Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Beproeft julliezelf, of jullie 
in het geloof zijn; toetst 
julliezelf. Of erkennen jullie 
van julliezelf dat Christus 
Jezus in jullie is? Tenzij 
jullie wat onbeproefd zijn.
    2 Korinthiërs 13:5

De Korinthiërs waren erg
bezig met Paulus’ apostel-
zijn. Nu wijst hij op hen zelf.
Het kan goed zijn, jezelf af
te vragen of je in het geloof
bent. Toch kan dit alles ons
afleiden van Christus zelf. 
Wanneer wij bezig zijn met
zelfonderzoek, dan zullen
wij eerlijk erkennen dat wij –
u, jij, ik – onszelf niet echt 
kwalificeren voor Zijn dienst.
Daarom wijst Paulus hen –
en ons – op Christus, Zijn 
werk; Hij was in hen en is in
ons, gekruisigd uit zwakheid
en leeft door de kracht van 
God. Het onbegrijpelijke is, 
en dat is waar, dat Christus
ons het genadegeschenk
van geloof geeft (Fil.1:29)!

Want ook wíj zijn zwak samen 
met Hem, maar wij zullen leven 
samen met Hem uit de kracht 
van God naar jullie toe
    2 Korinthiërs 13:4^b

Dat wij ons diep bewust zijn
aan de ene kant zwak te zijn
en aan de andere krachtig;
het is de doorwerking van de
boodschap van het kruis.
Dat maakt een einde aan al
de eigen menselijke, humane,
pretenties. In plaats daarvan
is nu het leven van Christus in
ons. Dat leidt tot gerichtheid
op Hem en de ander. Troost,
bemoediging, medelijdend 
mededogen; het is dan: door 
de geest van Christus.
Ware mensvriendelijkheid is
door God, de Vader, getoond 
toen Hij Zijn eigen Zoon niet
spaarde. In die geest mogen
ook wij functioneren, er voor
de ander willen zijn.  

Want ook wíj zijn zwak samen
met Hem, maar wij zullen leven
samen met Hem uit de kracht
van God naar jullie toe
    2 Korinthiërs 13:4^b

Vergeleken met het woord van
het kruis uit het eerste deel,
gaat Paulus verder uitleggen.
Aan de ene kant zwak, samen
met Christus gekruisigd. Dat is
aanleiding tot ootmoedigheid.
Dat werd als zwakheid in de
verkeerde zin uitgelegd door
Korinthiërs. Als wij in echte
ootmoed reageren, kan dat
ook door anderen – ook mede-
gelovigen – uitgelegd worden
als slapheid. Dat is het niet.
Het nieuwe leven van Christus
in Paulus en in ons is krachtig.
De kracht van Zijn opstanding
werkte in de apostel en kon
hij wel zeer krachtig optreden
als dat nodig was. Zo zouden
wij zijn brieven verstaan; in
alle ootmoed en genade en
rust geschreven; voor ons is
het navolgen van Christus
het belangrijkst.

 

Want ook indien Hij gekruisigd
werd uit zwakheid, niettemin
leeft Hij uit de kracht van God.
          2 Korinthiërs 13:4^a

Paulus werd door heilige geest
geleid om zijn eerste brief te
beginnen met het woord van
het kruis. Nu zien wij, dat hij
ook geleid werd om de tweede
daarmee te eindigen. Het was
nodig voor de Korinthiërs; het
is steeds nodig voor ons, dat
wij het horen en dieper gaan
verstaan. Het heeft alles met
onze praktijk te maken. Leven
uit het besef dat onze oude
mens tezamen met Christus
gekruisigd werd. Het leven is
dat van de Zoon van God in
en door ons heen. God geve,
dat wij vrucht dragen en tot
Zijn eer zijn, elke dag.
De Heer is nabij!
 

Want ook indien Hij gekruisigd
werd uit zwakheid, niettemin
leeft Hij uit de kracht van God.
          2 Korinthiërs 13:4^a

Achtergrond (of: voorgrond)
van: in mij sprekende Christus
(13:3) is het evangelie. Zo sprak
Christus in Paulus; Hij spreekt
ook zo in ons, als gelovigen.
Ten eerste is dat de boodschap
van verootmoediging, van een
kennelijke zwakte, dwaasheid
zelfs. Het woord van het kruis
komt naar voren:
want ook indien Hij gekruisigd
werd uit zwakheid…
Maar ook horen wij leven en
kracht in Zijn opstanding:
niettemin leeft Hij uit de kracht
van God.
Paulus’ eerdere aanwezigheid
bij hen werd gekenmerkt door
het kruis, want hij vroeg niets
van de Korinthiërs.
Hij bracht het evangelie om niet
(2Kor.11:7-9) aan hen. Daarom
werd zijn autoriteit als apostel
betwijfeld. Zijn houding stemt
overeen met de rijke genade
van Christus Jezus. Hij ontving
alles van Hem om niet, zo gaf
hij het ook door.