Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

21 januari 2020

‘De eeuwige straf bestaat niet?’

De uitdrukking wordt graag uit de be-
staande bijbelvertalingen geciteerd.
Ze staat in de vertalingen in Mattheüs
25:46 en men slaat er graag mee om
de oren. Bij nader inzien blijkt het ver-
band waar dat in staat, helemaal niet
te gaan over geloof. En juist dat wordt
door de voorvechters van deze vrese-
lijke leer gezien als voorwaarde. 

‘Men zit er helemaal naast?’

Terwijl het in Mattheüs 25:31-46 gaat 
om werken, hoe behandel je de broe-
ders van de Heer? Dát is het criterium
voor de eeuwige straf. Bovendien gaat
het om volkeren, zegt vers 32 van dit
gedeelte. De Heer zal ze richten, niet 
op grond van geloof, maar op basis van
iets heel anders: hoe hebben zij Israël
behandeld? Dat is de enige maatstaf.

‘Dat is gewoon lezen.’

Je leest van volkeren die gericht wor-
den. Daarbij is straf niet correct; het 
gaat om insnoeiing. Volkeren hebben 
wel, geen of minder deel aan de heer-
lijkheid van de 1000 jaar. Het is geen 
eeuwige zaak; aioon is niet eeuwig. 
Die betekenis heeft het nooit. 
‘Eeuwige straf’ baseren op Mattheüs
25:46 kan onmogelijk. God is de Red-
der van alle mensen, dat lees je wél.

20 janauri 2020

‘Gods hart wordt niet gekend.’

Niet volledig. Liefde is Zijn wezen, de 
bron. Vanuit Zijn hart is Hij rechtvaar-
dig, heilig, verontwaardigd, goedgun-
stig. Christenen denken dat God ener-
zijds liefde is, maar anderzijds recht-
vaardig. Dat is niet op Zijn woord ge-
baseerd. Het is traditie van mensen, 
en dat veroorzaakt een onjuist beeld
van God in hun hart. 

‘Vandaar soms felle reacties.’

Er wordt flink tekeer gegaan tegen de
‘alverzoening’, dat voor velen een ver-
derfelijke dwaalleer is. Meestal zonder
degelijke bijbelse argumenten. Terwijl
men niet beseft, dat het woord eon, in
Grieks aioon en Hebreeuws olam, wijst
naar een tijdperk. Eerst in de loop van
de (kerk)geschiedenis heeft men het fi-
losofische begrip eeuwigheid aan het
betekenisveld van aioon toegevoegd. 

‘Dus dat is tijdelijk.’

In de dagen van Jezus, Paulus was dat
de betekenis. Vandaar dat Jezus sprak
over de toekomstige aioon in Marcus 
10:30, Lucas 18:30. Zo lees je ook over
de tegenwoordige of huidige aioon in
Galaten 1:4, 1 Timotheüs 6:17; 2 Timo-
theüs 4:10, Titus 2:12. Daaruit alleen 
al blijkt dat een aioon een tijdperk is.
Maar ook als over de aionische God
wordt gesproken, is het eenvoudig in
te zien, dat Vader Zich als God (Plaat-
ser) laat zien in Zijn plan van eonen.

19 januari 2020

‘Geen vrije wil.’

Gods wil is bepalend, te allen tijde. Er
wordt geprobeerd met mooie woor-
den te misleiden. Dat God ons als ver-
antwoordelijke mensen volle ruimte
geeft om voor Hem te kiezen. Doe je
dat niet, dan wacht de eeuwige straf.
Of je wordt vernietigd en uitgewist, je
bestaat niet meer. God is onmachtig,
omdat de keuze uit vrije wil bij men-
en ligt. Dat God liefde is, én almachtig, 
telt niet.

‘Uiteindelijk ligt het aan de mens.’

In de onwetendheid beseffen ze dat
niet. Men beweert dat God uitnodigt 
in volle liefde, maar dat de mens het
wel moet aanvaarden. Als voorwaar-
de om gered te worden. Aanvaard je
het niet? Dan weegt de rechtvaardig-
heid van God zwaarder dan Zijn lief-
de. Je bent voor eeuwig verloren. Ja, 
had je maar goed moeten kiezen. Zo
wordt gesproken en gedacht.

‘In wezen keihard.’

En slaat de plank volkomen mis. De 
straf is buitensporig hoog vergeleken
met een (kort) mensenleven. Ook de
sessie van de grote witte troon doet
er niet meer toe. Het eindigt met de-
zelfde straf voor alle ongelovigen. Dit
staat ver van de Schriften af en trekt 
een karikatuur van God op. Het heeft
ook niets met Gods rechtvaardigheid
te maken. En helemaal niet met Zijn
liefde, dat is Zijn hart: liefde.

18 januari 2020

‘In Gods hand.’

Dat zijn we. De redding is nooit in onze
handen geweest. Dat kon ook niet, om-
dat Zijn plan vast lag en wij niets daar-
van kunnen veranderen. Grote macht-
hebbers als Farao in de tijd van Mozes
en Nebukadnezar konden Gods voor-
nemen niet verhinderen. Integendeel.
Farao kwam om in de Rode Zee en Ne-
bukadnezar at 7 tijden gras met de die-
ren in het veld voordat hij God loofde
en erkende.

‘Zij hadden geen vrije wil?’

Nee, want God zei tegen Farao dat Hij
deze koning had verwekt, macht had
gegeven. We lezen dat in Exodus 9:16
en Paulus citeert in Romeinen 9:17.
Direct daarop schrijft de apostel:

dus Hij is barmhartig over wie Hij wil,
en Hij verhardt wie Hij wil    (vers 18)

Dat gold voor de Farao en voor Nebu-
kadnezar. Maar ook voor anderen zo-
als u, jij en ik.

 ‘Wij zijn rechtvaardig verklaard.’

Degenen die in ongeloof zijn, blijken 
niet in staat om Paulus’ evangelie te
accepteren. Ons heeft Hij de ogen ge-
opend, en Hij is barmhartig, schenkt 
ons genade. Wij werden door God te-
voren gekend. Hij bestemde ons tevo-
ren tot heerlijkheid in het lichaam van 
Christus. Overstromende genade; Hij 
roept in deze genadetijd het lichaam 
van Christus. Vader, dank U wel.

17 januari 2020

‘Alles in allen, ja.’

Daar gaat het naar toe. Dwars door
alles heen, en dat alles is door Hem.
Mensen verkondigen meningen uit
tradities. Ze zijn onwetend wanneer
het om het doel van God gaat. Velen
blijven gevangen in dat web van uit-
vindingen van mensen, zoals de vrije
wil, eigen verantwoordelijkheid van 
de mens in plaats van die van God.
De mens -ook de christen- stelt zich-
zelf centraal in plaats van God.

‘Waaruit blijkt dat?’

Uit de hoogmoedige gedachte, dat 
de mens een volkomen vrije wil zou
hebben. Zowel de ongelovige als de
christen denkt dat. Zodra je echt het
woord van God bekijkt, leest, moet
je wel tot andere gedachten komen.
Men redeneert vaak dat de mens ei-
gen keuzes maakt uit vrije wil. Niet
alleen bij het kiezen van iemand met
wie je je leven wil delen.

‘Maar ook naar God toe.’

De keuze uit vrije wil is volgens heel 
wat (evangelische) christenen beslis-
send voor het gered zijn voor tijd en
voor eeuwigheid. Daarmee zegt men
in feite: wat Christus gedaan heeft en 
wat Vader gedaan heeft en doet, het 
is niet genoeg. Het komt neer op wat 
een mens doet. Kiest men voor Jezus? 
Dan is de redding pas een feit. Zo ligt 
de redding in handen van mensen, 
niet in Gods hand.