Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Er is geen vrees van God 
voor hun ogen.
  Romeinen 3:17

Het startpunt van de wijsheid is
de vrees van Jahweh, Spreuken
en Psalmen spreken daarover. 
Voor de mens die in de greep is
van de macht van de zonde, zal
deze vrees afwezig zijn. 
Grote eerbied voor de Schepper 
van hemelen en aarde ontbreekt
dan. Filosofie, eigen denken en
machten van duisternis, zij blok-
keren de mens. Die is daardoor 
niet God vrezend. Nochtans zijn
deze machten niet sterk genoeg
om te verhinderen, dat de geest
van God doorbreekt en de liefde 
van en voor God in het hart giet.
Als u, jou en mij dat overkwam, 
dan kunnen wij God, de Vader,
ervoor danken.  

En de weg van vrede kennen 
zij niet.
   Romeinen 3:17

Ware vrede komt alleen door het
beëindigen van vijandschap in het
bloed van het kruis van Christus.
Tweeduizend jaar geleden werd
vrede gemaakt. Door God. 
Zo lang een mens die verzoening,
vrede niet bewust is, is het in de
praktijk onmogelijk de weg van 
de vrede te kennen of te gaan. 
De mens onder zonde kent die 
vrede met God niet. En komen
alle conflicten, klein en groot, 
daaruit voort. Wat kunnen wij diep
in ons hart dankbaar zijn, dat God
de Vader ons die vrede in Christus
bekend maakte, gegeven heeft.

Vernieling en ellende 
zijn op hun wegen
    Romeinen 3:16

Mens onder de zonde; draait in
de loop van de eeuwen in spiraal
naar beneden. Al in de dagen van 
de gelovige Noach was het zó erg, 
dat God ingreep. Er bleven maar
8 mensen over. Dit patroon van 
de haat begint met woorden, en 
leidt al snel tot bloedvergieten.
In het algemeen kun je de twee 
van dit vers terugzien in levens 
van mensen. Vernieling geldt ook 
in relaties helaas en leidt tot veel
ellende. Verharding aan de ene 
kant, snelle slijtage aan andere
kant; triest om dat te zien.
Hoe hard heeft ieder mens liefde
van God nodig! In deze tijd van 
de genade is dat evangelie van 
de  apostel Paulus, rijk en mild. 

Snel zijn hun voeten 
om bloed uit te gieten
   Romeinen 3:15

Nadat mensen elkaar van alles 
verwensen (zie gisteren), leidt 
dat vaak tot het letterlijk bloed 
vergieten. In de voorbije 150 jaar
zijn nogal wat oorlogen gevoerd.
Wat een leed en diep verdriet is
daaruit voortgekomen! 
Wanneer harten niet door liefde 
van God aangeraakt zijn, zal het
lijden dat we elkaar als mensen 
bezorgen, niet verminderen. 
Onkunde en onbegrip, het is aan
de orde van elke dag. Het is een 
trieste geschiedenis van de mens
onder de zonde. ‘Scherp’ staat in
de grondtekst voor ‘snel’. En dat 
is waar. Als mensen in strijd zijn,
zijn ze meestal opvallend scherp,
zodat ze door hun geschriften al
figuurlijk bloed uitgieten. 
Hoe anders is wat we bij Paulus 
lezen in de door hem geschreven
brieven, prachtig en compleet.

…van wie de mond boordevol is
van verwensing en bitterheid
          Romeinen 3:14

Dat is de treurige toestand van 
de mens – ook hier en nu.
Tweedracht en tweespalt: aan
de orde van de dag. De polemiek
leidt tot verwensingen die sterk 
getuigen van onderliggende, in 
het hart aanwezige bitterheid. 
De verwensingen doen mensen
niet alleen onderling, ook naar
de grote God toe. De bitterheid
van het lijden is daar. Machten 
van duisternis blazen in het oor, 
dat God, de Vader de mens niet 
zou liefhebben. Dat leidt ertoe,
dat mensen Hem verwensen, in
soms zeer akelige zinnen. God
daarentegen, blijft de mens lief-
hebben. Het is en blijft een tijd
van verzoening waar we in zijn.
Goede woorden spreken, tot de
nodige opbouw; laten we dat in
elk geval onderling doen.