Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Wat zijn de gaven nu?’

Zoals Paulus die noemt, zijn in
het lichaam van Christus: evan-
gelisten, herders en leraars. De
apostelen en profeten horen bij
het fudament. Het misverstand 
is misschien bij ons, dat wij den-
ken dat evangelisten optreden 
‘naar buiten toe’. Ze hebben wel
degelijk functie in het lichaam.

‘Ze leggen het evangelie uit.’

Ze brengen wel degelijk evange-
lie en de leden zouden dat ook
horen. Evangelie is goed nieuws
en bouwt op. Het bemoedigt als
we horen wat Christus Jezus ge-
leden heeft, in diepe liefde.
Allereerst was dat voor Zijn God
en Vader. Vervolgens voor al de
mensen, Zijn volk Israël, de leden
van Zijn lichaam.

‘Fijn om dat te horen.’

We hebben het nodig, evangelie
te horen en ons te verdiepen. In 
het kruis en de opstanding waren
ook wij betrokken. In feite werd
heel de oude mensheid meege-
kruisigd met Christus. Dat spreekt
aan, want dat is de plaats voor de
oude mens: aan het kruis. Meege-
gaan in Zijn dood en begrafenis. 
In Zijn opwekking werden ook wij
meegerekend. Nieuw leven! 

‘We zijn leden van Zijn lichaam.’

Ieder heeft een eigen functie in
het lichaam van Christus. De een
is voet, de ander hand, een der-
de is oog een vierde oor. De eer-
ste Korintebrief spreekt daarvan.
Men was daar erg bezig over de
gaven van de geest. Paulus zegt 
daarom het nodige over de lief-
de in het dertiende hoofdstuk.

‘Het gaat meer om de vrucht.’

Dat is belangrijker dan de gaven,
terwijl in gemeenten die weleens
centraal staan. En meestal de bo-
vennatuurlijke, zoals spreken in
tongen, genezingen, profetie. In
de hoofdstukken dat Paulus dit
onderwerp bespreekt, valt dan 
op dat deze niet als hoogste ge-
zien worden.

‘De liefde, daar gaat het om.’

Liefde betonen is dienen in het
lichaam van Christus. We zijn in
de gaven óók van het Hoofd af-
hankelijk. Hij geeft apostelen en
profeten en leraars. Daarvan is
in Efeziërs ook sprake. Deze zijn
in het fundament: apostelen en
profeten (Efeziërs 2:20). Leraars
zijn er wel, alleen ligt alle gezag
bij de Heer Zelf, bij Zijn woord. 

‘Rijk en gezegend.’

Niet materieel, maar wel gees-
telijk geldt dit ieder lid van het
lichaam van Christus. Arm, rijk;
het doet er niet toe – voor God.
Wezenlijk is, dat we weten wat
onze geestelijke rijkdom is. Die
ligt vast in Christus. In onze da-
gen wordt onze bewegingsvrij-
heid beperkt.

 ‘Dat kun je wel zeggen.’

We zijn echter in Christus vrij.
Niet langer gebonden met wat
dan ook. Hij houdt je vast en 
geeft ware rust, heeft je lief.
Mensen jagen, in hun religieu-
ze gebondenheid of mening,
hun doelen na. Of die van de 
groep waar ze bij horen. Dat is
bij onze Heer onbelangrijk.

‘Het gaat om Hem.’

We zijn van Christus Jezus, Hij
bepaalt wat in ons leven is. We
horen bij Hem en Hij leidt ons
leven. Waar we ook zijn doet 
er niet toe. Hij leeft Zijn leven 
in en door ons uit. Verwaching
die we koesteren is eindeloze
heerlijkheid, met elkaar en bo-
venal: met onze Heer. 

‘We zijn van God.’

Nou en of, en niemand kan ons 
nog uit Zijn hand roven. Verze-
geld met heilige geest, dan ben
zeker en veilig. Gods wapenrus-
ting is nodig, elke dag. Er komt 
zo veel op ons af, de helm die 
reddend is, is van belang. Echt
beschermend voor je denken; in
God kun je alleen werkelijk rust
vinden en houden.

‘In stilheid en vertrouwen zijn.’

Vertrouwen op God, het van de
grote Vader van onze Heer Jezus
Christus verwachten. Dan is het
goed. Dicht bij God leven; alles
uit Zijn hand ontvangen. De lief-
de van God, daar gaat het om; in
al onze omstandigheden is diep
besef daarvan wezenlijk.

‘Hij houdt ons vast.’

Regelmatig worden christenen
opgeroepen om God en/of Zijn
Zoon vast te houden. Het ver-
trouwen zou echter gepredikt
worden, dat God en Zijn Zoon 
ons vasthouden. Dat is de wer-
kelijkheid. Wat rest is het ver-
trouwen, het geloof, dat is óók
van God ontvangen.

‘Er is veel aan de hand.’

Dat is voortdurend zo, talloze be-
richten bereiken je. De media zijn
vol met actuele ontwikkelingen. 
In dat alles horen we iets anders. 
We zien de eindtijd naderen. De
Heer geeft ons daarin iets gewel-
digs, een uitrusting om te dragen.
Paulus zegt daar iets over in zijn 
wellicht allereerste brief.

 ‘1 Thessalonicenzen?’

maar wij die van de dag zijn, zijn
nuchter, aandoend het pantser 
van geloof en liefde
            1 Thessalonicenzen 5:8^a

Nuchter zijn is ook in onze tijden
van nu hard nodig. Mensen laten
zich al te snel meeslepen met al-
lerlei berichten. Ze worden in de
klem gezet, vaak door angst. En
dan merk je, dat men niet nuch-
ter meer kan nadenken.

‘Het pantser van geloof en liefde.’

Dat is zó van toepassing, ook nu.
Geloof! De Schriften! Wat zeggen
die veel over God, de Vader, Die
ons liefheeft. Híj heeft alles in de
hand, het vliegt de bocht niet uit.
Bovendien zegt dit vers 8:

..en als helm de verwachting van 
redding

Die redding is de bazuin van God.
Dát gaat komen, dat diepe besef
werkt beschermend (helm) voor
je gedachten. We hoeven onszelf 
niet te redden. Hij doet dat.