Woord vandaag

‘Machtig, hoe die genade van het evangelie steeds weer aanspreekt.’

Voor de mens op aarde in zijn vlees een uiterst moeilijke boodschap.
Velen kunnen dat niet verdragen. Men wil per se wat doen. Of het uit
zich in ‘kiezen voor Jezus’ of ‘je moet wel eerst echt geloven’. Of men
probeert allerlei dingen op te leggen die God niet oplegt. Bijvoorbeeld
opleggen van de Thora op de gelovige mens. Men wil zich dan houden
aan de sjabbat en de feesten van Israël meevieren.

‘Ja, er zijn allerlei messiaanse gemeentes waar men deze dingen doet
en dus ook op zaterdag bij elkaar komt.’

Als mensen willen leven onder de Thora die aan Israël gegeven was
terwijl men zelf uit de heidenen komt, dan moet men dat zelf weten.
Geestelijk gezien draai je de klok dan vele jaren terug. Je gaat je weer
bezighouden met de schaduwbeelden van het oude verbond, die aan
het volk van God waren gegeven als een type van de geestelijke wer-
kelijkheid in Christus, zoals Hebreeën 10:1 en Kolossenzen 2:16-22
zeggen.

‘Eigenlijk heel wonderlijk, dat die gelovigen zich niet aan het Hoofd
houden.’

Het is geestelijk op het verkeerde been staan. De tegenwerker heeft dit
als een meestertruc uit zijn hoge hoed tevoorschijn getoverd en weet
ook gelovigen ermee te betoveren (Galaten 3:1). De Galaten waren ‘uit-
zinnig’ toen zij terugkeerden van onder de genade naar onder de Thora.
Dit tot zeer groot verdriet en verbijstering van de apostel van de genade.

‘De geschiedenis herhaalt zich?’

Absoluut! Vermenging van werken en genade is fataal, het is dodelijk, het
is dan geen genade meer. Paulus is ongelooflijk fel in Galaten. Men miste
de geestelijke inhoud en betekenis van de Thora volkomen door de sjab-
bat te gaan houden, speciale dagen en feesten te vieren, die schaduwen,

typen waren van de grote heerlijkheid die komen zou. Met andere woor-
den: als je je zo gaat bezighouden met de typen, heb je niets. Het heeft
geen enkele zin, en God behaag je er niet mee. Het is ijdele verleiding.
Wij richten ons op de grote genade, die ons gegeven is in Christus Jezus!

Woord vandaag

‘Zo, ik ben er nog wel stil van.’

Waarvan?

‘Van het toch zo diepgaande verschil tussen de beide evangeliën.’

Paulus schrijft over de nieuwe schepping, die pas na het kruis echt gestalte
kon krijgen in de Eersteling van die nieuwe schepping, onze Heer, die als
de Opgestane het Hoofd van de nieuwe mensheid is. Hij is de Heer die uit
de hemel neergedaald is en als de laatste Adam de mensheid zal voeren
naar het hart van God, in onderschikking.

“Nou het is zeker beter, te bedenken de dingen die boven zijn, waar
Christus is, gezeten aan de rechterhand van God.’

Dáár is ons leven verborgen met Hem, in God. Betere plaats is er niet.
Dat nieuwe leven wat Hij ons gaf, is samen met Christus verborgen in
God. Dat nieuwe leven is het leven dat Christus nu zelf heeft en dat le-
ven kan niet zondigen! Het gaat om een nieuwe schepping in Hem.
Die boodschap kon de apostel bij de Corinthiërs niet kwijt. Zij hadden
nog melk nodig en waren nog niet toe aan de vaste spijs, het vaste voed-
sel (honing). Dat werd pas later in de latere brieven onthuld.

‘Er is kennelijk nog niet veel veranderd in de christenheid.’

Als je kijkt in de christenheid vandaag, dan vertoont die karaktertrekken
van Corinthiërs, niet die van Efeziërs-Filippenzen-Kolossenzen. Maar ja,
de boodschap klinkt vandaag, hoewel niet overal, maar toch. Laten wij
ons verheugen in die genade, die Hij schenkt. En dat is geweldig rijk en
geweldig veel. Laten wij deze schatten koesteren en doorgeven!


Woord vandaag

‘Weer scherp gesteld gisteren.’

Juist door helder de dingen zeggen wordt een en ander duidelijk. Veel
mensen willen graag naar die andere boodschap omdat daar de blik op
de mens in zijn vlees gericht wordt. Kan men wat doen. Wordt precies
voorgeschreven je wel en niet mag. En dat soort dingen.
Maar dan lees je met een bril op.

‘Maar iedereen leest de bijbel toch door een bepaalde bril?’

Het hangt ervan af, op wat voor manier je de Schrift benadert. Lees wat
er staat, geloof wat er staat en je hebt wat er staat. Dat is simpel toe te
passen. Verder is Schrift met Schrift vergelijken een hele gezonde manier,
waarbij de Schrift zichzelf verklaart. Het wordt helder door de Schrift
zelf te laten spreken.

‘Als je Paulus in die bijzondere positie laat staan waarvoor hij geroepen
werd, word je dan gezien als iemand met bril?’

Ja. Toch is hij de unieke apostel met een afgezonderde roeping van de 12
andere, die door de Heer geroepen werden in het land en met Hem mee
gingen. Hij nam hen mee tot aan Golgotha en daarna. Na enige tijd werd
Saulus echter geroepen op weg naar Damascus, buiten het land. Daarom
kon hij zondermeer in volle genade geroepen worden. Het licht dat hem
bestraalde was feller dan de middagzon!

‘Dat was meer licht dan op de berg van de verheerlijking.’

En dus een heenwijzing naar het grotere licht dat in zijn evangelie schijnt.
Petrus gaf eerlijk toe, dat de dingen moeilijk waren in Paulus’ brieven, om-
dat hij zo gewend was als Jood te denken en te leven en er van uit te gaan,
dat eerst Israël tot bekering zou komen en dan de volkeren bereikt zouden
worden met het evangelie van het koninkrijk. Paulus bracht het evangelie
van de genade van Christus. Geen werken vereist. Dat was voor Petrus en
de anderen moeilijk te verteren, maar werd wel erkend in Handelingen 15.
Dat is iets van het grote verschil tussen het evangelie van de besnijdenis en
het evangelie van de voorhuid!

Verheerlijking


Is het thema van de spreekbeurt van 7 augustus 2011
over Marcus 9:1-13. Waarom verschenen Mozes en Elia
daar? Wat is opstanding uit de doden eigenlijk? Waar is
dit hele gebeuren eigenlijk een beeld van? Welke bijzon-
dere positie heeft de gelovige nu?
Luister hier en kijk hier mee naar de presentatie.