Woord vandaag

‘Zo is er veel, erg veel verwarring op het geestelijk erf. Soms wel verbijste-
rend veel.’

Men staat vaak niet open voor de heldere lijnen van de Schrift. Die zou je
volgen om de zaken helder voor ogen te hebben. Zeker ook voor wat betreft
de toekomst. Maar als je daar wat vaker over spreekt, krijg je – zoals het mij
overkwam, afgelopen zondag, nadat ik gesproken had – het woord ‘stokpaard-
je’ naar je hoofd geslingerd. Maar het viel mee, aldus degene die dat woord
gebruikte, want tijdens het spreken ging het tegen de verwachting in – niet
over de toekomst.

‘En daar kon je het mee doen?’

Ja, zoiets. Maar eigenlijk maakt het niet zoveel uit waar je over spreekt, want
je krijgt eigenlijk altijd wel kritiek. Niets nieuws onder de zon. Paulus kreeg
ook kritiek, en niet te weinig  ook. In Handelingen lezen we al dat hij afval van
Mozes zou leren; men had kennelijk vernomen, dat hij predikte dat een gelovige
door genade alleen behouden wordt en niet door de werken van de Thora te vol-
brengen. Dit betoogt hij ook in Romeinen 3, bijvoorbeeld.

‘Ja Paulus lag vaak onder vuur, meestal van de kant van de judaïsten, toch?’

Die belaagden hem zeer regelmatig, en dat erg serieus hoor. Men had hem wat
graag willen doden. Daar had men heel wat voor over gehad. Die lastige Paulus.
Leert toch net weer anders dan anders, zo tegen de tradities in. Voldoet niet aan
de kerkorde van de Joden en evenmin aan de huidige kerkelijke en evangelische
belijdenissen. God de redder van alle mensen? Nee nee nee, dat kan niet!
Je moet er wel eerst wat voor doen!
Niettemin is en blijft het genade, volgens Paulus. En daar daar het om.

Woord vandaag

‘Wat vind jij nu van dat artikel van die dr. G. v.d. Brink in het Nederlands Dagblad
van afgelopen maandag waarop André Piet reageerde?’

Typisch voorbeeld van iemand die de wetenschappelijke wereld niet te hard wil
afvallen en zich houdt aan de conclusie, dat de Griekse vorm hier een overtreffende
betekenis moet hebben, terwijl er een vergrotend woord staat. Kan hij dr. voor zijn
naam hebben staan, maar dat zegt mij niets. Het gaat erom, of hij ook gelooft wat er
precies staat. Zoals men zo vaak doet, rent hij achter de conclusie aan.

‘Dit scherpt je wel in je lezen van de Schrift!’

In mijn  boekenkast staat een serie SBOT, studiebijbel oude testament. Dat wordt
samengesteld door een groepje theologen, onder redactie van een andere theoloog,
drs. G. v.d. Brink. ook daarin gebeurt het, dat men conclusies volgt in plaats van de
tekst zelf. Schijnt dus regelmatig voor te komen.
Net zoals men de heldere uitspraak van de apostel Paulus, dat God redder van alle
mensen is, niet wil accepteren.

‘Vreemd, dat men liever wil vasthouden aan conclusies van mensen dan aan het
woord van God zelf.’

Laten wij ons dan verheugen in wat God zelf wel gezegd heeft. We vergeten soms, dat
de god van deze eon de gedachten, het denken van de mens verblindt. Zo loopt men in
waanwijsheid en volgt men de filosofie, die door Paulus ‘ijdele (lege) verleiding’ wordt
genoemd.

Woord vandaag

‘Waarom weet je zeker, dat God alles doe meewerken ten goede?’

‘Omdat Hij alleen bij machte is, ook uit het kwade het goede voort te brengen.
De dingen kunnen soms zo enorm in ons leven tegenzitten, dat je niet weet
waartoe dat allemaal is. God weet dat wel, en zal het ons op Zijn tijd laten zien.
Juist op momenten, dat wij denken dat alles ons uit handen loopt, loopt het
Vader nooit uit handen. Wij kunnen alleen kijken naar hoe Vader het dan doet.

‘Dat lijkt soms heel gevaarlijk, je moet toch soms ingrijpen?’

Ja, er zijn van die momenten, dat je echt moet ingrijpen. Veel dingen hebben zo
hun loop en die moeten dat ook hebben. Soms bevind je je op weg in je leven en
lijkt dan wel een kant op te moeten gaan. Het lijkt dan zo onontkoombaar, je kunt
er gewoon niet onderuit. Het gaat dan een bepaalde kant op. Kennelijk moet dan
dat wat wacht meegemaakt worden. Het moet zo zijn.

‘Paulus kende dat principe toch ook? Hij wilde een kant op gaan, maar werd ver-
hinderd. Toen moest hij blijven waar hij was of die andere kant op.

Gods leiding is niet altijd direct duidelijk. Vaak kun je als gelovige het beter in
gebed brengen en rustig (geloofsrust!) afwachten wat de Heer duidelijk maakt.
En dat zal Hij belonen! Als Hij ons zo geraakt heeft, zal Hij met ons doorgaan en
dat op Zijn tijd en Zijn manier. Wat in de nabije toekomst wacht, is heerlijkheid
op de dag van Christus. Die heerlijkheid zal alles overtreffen. Goed dat een te be-
denken als we zo overdag wat bezig zijn met van alles en nog wat.

‘Al die ongelovigen zullen verbaasd staan!’

Dat niet alleen, maar ook alle hemelingen zullen verbaasd staan over zo veel
licht en heerlijkeid die de leden van Zijn lichaam uitstralen. Nu beseffen wij,
in nood en verdriet, in rouw en pijn, in verlegenheid en soms misschien wel
moedeloos, dat niettemin Hij nabij is en weet wat in ons hart leeft, en boven-
dien is Hij, Christus Jezus, degene die voor ons opkomt en bidt bij de Vader!

Woord vandaag

‘Soms verlang je wel terug naar het eerste begin van de gemeente. Zo in
pure vorm, zonder dat het geïnstitutionaliseerd is.’

Dat zouden we wel willen ja. Eenvoudig bij elkaar komen bij iemand in
huis, zoals je dat bijvoorbeeld in Romeinen leest. ‘Die en die en de ge-
meente in hun huis.’ Dat wil zeggen dat er dan een gedeelte van de gelovigen
waarschijnlijk om praktische redenen bij elkaar kwam in het huis van ie-
mand. En dat is ideaal. Je hebt geen zorgen over onderhoud, het kost niets
extra, zodat de gelovigen niet financieel belast worden.

Dat is ook een mooi voorbeeld. Het evangelie is ook gratis, genade, om niet.’

Zo werkte de apostel ook. Het kostte de ekklesia’s niets, en hij bracht evange-
lie, en het grootste voordeel is wellicht, dat hij niet gebonden was aan een ge-
loofsbelijdenis of ‘opvattingen’ of iets dergelijks. Hij kon gewoon spreken wat
Vader hem gaf te spreken en hoefde niet te luisteren naar financiers. Zo ging
ook de Heer zelf rond. Hij had geen plaats om zijn hoofd neer te leggen, maar
kon alles zeggen wat Hij van Vader hoorde.

‘Ook weer mooi, deze voorbeelden voor ons. Zij deden niet hun eigen wil, maar
die van de Vader.’

Ja en God leidde hun leven. Paulus werd soms verhinderd ergens te spreken of
ergens naar toe te gaan. Een enkele keer staat er dan, dat de tegenwerker hem
verhinderde om te spreken. Maar dat werd uiteindelijk door de Vader zelf geleid,
want die bepaalde de gang die de apostel ging. In feite was hij volledig afhankelijk
van die weg die God voor hem uitstippelde. En dat zijn wij ook!

‘Ja, soms vraag je je af, waarom dat alles in je leven gebeurt of gebeurd is.’

We kunnen niets van onszelf. Al wat we kunnen doen is door Hem. En Hij bepaalt de
gang van ons leven en van hen die we kennen en voor wie we bidden. Uiteindelijk
bewerkt Hij álles in overeenstemming met de raad van Zijn wil! En het is altijd ten
goede. Hij werkt de dingen in ons leven uit, ten goede. Het gaat immers nooit buiten
Zijn liefde om! Hij heeft ons allen (en al die anderen ook) onuitsprekelijk lief!