Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

4 juni 2020

‘Geen vermenging.’

Twee evangeliën, twee groepen uitge-
roepenen in Handelingen. Zoals we za-
gen, de koninkrijksgemeente is een an-
dere groep dan het lichaam van Chris-
tus. Het is oorzaak van veel verwarring
dat men de lijnen in Handelingen niet 
goed uit elkaar houdt. Wanneer je dat
wél doet blijf je uit de chaos. Verder
zouden we het onderwijs wat voor de-
ze tijd geldt, uit de brieven van Paulus
lezen, en niet uit Handelingen.

‘Daar staan wel toespraken in.’

Heel goed om die te lezen en te bestu-
deren. Dan zie je de richting die men
gaat, zowel Paulus als de anderen. Het
punt van Petrus bij Cornelius is niet, 
dat hij als eerste rechtstreeks naar de 
heidenen gaat. Cornelius was een pro-
seliet, en als zodanig genaderd tot het
Jodendom. Eerste zuivere niet-Israëliet
die geloofde, was Sergius Paulus. Deze
kwam tot geloof.

‘Dat is de echte doorbraak.’

In de bediening van Saulus, de naams-
wijziging lees je ook in Handelingen 13:
7-12. Opvallend wat daar plaatsvindt.
Elymas, de Joodse tovenaar/magiër, is
verblind. Sergius Paulus, zuivere onge-
lovige uit de natiën (géén proseliet), is
het, die gelooft. Dit is de situatie van
Israël in de afgelopen 2000 jaar (gees-
telijk blind). En met name uit de nati-
ën kwamen mensen tot geloof. Profe-
tisch gebeuren in Handelingen 13!

3 juni 2020

‘Het koninkrijk zou komen.’

Dat was zo, ook op grond van het ge-
bed van de Heer aan het kruis:

Vader, vergeef hun, want zij weten
niet wat zij doen            Lucas 23:34

Zo vergaf Vader het volk deze misdaad 
en werd dat koninkrijk opnieuw aan Is-
raël verkondigd met Shavuot, het We-
ken’feest’. Petrus, door heilige geest
geleid, sprak en 3000 bekeerlingen in
het volk was het resultaat. 

‘Het brak wel door.’

Zo ontstond een groep geroepenen
binnen Israël. Die kun je de koninkrijks-
gemeente noemen. Die zette zich wel 
door, als je Handelingen leest. Toen de
inmiddels apostel Paulus in Jeruzalem 
kwam, zeiden de oudsten tegen hem:

u ziet, broeder, hoeveel tienduizenden 
van de Joden geloofd hebben en zij zijn
wezenlijk ijveraars van de wet
                                Handelingen 21:20

Men stond in de lijn van de wet en zij
geloofden in Jezus als hun Messias. 

‘Paulus’ onderwijs is anders.’

Hij werd er ook direct mee geconfron-
teerd. Ze beschuldigden hem ervan, 
dat hij afval van Mozes zou leren. Om-
dat hij zegt dat besnijdenis en het hou-
den van de geboden niet nodig is. Ze
begrepen niet wat hij leerde. Daar zit
een diep verschil, en dat zou niet op-
gelost worden. Dat diepe verschil zie
je terug in de Galatenbrief. Het mar-
keert de scheidslijn tussen de konin-
krijksgemeente en het lichaam van de
Christus. Dat zien velen -ook nu- niet.

2 juni 2020

‘De koninkrijksgemeente.’

De uitdrukking komt als zodanig niet 
in de Schrift voor. Je kunt wel zeggen, 
dat het gaat om geroepenen. Zij had-
den gehoor gegeven aan het evangelie 
van het koninkrijk, zoals dat ook door
Johannes de doper, en de Heer Jezus 
Zelf verkondigd was. Zij riepen: bekeer
je, want het koninkrijk van de hemelen
is nabij gekomen. De Koning liep te 
midden van Zijn volk rond. 

‘Zij verwierpen Hem.’

Men wilde dat Hij hen zou verlossen 
van het juk van de Romeinen. Maar 
daar gaf Hij geen aanleiding voor. Hij 
riep niet op tot een revolutie tegen 
de gevestigde orde van die dagen. Hij 
zei eerder dat zij aan de keizer zouden
geven wat moest, dus belastingen be-
talen die de keizer oplegde. Ze riepen 
nog ‘hosanna’ (red ons toch) vlak voor-
dat Hij gekruisigd werd. 

‘Petrus verkondigt ook het koninkrijk.’

Dat was helemaal conform Tenach. 
De profeten spraken van de Messias 
die Koning over hen zou zijn. Hij was 
gekomen; en na Zijn opwekking uit de
doden had Hij de leerlingen verteld, in 
de 40 dagen vanaf Pesach tot Shavuot 
wat het koninkrijk van God betreft. Zij 
zouden in heilige geest gedoopt wor-
den, zoals Hij zei en in de opperzaal 
aangekondigd had. Dit was uitsluitend 
in verband met Israël gezegd, met het 
oog op het komende aardse koninkrijk.

1 juni 2020

‘Pinksteren.’

Voor Israël is het Shavuot, het weken-
‘feest’. Het is een festival, een gezette
tijd van Jahweh. Toen de 50^e dag daar
was, sprak Petrus en men had gewacht
op de belofte van de Vader. De geest 
werd uitgegoten op Israël, om te oog-
sten op het oogst’feest’. Eerst kwamen
3000 tot berouw en bekering en lieten
zich in water dopen tot vergeving van
zonden. Het aardse koninkrijk dat door
de profeten beloofd was, brak aan.

 ‘Dat was de koninkrijksgemeente.’

De bekeerden worden ekklesia, uitge-
roepenen, genoemd. In een toekomsti-
ge studieserie hopen we dieper op de
soms lastige dingen in te gaan. Met na-
me het boek Handelingen levert altijd
veel discussie op. De een wil alles een 
op een overzetten naar deze tijd. De 
ander wil dat niet en pleit ervoor om 
de apostel Paulus te volgen. 

‘Petrus sprak op de 50^e .’

Hij sprak over de recente gebeurtenis-
sen van de kruisiging en opwekking van
Christus uit de doden. Dat zij, Israëliet-
en, Hem hadden laten doden, prikte in
hun hart. De eerstelingen van de oogst
kwamen binnen. Het koninkrijk begon 
aan te breken, Petrus had de sleutelrol.
God betoonde Zijn genade aan het volk
door opnieuw het evangelie van het ko-
ninkrijk te laten verkondigen.

31 mei 2020

‘Pinksteren.’

Door christenen ook wel het feest van
de geest genoemd. Niet zelden komt 
dan de geest in plaats van Christus te
staan. Onbedoeld, maar toch. Terwijl
de Heer Zelf zegt dat de geest Hem zal
eren en verheerlijken, niet zichzelf. De 
discipelen ontvingen heilige geest met-
een ná de opstanding van Christus. 

‘Geloof en zegen.’

Dat is wat de geest geeft, met al de an-
dere aspecten van de vrucht. Liefde en
vreugde en vrede vormen de belangrijk-
ste, en daarna volgen geduld, mildheid 
en goedheid. Als die kwaliteiten merk-
baar aanwezig zijn, is het goed tussen 
gelovigen en zijn we als gelovigen ook
tot zegen (om het zo maar te zeggen) 
voor de ongelovigen. 

‘Dat is vaak anders.’

De akelige werken van het vlees merk 
je onder alle geloofsgroepen op. Het 
beste groeiklimaat voor de vrucht van
de geest is Gods genade. God geeft, in
Zijn liefde, de gelovige de ruimte. Zijn
woord van genade is opbouwend, be-
moedigend; werkt helend, bevrijdend.
Wanneer we als gelovigen dat begrij-
pen, geven we elkaar die ruimte om in 
de zon van Zijn genade echt te leven.