat de verontwaardiging
van God op aarde komt nadat wij
als gelovigen van deze aarde zijn
weggegrist. 

Wij vragen jullie nu, broeders, 
aangaande de aanwezigheid 
van onze Heer Jezus Christus 
en onze opzameling tot Hem
    2 Thessalonicenzen 2:1

De twee brieven aan de plaat-
selijke ekklesia in Thessaloniki
spreken van onze verwachting.
Paulus bespreekt in verband 
daarmee allerlei waar mensen 
mee kunnen zitten. Met alleen
kennis van Tenach is het lastig
te zien hoe en/of wanneer Zijn
heerlijke aanwezigheid zal zijn. 
Verwarring daarover is logisch. 
Daarom schrijft hij zijn tweede 
brief. In dit vers noemt Paulus  
Zijn aanwezigheid en onze op-
zameling tot Hem. Dit spreekt
van de bazuin van God en wat
daarbij gebeurt. Opzameling
is een mooie beeldspraak voor
onze ontmoeting met Hem in
de lucht. 

zodat de naam van onze Heer 
Jezus wordt verheerlijkt in jullie 
en jullie in Hem, 
in overeenstemming met de 
genade van onze God en van 
de Heer Jezus Christus.
     2 Thessalonicenzen 1:12

Door alles heen is dit de bedoe-
ling: wij zijn tot Zijn eer. Wat Hij 
doet, door de kracht van Zijn 
opstanding, is veel. Paulus kon
vaststellen, dat hij meer arbeid
verrichtte dan de andere apos-
telen (die van de Besnijdenis).
Hij schrijft: niet ik echter, maar
de genade van God die samen
met mij is (1 Corinthiërs 15:10).
Dat zegt hij in het gedeelte dat
spreekt van de opstanding en 
levendmaking van allen. Die 
gigantische kracht werkt in u,
jou en mij. Zodat het lege, nut-
teloze, ijdele, van onze eigen 
kracht en inspanning blijkt. En 
des te beter en duidelijker dat 
God alles bewerkt.
 

Daartoe bidden wij ook altijd 
aangaande jullie, opdat onze 
God jullie de roeping waardig 
acht, en alle welbehagen van
goedheid, en het werk 
van geloof, in kracht vervult
    2 Thessalonicenzen 1:11

Hiervan kun je, als je wettisch 
denkt, in de kramp komen. Je
kunt denken, dat je erg je best 
moet doen om waardig te zijn 
voor God als de Heer komt. In
zijn gebed bidt Paulus juist dat
God wat nodig is -Zijn kracht- 
zichtbaar zal maken in en door
de gelovigen. Net als Hij in de
apostel zelf werkte en Paulus 
in dank constateerde, dat God 
de Vader, hem waardig achtte.
In genade zijn wij geredden!