Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

en de uitgeroepen gemeente 
bij hen thuis     
            Romeinen 16:5a

Een ‘huisgemeente’ was in die
dagen heel gewoon. Nog in de
verste verte geen instituten te
zien. Geen dure kerkgebouwen
of terreinen met opstallen. De
handen waren vrij om overal
evangelie te brengen. Zoals in
(kerk/gemeente) geschiedenis
steeds te zien: organisatie is
vrijwel altijd een sta-in-de-weg.
Paulus kon op veel plaatsen bij
gelovigen onderdak vinden
als het om het woord gaat.
Priscilla en Aquila gaven hun
woning om volle ruimte te
bieden. Aan wat? Het goede
nieuws, dat Paulus bracht.

die voor mijn ziel hun eigen 
nek hebben uitgestoken, voor 
wie niet alleen ik dank, maar 
ook alle uitgeroepen 
gemeenten van de natiën
      Romeinen 16:4

We weten niet wanneer zij zo
in gevaar kwamen. Wellicht is
dat in Efeze geweest. We zien
dat gebeuren in Handelingen
19. Zij ontvingen mensen in hun
woning waar zij ook waren. Om
gemeenteleden op te vangen
en het woord ruimte te geven.
Net als Febe, voorbeelden die
de ootmoedige gezindheid van
Christus Jezus laten zien.
Prisca (in Handelingen Priscilla,
een verkleiningsvorm), Aquila;
gelovigen die hun eigen nek
uitstaken voor het evangelie
dat Paulus verkondigde. Laten
wij hun voorbeeld navolgen.

Groet Prisca en Aquila, mijn 
medewerkers in Christus Jezus
         Romeinen 16:3

Zij maakten tenten, handwerk,
net als Paulus (Hand. 18:1-3).
Door deze samenwerking, die
ontstond door de vervolging
van de Joden door Claudius, is
hun kennis van God verdiept.
Daardoor konden zij de weg
van God nauwkeuriger aan de
leraar Apollos uitleggen, zoals
Handelingen 18:25,26 zegt.
Hier zien we hoe God werkt; de
vervolging door Claudius moest
plaatsvinden, opdat Prisca en
Aquila met Paulus in contact
kwamen. Ze zijn medewerkers
in Christus Jezus geworden.

opdat jullie haar ontvangen in 
de Heer, de heiligen waardig, 
en naast haar staan in welke 
zaak zij ook maar jullie nodig
heeft, want zíj heeft zowel
aan velen als mijzelf bijstand
verleend
     Romeinen 16:2

Elkaar ontvangen in de Heer is
een uiterst praktisch iets. We
zijn als gelovigen in genade in
Zijn liefde geroepen. We leven
dat uit in bijvoorbeeld najagen
van gastvrijheid zoals we bij
Febe zien. In Romeinen 12:13
lazen we al:

aan de behoeften van de 
heiligen deelnemend, de 
gastvrijheid najagend

Levende voorbeelden zien we
in Romeinen 16 voldoende.
Het is de reddende kracht van
God in mensenlevens. Zo ook
Paulus zelf; eerst zelfzuchtig en
ijveraar voor traditie, nu een
liefdevolle apostel.

opdat jullie haar ontvangen in 
de Heer, de heiligen waardig, 
en naast haar staan in welke 
zaak zij ook maar jullie nodig
heeft, want zíj heeft zowel
aan velen als mijzelf bijstand
verleend
     Romeinen 16:2

We zien in het leven van Febe
de reddende kracht van Gods
genade. Haar naam is in het
Grieks de vrouwelijke vorm van
de naam van een heidense god.
Bij haar bleek, dat het evangelie
een kracht van God tot redding
is. Zij was waarschijnlijk iemand
met veel bezit, want zij hielp
veel mensen. Dat is in zichzelf
uitwerking van Gods redding.
Het is immers beter te geven
dan te ontvangen, zei de Heer.
Mogelijk ging zij ook naar Rome
vanuit Kenchrea, en de apostel
geeft aan dat zij een voor de
heiligen passende ontvangst
moet krijgen. Zoals dat hoort.