Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

een tentoonspreiding van het 
rechtvaardig gericht van God 
om jullie het koninkrijk van God 
waardig te achten, waarvoor 
jullie ook lijden.
    2 Thessalonicenzen 1:5

Naar de profeten zal de komst 
van het aardse koninkrijk met
ernstige gerichten gepaard gaan.
Deze Thessalonicenzen stonden
onder grote druk, mede door de
volksgenoten. God gaat richten,
zoals in Openbaring beschreven.
Deze gemeente had een enorme
bemoediging ontvangen in de 1^e 
brief. Daar staat in dat gelovigen
niet gesteld zijn tot verontwaar-
diging. Dat wij wel lijden en druk
meemaken is zo. Paulus geeft
daarvoor verschillende redenen,
het is opdat wij ons niet te zeer
verheffen en het bewerkt grote
heerlijkheid in de tijden (eonen)
die gaan komen. 

Opnieuw kwam het onderwerp
Gog en Magog aan de orde. Nu
vanuit Ezechiël 39. Van een wat
andere kant belicht door deze
profeet. Naluisteren: deel A en deel B

zo dat wij zelf in jullie roemen in 
de uitgeroepen gemeenten van 
God over jullie volharding en 
geloof in al jullie vervolgingen en 
verdrukkingen die jullie verdragen
       2 Thessalonicenzen 1:4

Paulus, Silvanus en Timotheüs 
spraken zeer positief over deze
Thessalonicenzen. God gaf groei.
De gelovigen volhardden, geloof
was merkbaar aanwezig. In die 
dagen was sprake van (ernstige)
vervolging en dus verdrukking. 
In onze dagen kan de gelovige 
die vasthoudt aan de Schrift en 
het onderwijs van Paulus deze
dingen verwachten. Naarmate de
dag van Zijn terugkeer nadert zal
de druk op gelovigen toenemen.
God zal draagkracht (volharding,
het verdragen) geven! 

Wij zijn verschuldigd God altijd 
te danken om jullie, broeders, 
zoals het gepast is, omdat jullie 
geloof overvloedig groeit en de 
liefde van eenieder van jullie 
allen tot elkaar toeneemt
       2 Thessalonicenzen 1:3

Elkaar ont-moeten is kostbaar.
In dank aan God samenkomen
rond Gods woord is fijn.
Gemeente, dat is niet iets wat je
doet, maar wat je bent. Lid zijn
van het lichaam van Christus is
nooit verbonden met op papier
lid zijn van een kerk, een club of
welke groep dan ook. Het ene is
genade van God, het andere
inzetting van mensen. Geloof én
liefde groeien niet door wat wij
doen, maar door wat God, onze
Vader, in ons bewerkt. De liefde
van God functioneerde volop bij
de Thessalonicenzen.
Onvoorwaardelijk elkaar genade
schenken: bij gelovigen normaal.

Stefanus spreekt in het vervolg
over Mozes, Jozua, David en
Salomo; zeker voor het Sanhedrin
zeer bekende mensen uit Tenach.
Daarin liggen voorbeelden en ver-
bindingen – zeer aansprekend.
Naluisteren: hier